3 min
Lekker was dat, elke dag met mijn voeten in het fijne, natte grint in de branding aan dat Ligurische strandje. Maar er drong zich toch ook geregeld een duistere gedachte op: ik sta te pootjebaden in een massagraf.
Vanmiddag weer een bordje pasta vongole voor lunch? Maar dan zonder wijn, ok? Die gemarmerde tapijtschelp wordt vooral gekweekt in de Adriatische zee, nietwaar? Is dat ander water dan hier in de Middellandse Zee?
Bijgedachten laten zich niet wegdringen. Iedere bedelende Afrikaan die de oversteek heeft overleefd, in elke winkelstraat en bij elke supermarkt, wijst je erop. Ik geef ze allemaal geld. Of dat goed of slecht is, of het ze helpt, nu of structureel, ik zou het niet weten.
Tastbaarder
In Genua, even verderop, kwamen ze in groten getale aan. Bij Ventimiglia zag ik ze vorig jaar de grens naar Frankrijk oversteken, verder Europa in. Basta, zei de nieuwe Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, de ultra-rechtse Matteo Salvini. Hij stuurde de schepen met vluchtelingen door naar Spanje.
Je hoeft niet naar de regio te gaan om met je neus op de feiten gedrukt te worden. Maar het maakt het wel tastbaarder. Out of office of niet, op mijn vakantieadres kreeg ik gewoon de Thursday Briefing van The New York Times in de inbox. Met daarin een schokkend, droog verslag van de aanloop naar het protest van migrant workers in Foggia op 8 augustus.
Binnen 48 uur verongelukten twee busjes met dagloners, 16 kwamen er om het leven. In gammele, volgepropte busjes (met Bulgaars kenteken, scheelt verzekeringspremie) worden ze van de krottenwijken naar de bloedhete tomatenvelden gebracht. Op de foto zie je een gekantelde vrachtwagen met tomaten, het vernielde busje op zijn kant en slachtoffers onder lakens. Er rijden 200 à 300 van die busjes rond, schrijft de krant.
Basta, staat op een spandoek dat de dagloners meedroegen bij de demonstratie. We zijn geen slaven. Maar het scheelt niet veel. Door de toestroom van illegale arbeidskrachten hebben de malafide ronselaars ze voor het uitkiezen. De 50.000 tomatenplukkers moeten genoegen nemen met een loontje van €20 voor 12 uur in de hete zon. De maffia verdient als vanouds goud geld aan de illegale arbeid, geen overheid die er wat aan doet.
Daar op die tomatenvelden komt alle ellende bijeen die samen een grote schandvlek van Europa vormt, bedenk ik, terwijl ik mijn zoontje druivenpitten leer wegschieten. De nieuwkomers uit Afrika verkiezen een leven in de illegaliteit en met uitbuiting in Europa boven een uitzichtloos bestaan thuis. Seizoenarbeiders met papieren, veelal uit Oost-Europa, krijgen niet het loon waarop ze recht hebben, ondanks nieuwe wetgeving. Salvini heeft de oplossing: de krottenwijken slopen.
"Zo behandelen we ze," zegt iemand van de vakbond in de Times. "Maar zonder hen zouden we in Italië geen tomaten en courgettes meer eten."’ Dat is geen dilemma meer, dat is een onoplosbaar complex van in elkaar grijpende verschrikkingen.
In een lange reportage doet Maite Vermeulen, correspondent migratie van De Correspondent (achter de betaalmuur) verslag van haar verblijf in Benin, Nigeria. Vandaar vertrekken de meeste Afrikanen naar Europa. Eerst ging dat nog legaal, nu via smokkelroutes en de zee. Vermeulen zag hoe het geld dat de emigranten terugsturen de economie in de stad veranderde. Dat veel van de meisjes in Europa in de prostitutie belanden, lijkt niet echt een punt van zorg te zijn voor de thuisblijvers.
Wat is de oplossing? Die heb ik bedacht, terwijl ik eindeloos stukjes gladgeslepen gekleurd glas voor in een potje zocht tussen de steentjes op het strand. We moeten ze ginds helpen zelf tomaten en andere gewassen te verbouwen. Dan levert Wageningen speciaal op de omstandigheden afgestemd zaad en adviseren wij ze met het opzetten van bedrijven, een moderne infrastructuur en wat je verder nodig hebt voor een gezonde concurrentiepositie. Alles hartstikke duurzaam natuurlijk, met futuristische zeilvrachtschepen in plaats van vliegtuigen.
Kaarsje
Op Foodlog wordt geregeld wel serieus nagedacht over deze materie, in debat met deskundigen. Over hoe de thema’s in elkaar grijpen. Ik hoop dat het het komende seizoen een terugkerend onderwerp zal worden.
De teller van het aantal Afrikaanse doden in de Middellandse Zee is hier te volgen. Ik ben nog een kaarsje gaan branden voor al die stakkers in de ontroerend mooie Chiesa di Santa Maria della Rosa in Lucca, van begin 14e eeuw. Iets zinvollers kon ik niet bedenken.
Dit artikel afdrukken
Bijgedachten laten zich niet wegdringen. Iedere bedelende Afrikaan die de oversteek heeft overleefd, in elke winkelstraat en bij elke supermarkt, wijst je erop. Ik geef ze allemaal geld. Of dat goed of slecht is, of het ze helpt, nu of structureel, ik zou het niet weten.
Tastbaarder
In Genua, even verderop, kwamen ze in groten getale aan. Bij Ventimiglia zag ik ze vorig jaar de grens naar Frankrijk oversteken, verder Europa in. Basta, zei de nieuwe Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, de ultra-rechtse Matteo Salvini. Hij stuurde de schepen met vluchtelingen door naar Spanje.
Je hoeft niet naar de regio te gaan om met je neus op de feiten gedrukt te worden. Maar het maakt het wel tastbaarder. Out of office of niet, op mijn vakantieadres kreeg ik gewoon de Thursday Briefing van The New York Times in de inbox. Met daarin een schokkend, droog verslag van de aanloop naar het protest van migrant workers in Foggia op 8 augustus.
Binnen 48 uur verongelukten twee busjes met dagloners, 16 kwamen er om het leven. In gammele, volgepropte busjes (met Bulgaars kenteken, scheelt verzekeringspremie) worden ze van de krottenwijken naar de bloedhete tomatenvelden gebracht. Op de foto zie je een gekantelde vrachtwagen met tomaten, het vernielde busje op zijn kant en slachtoffers onder lakens. Er rijden 200 à 300 van die busjes rond, schrijft de krant.
Daar op die tomatenvelden komt alle ellende bijeen die samen een grote schandvlek van Europa vormt, bedenk ik, terwijl ik mijn zoontje druivenpitten leer wegschieten.Tomatenplukkers
Basta, staat op een spandoek dat de dagloners meedroegen bij de demonstratie. We zijn geen slaven. Maar het scheelt niet veel. Door de toestroom van illegale arbeidskrachten hebben de malafide ronselaars ze voor het uitkiezen. De 50.000 tomatenplukkers moeten genoegen nemen met een loontje van €20 voor 12 uur in de hete zon. De maffia verdient als vanouds goud geld aan de illegale arbeid, geen overheid die er wat aan doet.
Daar op die tomatenvelden komt alle ellende bijeen die samen een grote schandvlek van Europa vormt, bedenk ik, terwijl ik mijn zoontje druivenpitten leer wegschieten. De nieuwkomers uit Afrika verkiezen een leven in de illegaliteit en met uitbuiting in Europa boven een uitzichtloos bestaan thuis. Seizoenarbeiders met papieren, veelal uit Oost-Europa, krijgen niet het loon waarop ze recht hebben, ondanks nieuwe wetgeving. Salvini heeft de oplossing: de krottenwijken slopen.
"Zo behandelen we ze," zegt iemand van de vakbond in de Times. "Maar zonder hen zouden we in Italië geen tomaten en courgettes meer eten."’ Dat is geen dilemma meer, dat is een onoplosbaar complex van in elkaar grijpende verschrikkingen.
Dat veel van de meisjes in Europa in de prostitutie belanden, lijkt niet echt een punt van zorg te zijn voor de thuisblijversProstitutie
In een lange reportage doet Maite Vermeulen, correspondent migratie van De Correspondent (achter de betaalmuur) verslag van haar verblijf in Benin, Nigeria. Vandaar vertrekken de meeste Afrikanen naar Europa. Eerst ging dat nog legaal, nu via smokkelroutes en de zee. Vermeulen zag hoe het geld dat de emigranten terugsturen de economie in de stad veranderde. Dat veel van de meisjes in Europa in de prostitutie belanden, lijkt niet echt een punt van zorg te zijn voor de thuisblijvers.
Wat is de oplossing? Die heb ik bedacht, terwijl ik eindeloos stukjes gladgeslepen gekleurd glas voor in een potje zocht tussen de steentjes op het strand. We moeten ze ginds helpen zelf tomaten en andere gewassen te verbouwen. Dan levert Wageningen speciaal op de omstandigheden afgestemd zaad en adviseren wij ze met het opzetten van bedrijven, een moderne infrastructuur en wat je verder nodig hebt voor een gezonde concurrentiepositie. Alles hartstikke duurzaam natuurlijk, met futuristische zeilvrachtschepen in plaats van vliegtuigen.
Kaarsje
Op Foodlog wordt geregeld wel serieus nagedacht over deze materie, in debat met deskundigen. Over hoe de thema’s in elkaar grijpen. Ik hoop dat het het komende seizoen een terugkerend onderwerp zal worden.
De teller van het aantal Afrikaanse doden in de Middellandse Zee is hier te volgen. Ik ben nog een kaarsje gaan branden voor al die stakkers in de ontroerend mooie Chiesa di Santa Maria della Rosa in Lucca, van begin 14e eeuw. Iets zinvollers kon ik niet bedenken.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.JPEG)
Frank Buurman in jouw ogen doen alleen bedrijven en het westen aan uitbuiting, je bent blind voor de uitbuiting in Afrika door Afrikaanse overheden. 1 van de belangrijkste taken van de een overheid is zijn burgers te beschermen tegen elkaar en foute figuren van buiten.
De reden dat ik je met Maduro vergelijk is omdat Maduro hetzelfde denkt als jij. Maduro denkt ook dat grote bedrijven en westerse overheden kwaadaardig zijn en de bevolking van Venezuela uitbuiten. De olieproductie in Venezuela is voor bijna 100% genationaliseerd en staat op omvallen terwijl het land op een gigantisch oliemeer zit.
Als land economisch succesvol wilt is een goed rechtssysteem, goed functionerende democratie, goede infrastructuur, goede scholing en diversificatie van de economie is belangrijk. Als je economie alleen berust op landbouw of op olie kun je het moeilijk krijgen.
Over Libië wil ik het volgende kwijt, Khadaffi hadden ze in de jaren 80 al moeten opruimen, na alle terroristische aanslagen die hij gefinancierd had hier in Europa.
je voorbeeld van dat afvalverwerkingsbedrijf klinkt leuk, maar het moet door mensen bestuurt worden om de boel draaiende te houden en als er verkeerde mensen aan de knoppen draaien dan gaat het mis.
Jordi Kolenbrander : in jouw woorden: lezen is moeilijk he? Oorzaken en gevolgen bekijken lijkt moeilijk voor je. Inderdaad zijn de grenzen in Afrika arbitrair getrokken door het Westen. Inderdaad is de corruptie mede veroorzaakt door betalingen van multinationals aan corrupte politici. Het in stand houden van een uitbuitingssysteem. Inderdaad hebben wij van alles overhoop gehaald met onze militaire inmengingen (als laatste de inval in Libië en onze presentie in Mali... wat een probleemoplossende ontwikkelingshulp). Mij in de hoek van die walgelijke Maduro stoppen is helemaal te gek voor woorden en stemmingmakerij. Maar ik ga niet terugschelden op zoveel domheid. Ik gooi nu wel tomaten naar je.
ps: vandaag in het nieuws op CGTN: de opening van een nieuwe hypermoderne afvalverwerkingscentrale in Ethiopië, die 1,2 miljard ton CO2 per jaar wegvangt, O2 produceert, elektriciteit en grondstoffen. Dat is ontwikkelingshulp!
Frank Buurman ja het is allemaal de schuld van het westen en de multinationals de typische linkse mantra's, de dictator van Venezuela zou het met je eens zijn. Europa was na de tweede wereld oorlog zowat aan puin geschoten, maar kwam er snel boven door het marshallplan van die in jou ogen kwaadaardige kapitalistische Amerikanen. Je zit te zeuren over oneerlijke praktijken van multinationals maar de Afrikaanse overheden laten het gewoon toe, als je ze een zak met geld geeft, knijpen ze een oogje dicht. Afrikaanse landen score over het algemeen slecht op de corruptie index
Corruptie kan zelfs een gezonde economie om zeep helpen.
Harry van den Burg , Frank Buurman ARTE is ook een keer naar Chateau de la Bourdaisière afgereisd voor de volgende docu: Was macht echten Tomatengeschmack aus op ARTE TV tot 21 oktober beschikbaar, ook met Engelse ondertitels.
Ik ga hier verder niet op in want het is een zijsprong in dit draadje.
Italië draait de EU de duimschroeven aan bij monde van minister Salvini. Knack: 'Ofwel beslist Europa om Italië echt concreet te helpen, bijvoorbeeld te beginnen met de 180 immigranten op het schip Diciotti, ofwel zullen we gedwongen zijn te doen wat de business van de mensensmokkelaars voor altijd zal stilleggen', aldus Salvini. 'Dat betekent: de mensen die gevonden worden op zee, terug escorteren naar een Libische haven.'