In dat kleine flesje zitten dus heel veel gezonde bacteriën en die noemen we probiotica. Antibiotica zijn medicijnen die bacteriën doden (zowel de goede als de slechte bacteriën). En om het ingewikkeld te maken, hebben we ook nog prebiotica, symbiotica en dysbiotica. Schrik niet, ik wist het ook even niet meer en moest het opzoeken. Prebiotica zijn meestal voedingsvezels of beter gezegd dat is voeding die gunstig is voor je darmbacteriën. En symbiotica zijn pre – en probiotica samen, dus zonder antibiotica. Wat dysbiotica zijn weet ik niet, maar ze zijn berucht bij hippe alternatievelingen.
Pre- en probiotica zijn geen onzin, er is veel onderzoek naar gedaan. Ik ben er van overtuigd dat bijvoorbeeld voedingsvezels (prebiotica, zoals in volkorenbrood en groenten zitten) echt bijdragen aan een gezonder lichaam.
Veel wetenschappelijk onderzoek naar probiotica, meestal betaald door de producenten van deze bacteriën, levert bescheiden, positieve resultaten op. Het spul helpt soms een beetje, bijvoorbeeld tegen eenvoudige infecties of buikklachten. Toch wilde de Europese voedselwaakhond niet dat de grootste producent van deze miniflesjes op hun product vermelden hoe goed dat spul is voor onze gezondheid. Overigens hebben we in Nederland niet zulke goede ervaringen met drankjes met bacteriën er in. In een groot onderzoek bij ernstig zieke patiënten bleek toediening van die zogenaamde gezond makende bacteriën juist te leiden tot veel meer ellende. Dat had niemand verwacht, want de theorie is dat je met die goede bacteriën (probiotica) je darmen helpt om de ziek makende bacteriën te onderdrukken. Geen onlogische gedachte. Je moet dan wel iedere dag die zogenaamde goede bacteriën tot je nemen. Dat is leuk voor de fabrikant, want een levenslange therapie levert levenslang omzet.
En dan heb je ook nog dysbiotica, nu ben je nooit te oud om iets te leren, dus heb ik verder “gegoogled”. Op de zelfde website stond: “Een allergie ontstaat vanuit een geestelijke trauma en dat kan diep in onze matrix nestelen” en toen wist ik het. De hooikoorts waar ik dus aan lijd in het voorjaar, is dus een dysbiotische aandoening en komt voort uit een geestelijk letsel. Het is maar dat u het weet. Maar wat betekent “diep in onze matrix nestelen”? Ik geef het op en zal het simpel houden. We spreken voortaan van voedingsvezels en niet van prebiotica, we hebben het over goede en slechte bacteriën en niet over probiotica en we hebben het over antibiotica als we medicijjnen tegen bacteriële infecties bedoelen. Zo simpel moet het zijn.
O ja, dat witte drankje heeft echt geholpen, ik had geen buikklachten en heb ze nog steeds niet!
Fotocredits: Deviantart.com
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
de mooiste TedX lezing over probiotica
http://video.tedxcopenhagen.dk/video/910877/morten-sommer
niet nieuw, maar wel erg helder.
heet van de naald, Over yoghurt en IgA.
lees: dit
Natuurlijk mag je best 2 maal dezelfde yoghurt eten als je die lekker vind. Maar een beetje varieren is beter wanneer je wilt zorgen voor een breed aanbod van bacterien. Dan moet het wel zo zijn dat die verschillende yoghurts niet met dezelfde stam gefermenteerd zijn, want dan schiet je weer niets op. Zoals in mijn eerdere bericht zijn er vele manieren om te varieren. doen! En als je dat allemaal te veel moeite vind, kun je ook via multispecies supplementen wat aan het aanbod van micro-organismen doen. Daarvoor maken wij die producten en gebruiken daarvoor inmiddels al meer dan 50 verschillende stammen. Voor de variatie.
Dus, je zegt: eet nooit twee keer dezelfde yoghurt?
@ Nick. Zijn yoghurt stammen net zo goed als probiotische stammen?
Daarvoor geldt, naar mijn idee in grote lijnen het zelfde; elke bacterie die de flora kan versterken heeft zin. Wel is het zo dat bijna de gehele de zuivelindustrie de laaste decennia is overgeschakeld op stammen die relatief snel een goedsmakende yoghurt opleveren met een behoorlijke houdbaarheid. Wanneer je alle commerciele yoghurt producten neemt uit heel west Europa vind je daar vandaag de dag maar een beperkt aantal verschillende stammen. Van die bacterie krijgen we er dus wel genoeg binnen en dan voegt diezelfde nog een keer dus niet meer zo veel toe. Vroeger had zo'n beetje elke melkfabriek zijn eigen flora, die wellicht ook nog varieerde door het jaar heen. Wij hebben uitgezocht wat die oude yoghurt stammen waren, die wij heel lang hier in Europa hebben gebruikt. Vervolgens hebben we gekeken welke probiotische eigenschappen die stammen hebben en die gericht ingezet in probiotica supplementen. Wij doen dat omdat wij denken dat dit zin heeft, maar daarmee hebben we nog niets bewezen. Met die bewijsvoering zijn we nog alle dagen bezig.