Onze zuiderburen, toch al niet afkerig van bewustwordingscampagnes als de Tournée Minerale en de Dagen Zonder Vlees, konden afgelopen maand meedoen met Mei Plasticvrij. Burgers, verenigingen en scholen probeerden een maand zonder plastic door te komen. Op Knack vertellen plasticmijders over hun ervaringen. Het vervangen van plastic boodschappentassen door katoenen tasjes, kratten of zelf meegebrachte potten lukt prima, maar plastic blijkt zo diepgeworteld in ons dagelijkse leven dat het toch tegenvalt. “Alle kazen, vis en vlees in supermarkten zijn helaas voorverpakt”, verzucht Geert van Beek. “Over dat soort aankopen schaam ik me sinds deze maand.” Onbegonnen werk dus, die plastic afvalberg? Nee hoor, gewoon klein beginnen zegt plasticvrije volhouder Agnes Wené: geen rietje in je drankje, je eigen drinkbeker mee en de touwtjes zelf in handen nemen door bewust plastic zoveel mogelijk te mijden, want: "zolang we plastic troep blijven kopen, wordt het geproduceerd.”
Knack - Mei Plasticvrij voorbij: wat hebben we geleerd?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"zolang we plastic troep blijven kopen, wordt het geproduceerd” , dat lijkt me waar. Maar ook:
"zolang we plastic troep blijven aanbieden, wordt het verkocht.”
Misschien toch iets met regulering door een overheid? Namens ons allemaal? Incl. toekomstige generaties?
Goed idee.. Laten we laten we stoppen met plastic.
´Plastic´ is een verzamelnaam voor kunststof.
Helaas omvat het begrip kunststof iets meer dan rietjes en drinkbekers.
Het merendeel van de plastics in de voedingsmarkt worden bij inzameling geclassificeerd onder 'folie' en 'mix'. Hebben alleen calorische waarde waarbij tijdens verbranding dioxinen en PCB's vrij komen.
Doe de ogen dicht en denk eens diep na wat er allemaal van kunststof in je omgeving is, en tover het imaginair eens weg. Vergeet je kleding niet. Neem uit voorzorg een vijgenblad.
Doe dat ook ook eens in een trein, een ziekenhuis, een school, een keuken, je auto etc. etc.
Vergeet ook de infra niet : kabelbekleding, leidingen, vaten, proces equipment, schoonmaakmiddelen niet, hartkleppen, 'duurzaam' isolatiemateriaal..
Een inventaris van alle 'plastic'-varianten die we op dit moment absoluut nodig hebben, en die niet gerecupereerd kan worden is onbenoembaar groot, en overstijgt het gebruik in de voedingswereld in niet uit te drukken cijfers.
En vermenigvuldig onze totale behoefte aan toe te passen kunststoffen ook met factor mondiale groei.
plastic zelf is niet het probleem, mensen die plastic afval zomaar op de grond gooien wel.
Om het probleem met plastic in de oceanen op te lossen zou ik eerst beginnen met een verbod op vuilnisbelten bij rivieren en zeeën. Ook moeten mensen geleerd worden dat ze hun rommel gewoon in de vuilnisbak moeten doen. Ook moeten gemeentes niet bezuinigen op vuilnisbakken in de openbare ruimtes.
Gert #1, ...en zodra de vraag naar onverpakte levensmiddelen stijgt, komt er na enige tijd vanzelf weer een hoop plastic met een streepjescode omheen, gaat de prijs een stuk omhoog en wordt je vaak gedwongen een ongewenste hoeveelheid af te nemen.
Pollemans zegt het in bijdrage 2 wat dramatischer dan duidelijk. Het komt er op neer dat beleidsmakers die plastic limonaderietjes verbieden (goed zo), ofwel geen benul hebben van hoeveel vormen van kunststof er zijn, of - en dat is nog erger - ze doen aan symboolingrijpen om van wezenlijk en moeilijk beleid af te zijn. Limonaderietjes, plastic wattenstaafjes en dunne witte tasjes van de supermarkt zijn het grote probleem niet en al helemaal niet als mensen ze niet laten rondslingeren en wegwaaien. Toch gaat media-aandacht naar zulks en doen beleidsmakers dapper het limonaderietje in de ban.
Hoezeer kunststoffen de mensen een zegen zijn wordt niet meer geweten, of verdonkeremaand. Wat industrie en beleidsmakers (dus namens ons, PvdA-stemmers en dezulken) ernstig te verwijten is, is dat we er te weinig en laat iets aan deden. Het terughalen, hergebruiken of schoon vernietigen van kunststoffen heeft tot nu toe geen prioriteit gehad. Er zijn een paar vuilverbrandingsovens in Nederland die er energie uit halen en zulke goede filters hebben dat dioxine en andere narigheid er wordt opgevangen. Maar laat en te weinig.
Zopas gebeurde iets op Foodlog. Het kan u makkelijk zijn ontgaan. Er is enthousiasme over zeewierteelt voor de Nederlandse kust. Daarbij wordt gebruik gemaakt van touwen van kunststof (touwen van natuurlijk materiaal zijn er nog maar weinig en ongeschikt).
Alleen al het opwerpen van de vraag over wat er met die touwen op den duur gebeurt, leidde tot een geërgerd antwoord: laten we nou eerst eens naar de enorme voordelen van zeewierteelt kijken.
En dat is precies wat in het verleden gebeurde. Even niet zeiken over nadelen.
De touwen voor de zeewierteelt zijn overigens niets vergeleken bij wat er aan kunststoffen materialen in de visserij worden gebruikt. En als je er kennis van neemt dat lach je je dood om het plastic limonaderietjesverbod. Waar ik fel voor ben.