2 min
"Als je het kalf binnen zes uur weghaalt bij de moeder, dan gaat dat geruisloos", zei de kersverse CDA-parlementariër Maurits von Martels onlangs. NRC checkte het maar kwam niet helemaal uit de conclusie.
De bij de jongste verkiezingen met 21.510 voorkeurstemmen gekozen CDA-parlementariër Maurits von Martels bekritiseerde onlangs een in 2016 aangenomen motie om pasgeboren kalveren langer bij de moederkoe te willen laten. "Neem zo’n motie van de Partij voor de Dieren waarin het kabinet werd gevraagd met een plan te komen kalveren langer bij de moeder te laten. Zo onzinnig: dat zorgt juist voor dierenleed. Als je het kalf binnen zes uur weghaalt bij de moeder, dan gaat dat geruisloos. Gebeurt het na een dag, dan is de koe daar wekenlang door van slag", zei hij in de NRC.
Von Martels, zelf melkveehouder, voerde ter ondersteuning van zijn uitspraak verschillende onderzoeken aan. Daaruit blijkt dat hoe langer het kalf bij de koe blijft, hoe heftiger de moederkoe na scheiding reageert. De moederkoe gaat hard en vaak loeien, is onrustig en blijft langer zoeken.
Geruisloos is de scheiding nooit, ook als het kalf al na 6 uur bij de moeder weggehaald wordt, concludeert NRC Checkt. Von Martels bekijkt de zaak vanuit het perspectief van de moederkoe. Kies je voor het perspectief van het kalf, dan kun je op grond van deze zelfde onderzoeken ook iets anders concluderen, schrijft de krant. Kalveren die langer bij hun moeder blijven, blijken namelijk actiever en socialer in de stal.
Volgens de NRC is de uitspraak is 'grotendeels waar', met de kanttekening dat "deze onderzoeksresultaten ook te interpreteren zijn als een reden om moeder en kalf helemaal niet te scheiden". Die toevoeging maakt het oordeel van de krant volgens de ethiek voor het houden van dieren problematisch. Die ethiek werd opgesteld door de Britse hoogleraar Roger Brambell en staat bekend als 'de vijf vrijheden'. De vierde en vijfde vrijheid gaan over het vertonen van gedrag naar de natuurlijke aard van het dier en de afwezigheid van angst en pijn en mentaal lijden. Wie dat wil, mag de uitkomst van de NRC check vanuit het perspectief van het kalf als grotendeels onwaar beschouwen. Het dier wordt kennelijk anders van aard door de vroege scheiding.
De krant vergeet dat je vanuit twee perspectieven kunt kijken en maakt ongemerkt een keuze voor de koe en het belang van de melkveehouder. Het kalf bij de moeder houden is onpraktisch en financieel onhaalbaar in de Nederlandse melkveehouderij. De journalisten van de NRC doen of ze feiten checken op basis van objectieve overwegingen ten aanzien van dierenwelzijn. Dit is zo'n zaak waar je niet uitkomt omdat het een kwestie van ethiek en keuzes maken is. Brambell liet die keuze aan de samenleving en haar interpretatie van zo natuurlijk mogelijk gedrag en de zo natuurlijk mogelijke ontwikkeling van een jong dier in commerciële gevangenschap. De NRC zoekt een feit dat niet bestaat omdat het allereerst om een keuze gaat. Eenvoudigweg gezegd: je moet er iets van vinden. De boer vindt het één en de tegenstanders iets anders. Het is een keuze waarin feiten weliswaar een rol spelen, maar het kiezen zelf de doorslag zal moeten geven. Waar/onwaar speelt geen rol in de vraag die Von Martels opwerpt. De vraag is wat we willen.
Dit artikel afdrukken
Von Martels, zelf melkveehouder, voerde ter ondersteuning van zijn uitspraak verschillende onderzoeken aan. Daaruit blijkt dat hoe langer het kalf bij de koe blijft, hoe heftiger de moederkoe na scheiding reageert. De moederkoe gaat hard en vaak loeien, is onrustig en blijft langer zoeken.
Brambell liet die keuze aan de samenleving en haar interpretatie van zo natuurlijk mogelijk gedrag en de zo natuurlijk mogelijke ontwikkeling van een dier. De NRC zoekt een feit dat niet bestaat omdat het om een keuze gaatPerspectief
Geruisloos is de scheiding nooit, ook als het kalf al na 6 uur bij de moeder weggehaald wordt, concludeert NRC Checkt. Von Martels bekijkt de zaak vanuit het perspectief van de moederkoe. Kies je voor het perspectief van het kalf, dan kun je op grond van deze zelfde onderzoeken ook iets anders concluderen, schrijft de krant. Kalveren die langer bij hun moeder blijven, blijken namelijk actiever en socialer in de stal.
Volgens de NRC is de uitspraak is 'grotendeels waar', met de kanttekening dat "deze onderzoeksresultaten ook te interpreteren zijn als een reden om moeder en kalf helemaal niet te scheiden". Die toevoeging maakt het oordeel van de krant volgens de ethiek voor het houden van dieren problematisch. Die ethiek werd opgesteld door de Britse hoogleraar Roger Brambell en staat bekend als 'de vijf vrijheden'. De vierde en vijfde vrijheid gaan over het vertonen van gedrag naar de natuurlijke aard van het dier en de afwezigheid van angst en pijn en mentaal lijden. Wie dat wil, mag de uitkomst van de NRC check vanuit het perspectief van het kalf als grotendeels onwaar beschouwen. Het dier wordt kennelijk anders van aard door de vroege scheiding.
De krant vergeet dat je vanuit twee perspectieven kunt kijken en maakt ongemerkt een keuze voor de koe en het belang van de melkveehouder. Het kalf bij de moeder houden is onpraktisch en financieel onhaalbaar in de Nederlandse melkveehouderij. De journalisten van de NRC doen of ze feiten checken op basis van objectieve overwegingen ten aanzien van dierenwelzijn. Dit is zo'n zaak waar je niet uitkomt omdat het een kwestie van ethiek en keuzes maken is. Brambell liet die keuze aan de samenleving en haar interpretatie van zo natuurlijk mogelijk gedrag en de zo natuurlijk mogelijke ontwikkeling van een jong dier in commerciële gevangenschap. De NRC zoekt een feit dat niet bestaat omdat het allereerst om een keuze gaat. Eenvoudigweg gezegd: je moet er iets van vinden. De boer vindt het één en de tegenstanders iets anders. Het is een keuze waarin feiten weliswaar een rol spelen, maar het kiezen zelf de doorslag zal moeten geven. Waar/onwaar speelt geen rol in de vraag die Von Martels opwerpt. De vraag is wat we willen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vandaag wordt Bart Gremmen geïnstalleerd als persoonlijk hoogleraar Ethiek in de life sciences aan de WUR.
Hij bepleit een 'moreel systeem voor de Nederlandse veehouderij'. Volgens het blad Melkvee (zie de link) moet dat morele systeem van dierlijke productie de maatschappelijke onrust over de Nederlandse veehouderij vóór zijn, doordat alle belanghebbenden vooraf bij het ontwikkelen van nieuwe systemen worden betrokken. Gremmen zegt: "Door gezamenlijk randvoorwaarden te formuleren voorkom je voor een groot deel achteraf negatieve oordelen van publiek of maatschappelijke organisaties die spreken van immorele veehouderij.”
Zou het probleem niet zijn dat voor zijn niet meer gaat, omdat het zo achterloopt bij de gevoelens van mensen en het systeem niet meer naar de randvoorwaarden van die mensen te krijgen is?
Niettemin lijkt dit op een soort bindend sociaal contract. Heel klassieke ethiek dus, naast de volkssociologie. Ik kan me er vooral een eindeloos gesprek over voorstellen, maar geen handtekeningen.
En daar komt natuurlijk nog iets bij. Nederland kent zoveel heibel over zijn veehouderij omdat we het meest dierdichte land ter wereld in een stedelijke omgeving zijn. Omdat we voor export hebben gekozen in plaats van zelfvoorziening (wat in stedelijk gebied met altijd knellend landgebruik en ziekte- en vervuilingsrisico's verstandiger zou zijn geweest) ligt er een heel andere ethische vraag onder de welzijnsvraag rond dieren.
Omdat Wouter Klootwijk het er in een ander draadje over had, over dat voor altijd weer lastige gedoe over ethiek zei ik hier nog iets dat misschien veel beter gezegd is dan ik hieronder deed.
Waar iedereen gemakshalve aan voorbij gaat in deze discussie is het simpele feit dat de koeien gemolken worden. En dat daardoor ervoor zorgen dat het kalf niet te weinig maar ook zeker niet te VEEL melk drinkt voor zijn of haar gezondheid een erg lastige (lees dure) management opgave is.
Daarnaast hebben we stierkalfjes die normaliter na twee weken het bedrijf verlaten.
Huisvesting die niet adequaat is. Daarom is het een meerjarenplan om kalfjes bij de koe te krijgen met een forse meerprijs op de melk.
En wat mij betreft is er geen tussenweg binnen zes uur of na 3 maanden. Dus dat betekent grote ingrepen in de bedrijfsvoering.
Jos, het punt dat hier gemaakt wordt, lijkt heel ingewikkeld, maar is heel eigenlijk simpel: je moet beslissen wat je wilt. Het is geen natuurkunde, maar ethiek. En ethiek gaat over wat mensen samen willen. Daar kun je niet aan rekenen of een logisch model van maken. Het is een kwestie van gevoel.
Natuurlijk gedrag is een eindeloze ethische discussie.
Is het natuurlijk, ook al doen we dit al minstens 6000 jaar, dat je een koe in gevangenschap houdt? De melk, natuurlijk bedoelt voor het kalf, ontneemt?
Is dit dan minder erg omdat je de koe beschutting geeft, onbeperkt water en een goede kwaliteit voedsel? ( zie oostvaardersplassen)
Mag je KI toepassen en dieren onthouden van natuurlijke voortplanting? ( ook al is paren voor koeien niet genieten)