Toch is niks doen het beste dat een mens verzinnen kan. Ledigheid is de wereld een zegen. En slapen natuurlijk. Het nikste.
Het wordt alom beleden. We moeten minderen. Ook om langer gezond te blijven. Maar vooral om samen de wereldramp die onze kinderen te wachten staat, nog wat uit te stellen.
Maar hoe stuitend groot is het verschil met wat beleden wordt en de alledaagse praktijk. Nooit eerder in de geschiedenis van de lage landen waren er op 1ste kerstdag zoveel supermarkten open. Alleen al bijna vijfhonderd Albert Heijnen. En waarom? Om ons burgers van dienst te zijn, vernemen verslaggevers die er het kruideniersmanagement naar vragen. Niemand zegt dat het te doen is om nog meer verkoop.
We zijn het alweer vergeten, maar met de introductie van koopavonden, meestal donderdag, werd de hinderlijke drukte in de stad verlengd tot wel een uur na sluitingstijd. Avondfiles. Zo ging overal de zondagsrust, waar ook heidenen op gesteld waren, verloren. Winkels die open zijn trekken verkeer aan en wat een teringherrie kunnen die winkelwagentjes maken.
Het lijkt of niemand zich er om bekommert. Een enkeling lijdt in stilte. Wat zeg ik, dat is het hem juist. Het is nooit meer stil. Alles moet kunnen en alles kan. En over minder hebben we het maar beter niet.
Een eindejaarsbijlage bij het kruideniersblad Distrifood. De Top is de titel. Er staan gesprekken in afgedrukt met belangrijke mensen uit de levensmiddelenindustrie en detailhandel. Geen journalistiek hoogstandje. De tekst is niet van de redactie maar werd kant en klaar aangeleverd door ondernemingen zoals FrieslandCampina, Nestlé, Heineken, Coca-cola en Unilever, of hun reclamebureaus. En gaat het ergens over? Wel degelijk. Het gaat over meer. Citaten. Unilever: "Je kunt consumenten beter zowel off- als online meer laten kopen dan apart." Albert Heijn: "Waar ligt de groei voor de supermarktsector? Food is hot (…) er is volop ruimte voor nieuwe concepten en innovaties." Riedel: "..met een gezamenlijke focus op weg naar meer groei. In 2020 stappen we weer op het groeipad." Red Bull: "..zorgt voor groei in de supermarkt." Commercieel directeur Plus supermarkten: "Denk ook eens in volumegroei." Nestlé: "Groeien door innovatie en samenwerking." Dr. Oetker: "De groeimotor is aangezet." En "Nieuwe groeistrategie Coca-Cola laat frisdrankencatergorie stijgen." Procter & Gamble: "Duurzame groei".
Minder? Morgen misschien, maar vandaag in elk geval nog niet.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Hoe grappig om dit nog eens, bijna een jaar later, terug te lezen!
We zien nu dagelijks op TV hoe de koop- en vuurwerkverslaving bijna niet te stoppen is.
Maar er wordt dapper aan gewerkt. Met dank aan het SARS-2 corona virus (dat overigens ook een gigantische omzet genereert in sommige sectoren, laat ik dat er meteen bij zeggen).
Bewustwording bijna voltooid, polarisatie op laatste benen, doof hard wekt luisterend zacht, calibratie in volle gang, waarden gaan om, 10 jaar zou genoeg moeten zijn de neuzen in vertrouwen te keren en de aarde blijvend te gaan koesteren. Zonder aanleiding geen vervolg. Angst en lijden voorbij. Noodzaak doet leven. We zullen het met elkaar moeten doen. Mooi.
Beste wensen en sterkte!
Wat een passie rondom dit onderwerp. Ik voel er in mee. Overschot is van alle agrarische tijden. Sinds de Neolitische Revolutie is het helaas bergafwaards gegaan met het samenleven. Verantwoordelijkheid, samen-leven en discipline maakten plaats voor economie. Economische vooruitgang wordt als uitgangspunt gezien sinds Jagers Verzamelaars zijn gaan Boeren. Minder armoede meer tevredenheid en gezondheid.
De werkelijkheid zegt dat er meer is. Oorlogen om vruchtbare grond, religies in handelsvestingen, grondstoffen, hygiëne, antibiotica, markteconomie, moraal, uitbuiting en nog steeds armoede, ontevredenheid en ziekte.
Ik ben voor een Deconomische Revolutie.
Vanaf begin jaren zestig is de economie gestaag gegroeid. Intensief maar nog meer extensief. Met zes miljoen zielen, en zeven miljoen auto’s en honderd miljoen meer stuks knalvuurwerk. Een nog hogere levensstandaard met talloze nieuwe en ‘innovatieve’ producten die we daarvoor niet kenden en waar niemand om gevraagd had. Kunstmatig gecreëerde behoeften om het leven voor ons ‘nog makkelijker’ te maken met goedkope waar. Onbekend maakt hier nooit onbemind.
De jaren zestig/zeventig; waren die dan zo moeilijk met die – vanuit hedendaags perspectief gezien – lage levensstandaard? Hadden we toen niet genoeg te eten en geen kleding? Kan me niet herinneren dat het toen ook maar een fractie ‘minder’ was. Wel simpeler, minder gehaast, zonder voedselbanken. Met een beter opgevoede en gezondere bevolking met een miljoen minder gestoorden in een minder aangetast landschap.
Vrouwtje Piggelmee gedrag: steeds rijker en steeds minder tevreden. Toch wil de samenleving best anders. Teruggang wordt de nieuwe vooruitgang. Wie of wat geeft de aftrap?
GLKKG NWJR:
Het is genoeg, zei de rups, ik doe het in 2020 wat minder, anders word ik dit jaar misschien wel geen vlinder