Na de film deelden gedragsonderzoeker Roel Hermans en sportdiëtiste en klinisch epidemioloog Sarai Pannekoek hun visie over de film met het publiek.
Ontbrekende tips
Wat Sarai opviel tijdens de documentaire was de boodschap van Pollan. "Het vormt een goede basis om ervoor te zorgen dat je gezonder gaat eten, maar met alleen zijn boodschap ga je het niet redden". Als sportdiëtiste weet ze dat mensen vooral praktische tips nodig hebben om iets toe te kunnen passen in de praktijk. Wie mensen gezonder wil laten eten, ontkomt er niet aan zo concreet mogelijk te zijn. In de documentaire ontbreken die tips.
Hermans vind dat je Pollans boodschap kunt vergelijken met de richtlijnen van het Voedingscentrum, zoals gevarieerd eten, niet te veel eten en veel groente eten. Maar niet iedereen houdt zich aan deze regels, dus waarom zou de boodschap van Pollan mensen wel aanzetten om gezonder te eten? "We kunnen pas echt gezonder eten als we onze omgeving aanpassen", zegt Hermans. Onze fysieke en sociale omgeving bepaalt wat we eten. Het genot van eten spoort bovendien niet met de spartaanse associaties rond 'gezond eten'. Dat plezierige gevoel van voedsel kunnen we niet veranderen, maar de omgeving die tot overmatig ongezond eetpatroon leidt wel.
Aan het einde van de nazit wilde het voornamelijk uit studenten bestaande publiek onder meer weten wat de overheid kan doen om gezonder eten makkelijker te maken. Volgens Sarai moet de overheid vooral aandacht besteden aan praktische tips. Heel veel mensen weten namelijk wel wat gezond eten is, maar vinden het moeilijk om dit toe te passen in de praktijk. Daarnaast zou de overheid (kinder)marketing op ongezonde producten moeten verbieden omdat consumenten hierdoor moeite hebben met het maken van gezondere keuzes. Hermans vindt dat de overheid meer gebruik moet maken van nudging. Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt namelijk dat nudging mensen aanzet tot het maken van gezondere keuzes. Ook zou er een 'stoplichtensysteem' op voedselverpakkingen moet komen om de consument te wijzen op de hoeveelheid vet, suiker of zout die het product bevat. Zo kunnen ze meteen zien of een product gezond of ongezond is. ''Soms is het namelijk net wiskunde om een etiket op een product te begrijpen'', zegt Hermans.
Ook wilde het publiek weten of er belasting moet komen op ongezonde producten om ervoor te zorgen dat mensen gezonder zullen eten. Zowel Sarai als Hermans blijken van mening dat belasting niet werkt. Mensen zullen - denken zij - ondanks de belasting op ongezonde producten, deze producten alsnog kopen.
Pollan ziet ons ongezond eetgedrag als iets simpels wat je met zijn boodschap 'eat food, not too much, mostly plants' kunt oplossen. Volgens Hermans en Pannekoek is Pollans boodschap leuk en eenvoudig, maar zal die de wereld niet veranderen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik bedoelde Montana ipv Nevada in #7, oh wat dom weer! Al heeft hij ook daar toch flink wat stemmen gehaald, van de boeren??? Dat zet niet erg aan natuurlijk.
In het artikel staat "Hermans vindt dat je Pollans boodschap kunt vergelijken met de richtlijnen van het Voedingscentrum, zoals gevarieerd eten, niet te veel eten en veel groente eten". Dat kan Hermans wel vinden, maar dat zegt Pollan niet zo en dan creëert Hermans onnodige verwarring.
Pollan zegt niet "gevariëerd eten", maar "echt eten" en dan gaat het om zo weinig mogelijk bewerkt voedsel. veronica kouwenhoven : De opmerking dat "je niets moet eten, wat grootmoeder niet als eten herkend zou hebben", is daar een uitwerking van (In grootmoeders tijd was er weinig bewerkt voedsel). Hermans heeft het hieronder over de "etiketten-jungle" en Pollan manouvreert daar omheen met zijn opmerking dat als er op het etiket meer dan 3 ingrediënten staan, dat je niet met "echt eten" te maken hebt. Niet nemen dus.
Als je zo de supermarkt instapt is de boodschap van Pollan op zichzelf dus niet ingewikkeld. Wat wel ingewikkeld wordt is je dagelijks eetpatroon. Want als je op jacht gaat naar "echt eten", dan moet je een ander patroon ontwikkelen voor met name je ontbijt en lunch. Je avondeten is nog het gemakkelijkst in te passen in het verhaal van Pollan. Dat vraagt wat creativiteit, maar kan wel.
Pollan's boodschap werkt dus wél in de praktijk. Maar laten we beginnen met zijn boodschap correct weer te geven.... dat scheelt al een hoop.
@Bert: het schijnt dat Trump favoriet is in alle boerenstaten (zoals Wisconsin, de Dakota's, Nevada e.a Mid West states ). Waarom? Wie het weet mag het zeggen, maar heeft denk ik te maken met zijn recht-voor-zijn-raapheid en anti-elitairisme en -journalisme! Dat spreekt boeren altijd weer aan! (Ooeioeioei !!, want de NLse boeren ook? Dat toch minder, denk ik, hoop ik tenminste).
De opmerking over 'grootmoeder' is er een van de velen die opgenomen zijn in zijn boek ' in defence of food' (ook vertaald uitgegeven onder 'Een pleidooi voor echt eten' )onder de centrale stelling dat je 'vooral matig moet eten en vooral planten' De invloed van Pollan is al jaren waanzinnig groot tot aan de moestuin van Michelle Obama aan toe in het Witte Huis waar hij destijds in een brief richting het presidentschap van Obama op had aangedrongen (wat zou daarvoor in de plaats komen wanneer Trump de verkiezingen zou winnen?)
Ik vond zijn eerdere slogan: eet niets dat je grootmoeder niet als eten herkend zou hebben beter. Het voordeel van behoorlijk onbewerkt eten is dat je sneller verzadigd bent doordat dat soort eten ook vaak bewerkelijker en vezelrijker is en dat je dus automatisch wat matiger zal zijn. Wie eerst moet pellen, schillen, hakken en snijden kan niet snel iets achterover slaan. Dus grootmoeders methode werkt vast. Daarnaast ben ik er zelf ook erg voor om een deel van de leefstijl over te nemen. Niet van opstaan tot slapen gaan eten. Maar drie maaltijden binnen een tijdbestek van maximaal een uur of tien. Ik heb het vermoeden dat dat ook een reden was waarom er minder dikke mensen waren.