Tot voor kort gingen de eierschalen linea recta naar de stort. Dat was Pancholi een doorn in het oog. Daarom ontwikkelde hij eischaalpoeder, een prima grondstof voor de plasticindustrie. Waar blijven de kopers?

Op kleine schaal kun je eierschalen prima composteren of verspreiden over bloembedden als bodemverbeteraar. Maar voor een industriële verwerker is afstorten de aangewezen oplossing. De grote hoeveelheden ei-afval rotten immers snel en zorgen voor stankoverlast. Pancholi is jaarlijks circa £50.000 kwijt om de schalen te kunnen storten.

Eén ei levert zo'n 15 gram poeder
Eischaalpoeder
In samenwerking met de Universiteit van Leicester ontwikkelde Pancholi een kosteneffectieve manier te vinden om de eierschalen te recyclen. Dat leidde uiteindelijk tot een uitbreiding van zijn fabriek, zodat de verwerkingstijd - en kans op rot - minimaal is. In de fabriek worden de eierschalen verwerkt tot eischaalpoeder. Eén ei levert zo'n 15 gram poeder.

Wachten op een koper
Eierschalen bestaan uit calciumcarbonaat, een stof die bijvoorbeeld gebruikt wordt als vulstof in plastics. Daar zien de wetenschappers dan ook commerciële kansen. Projectleider Andy Abbott: "[Polypropyleen] plastic kost £2.000 per ton, dus als je daar 30 tot 40% eierschaal in verwerkt als vulstof, bespaar je al gauw een fortuin". Om er aan toe te voegen dat 'honderden plasticbedrijven' al belangstelling getoond hebben. Het wachten is op de eerste koper.

Kers op de taart
Pancholi heeft £300.000 geïnvesteerd in het project. Hoewel er nog geen gram eischaalpoeder verkocht is, denkt hij dat de investering de komende 5 jaar te kunnen terugverdienen omdat de kosten van afstorten wegvallen. Het gaat hem niet alleen om het geld. "Ik vind het verkeerd dat kwalitatief hoogwaardig spul naar de stort verdwijnt. Als er ook nog wat geld mee te verdienen valt, is dat de kers op de taart", zegt hij.


Dit artikel afdrukken