Bij het paardenvleesschandaal, dat begin 2013 heel Europa op haar grondvesten deed schudden, kwam aan het licht dat er regelmatig 'ander' vlees gebruikt wordt dan op de verpakking staat. Zo bleek in plaats van rundvlees het goedkopere paardenvlees in veel producten terechtgekomen te zijn.

Voedselveiligheid en consumentenbescherming in het geding
De paardenvleesaffaire maakte pijnlijk duidelijk dat zowel voedselveiligheid als consumentenbescherming en -vertrouwen in het geding komen als op etiketten niet duidelijk wordt aangegeven wat de herkomst en samenstelling van een product zijn. Reden voor de EU om per 1 april jongstleden nieuwe herkomstetiketteringregels aan te nemen - voortaan moet verplicht vermeld worden waar een dier groot geworden is en waar het geslacht is.

DNA-testen
In een kleinschalig onderzoek onderzochten wetenschappers van de veterinaire faculteit van de Universiteit van Bari hoe het zat met de betrouwbaarheid van etikettering. Zij kochten 72 vleesproducten (worst, paté en gehakt) bij slagers, op markten en in supermarkten. Vervolgens testten ze het DNA van de producten met het zogeheten mitochondrial cytochrome b gene qualitative PCR identification system.

57% foutieve etiketten
Niet één van de geteste producten bevatte overigens paardenvlees

De resultaten van dit - kleinschalige - onderzoeken mogen schokkend genoemd worden. Van de 72 producten bleek 57% foutief gelabeld te zijn. In 20 van de 36 kippenworstjes zat varkens- en rundvlees. 9 van de 12 varkensworstjes bevatten rundvlees, dat niet op het etiket stond. Vijf van de 12 varkens- en rundvleespatés bevatten ook kippenvlees. Zeven van de 12 als varkensvlees gelabelde gehaktproducten bevatten ook rundvlees. Niet één van de geteste producten bevatte overigens paardenvlees.

Het onderzoek is gepubliceerd in The Journal of Food Science and Technology

Fotocredits: 'Italian sausage', Ms. Glaze