1 min
Een chocoladefabrikant die voor een suikertaks pleit. Een eierboer die vegan eten promoot. En een levensmiddelenfabrikant die de grootste berg van zijn producten niet meer vindt kunnen.
Tony's Chocolonely neemt als 'impact company' publiekelijk de verantwoordelijkheid die overheden laten liggen. Ja, wij zijn een deel van het suikerprobleem, zegt Tony's.
Dat zegt al geruime tijd ook Ruud Zanders van Kipster die zich regelmatig als vegan-sympathisant voordoet en toch eieren en kippenvlees produceert. En zelfs levensmiddelengigant Nestlé schaart zich in het gezelschap van deze kleine verantwoordelijke ondernemers. Ondanks de wil en de nadruk op gezond eten, bestaat - zegt het wereldwijd opererende bedrijf - meer dan 60% van zijn portefeuille uit ongezond eten.
Wat zeggen ze eigenlijk?
Alsjeblieft overheid, voer een suikertaks in. Doe iets tegen teveel vlees, zuivel en eieren en help levensmiddelenbedrijven te minderen met de verkoop van ongezond, maar lekker eten dat mensen zo graag kopen.
Het zijn eigenlijk heel logische pleidooien: matig al die consumptie eens een beetje met z'n allen. Dát helpt tot een gematigde voedselomgeving te komen. Daar is geen totaalverbod maar wel een overheid voor nodig die iedereen een beetje normaal laat doen omdat anders wat minder bezorgde concurrenten goed willende bedrijven dwingen gewoon door te gaan zoals ze de afgelopen 60 jaar gedaan hebben.
Tony's Chocolonely neemt als 'impact company' publiekelijk de verantwoordelijkheid die overheden laten liggen. Ja, wij zijn een deel van het suikerprobleem, zegt Tony's.
Dat zegt al geruime tijd ook Ruud Zanders van Kipster die zich regelmatig als vegan-sympathisant voordoet en toch eieren en kippenvlees produceert. En zelfs levensmiddelengigant Nestlé schaart zich in het gezelschap van deze kleine verantwoordelijke ondernemers. Ondanks de wil en de nadruk op gezond eten, bestaat - zegt het wereldwijd opererende bedrijf - meer dan 60% van zijn portefeuille uit ongezond eten.
Wat zeggen ze eigenlijk?
Alsjeblieft overheid, voer een suikertaks in. Doe iets tegen teveel vlees, zuivel en eieren en help levensmiddelenbedrijven te minderen met de verkoop van ongezond, maar lekker eten dat mensen zo graag kopen.
Het zijn eigenlijk heel logische pleidooien: matig al die consumptie eens een beetje met z'n allen. Dát helpt tot een gematigde voedselomgeving te komen. Daar is geen totaalverbod maar wel een overheid voor nodig die iedereen een beetje normaal laat doen omdat anders wat minder bezorgde concurrenten goed willende bedrijven dwingen gewoon door te gaan zoals ze de afgelopen 60 jaar gedaan hebben.
Ik als niet marketing deskundige heb het idee dat dit uitgedragen wordt naar de buitenwereld om als er beleid gemaakt gaat worden, zij bij de gesprekken aanwezig willen zijn. komt er geen beleid, is er niks aan de hand. Dan komen ze alleen moreel verantwoord over. Ook goed.
In de podcast van 'de communicados' kwam de oproep van Tony ook aan de orde.
Enerzijds vinden zij het goede communicatie omdat het past bij hun purpose label. Het eten van hun chocola geeft betekenis aan je leven omdat er wordt gestreefd naar slaafvrije cacao productie. Ook deze oproep heeft weer betekenis. Goed voor de beeldvorming.
Anderzijds vinden ze de oproep minder geloofwaardig omdat ze zich daadwerkelijk inzetten voor slaafvrije chocola maar waarschijnlijk chocola zonder suiker niet hun streven zal zijn.
Daarnaast wordt volgens hen de suikertax zowiezo ingevoerd (is dat zo?) dus het is een lege oproep, puur voor de beeldvorming.
Ook zal voor de concurrent de suikertax waarschijnlijk verhoudingsgewijs grotere gevolgen hebben voor de prijsvorming dan voor Tony (Tony: 15€/kg, concurrent 5€/kg). Voor Tony komt in dat opzicht een tax goed uit.
Tenslotte vragen ze zich af of het handig is van chocola schuldvoedsel te maken. Blijkbaar heeft onderzoek aangetoond dat mensen die zich schuldig voelen over het eten van bepaald voedsel meer stress ondervinden (slecht voor gezondheid) en de neiging hebben om meer te overeten (uit frustratie omdat het toch niet lukt te minderen) dan mensen die prettige associaties hebben met dat voedsel.
Ik geniet nog even van een stukje lekkere pure echte chocolade, niet die zoete suiker mik van Tony.
Laten we inderdaad aannemen dat de mensen c.q. directies in de ondernemingen oprecht zijn en diep van binnen wel weten wat juist zou zijn (ongezonde producten uit het assortiment of met gebruikswaarschuwing) is dit juist doen op korte termijn niet mogelijk (meer dan de helft van je assortiment vervangen) en dus het roepen ervan voornamelijk beeldvorming c.q. marketing.
Het zijn maar zoetgevooisde woorden.
Ik denk dat het oprecht is, en marketing technisch slim.
Dus die bedrijven willen dat de overheid ons in totaliteit aan gezond lekker eten wil helpen.
Zouden de overheden en die bedrijven zich eens moeten verdiepen hoe gezond eten eruit ziet en hoe dat te telen.