Spinozaprijswinnaar Piersma:" De grutto, onze nationale vogel, is een vliegende panda".
"‘Vijfentachtig procent van de grutto’s broedt alleen in Nederland,’ zegt Piersma.
‘Dit is ónze vogel. En als hij uitsterft, is het dus onze schuld.’
Groei, groei, groei
De voortekenen zijn niet goed. Volgens de laatste schattingen zijn er nog maar
vijfendertigduizend paartjes over, een afname van meer dan negentig procent ten opzichte van 1960. En elk jaar gaat het verder achteruit.
De oorzaak? Piersma wijst op de grazige weiden binnen de dijk. ‘De boeren hier moesten steeds maar efficiënter en dus vaak groter worden van Europa. Meer koeien en een hogere melkproductie per landbouwhectare. Al die dieren moeten gevoed worden, en dat betekent vaker maaien."
"‘De Grutto gaat, grauwe gans komt,’ luidde het persbericht van het Centraal Bureau voor de Statistiek. De oorzaak: intensieve landbouw.
Hoogleraar Theunis Piersma pleit voor een radicale omslag. "
"Met de agro-business, de industriële landbouw, zijn we namelijk werkelijk als idioten bezig.
We helpen de bodem naar de klote, de agrariërs leveren een enorme bijdrage aan de klimaatverandering, en kijk naar de gevolgen voor de volksgezondheid.
Al deze dingen hangen samen.’"
In het verkiezingsgedrang weinig opgemerkt, blijkt van Dam op 17 maart een Kamerbrief geschreven te hebben over de weidevogelproblematiek. Interessante kost.
Zo blijken we momenteel zo'n 30 miljoen landbouwsubsidie te besteden om 9.500 gruttonesten "agrarisch te beheren". Oftewel meer dan 3.000 euro per gruttonest, waarvan dan misschien 1 op de 10 kuikens het redt. Gewichtsgewijs dus nog duurder dan neushoorn.
Van Dam noemt zelfs al additionele technische noodgrepen als de inzet van drones en broedmachines: de industriële landbouw-show must go on, koste wat kost.
Dat weidevogels functioneren als de bekende kanarie in de kolenmijn moet blijkbaar nog even indalen.
Het wachten is nog op een nieuw uitwisselingsprogramma met China:
wij een paar reuzenpanda's, zij een paartje vliegende panda's...