"Als die paarsblauwe en gepunte pruimpjes in het seizoen waren, bakte mijn moeder vaak kwetsenpannenkoeken", vertelde een bevriende uitgever mij eens dromerig. "Ze bestrooide de kwetsen met kaneelsuiker waardoor de gehalveerde pruimen een heerlijk stroperig laagje kregen". De toon van zijn herinnering zou zelfs Doornroosje hebben gewekt.
'Van een hogere orde'
Mijn nieuwsgierigheid was wel onmiddellijk gewekt. Op de valreep van het kwetsenseizoen bakte ik een kwetsenpannenkoek volgens zijn aanwijzingen. Hij herinnerde zich glashelder hoe zijn moeder daarbij te werk ging. Helaas werd die eerste kwetsenpannenkoek een grote mislukking. "Weet je wel zeker dat die kwetsen op het beslag moeten worden gelegd en niet eerst in de pan en daarna het beslag erbij?", vroeg ik hem vertwijfeld toen die kwetsenpannenkoek maanden later ter sprake kwam tijdens een etentje. Ja, dat wist hij zeker, maar het beslag moest wel flink dik zijn.
Het jaar daarop kwam hij speciaal tijdens het kwetsenseizoen weer bij mij eten en ik had de kwetsenpannenkoek als dessert gepland. Rond middernacht hebben we samen kwetsenpannenkoeken staan bakken terwijl zijn vrouw zich flink afzijdig hield van deze hachelijke onderneming. Ze wist wel dat zoete herinneringen moeilijk te evenaren zijn. Toch hebben we gedrieën even later zachtjes zitten zoemen aan tafel want het moet gezegd, de smaak van een kwetsenpannenkoek is van een hogere orde.
voor 3 pannenkoeken (als nagerecht)
- 100 gram patentbloem
- 1 groot ei
- 1 1/2 dl volle melk
- snufje zout
- 3 theelepels kaneelpoeder
- 650 gram kleine paarsblauwe pruimpjes (Kwetsen,Anna Spath of die naamloze pruimpjes van de Turk (zie recept frisse pruimcompote in gelei)
- plantaardige olie
- 6 eetlepels suiker
Bereiding
Maak een dik pannenkoekenbeslag met bloem, ei, melk, zout en 1 theelepel van het kaneelpoeder. Afhankelijk van de grootte van het ei en de kwaliteit van de bloem, moet er misschien nog 1-2 eetlepels melk worden toegevoegd, maar beslist niet meer. Laat het beslag, afgedekt met folie, tenminste 1 uur rusten (of langer) op een koele plaats.
Halveer de pruimen overlangs en verwijder de pit. Vermeng de suiker met de resterende kaneelpoeder.
Laat een bakpan met dikke bodem (18 cm doorsnede) goed heet worden op hoog vuur. Giet er 2 theelepels olie in en draai de pan rond zodat de bodem van de pan gelijkmatig wordt ingevet. Giet 1/3 van het beslag in de bakpan en laat het beslag snel rondvloeien zodat het gelijkmatig wordt verdeeld over de bodem. Druk snel circa 16 pruimhelften (snijkant onder) diep in het beslag en laat de pannenkoek garen tot het bovenste laagje beslag nét niet meer vloeibaar is; draai het vuur zonodig iets lager want dit duurt wel even. Bestrooi het oppervlak intussen met 2 eetlepels van de kaneelsuiker.
Haal een bakmes langs de rand van de pannenkoek en onderlangs zodat hij nergens vastzit. Druk een dun met olie ingevette pannendeksel op de pan en keer beide tezamen om zodat de pannenkoek op het deksel komt te liggen. Zet de pan terug op het vuur, doe zonodig nog 1/2 theelepel olie in de pan en laat de pannenkoek van het deksel af in de pan glijden. Bak de pruimenzijde van de pannenkoek 1-2 minuten en druk met het bakmes hier en daar op de pannenkoek zodat de pruimen goed in contact komen met de bodem van de bakpan en het suikermengsel enigszins kan karamelliseren.
Draai de pannenkoek nogmaals om (dekselmethode) en laat hem op een bord glijden. Houd de pannenkoek, afgedekt met aluminiumfolie, warm door het bord op een pan met zachtjes kokend water te zetten. Bak de overige pannenkoeken op dezelfde manier. Het is even wat werk, maar oei, oei,oei wat is dat een fantastisch lekkere pannenkoek - en ook zo mooi om te zien !
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@ Dirk Zavel # 10
Die taliaanse 'prete' Dirk is gevuld met kalfsgehakt, fijngesneden peterselie en een verkruimeld stukje gedroogde peperoncino (klein cayennepepertje). Dus smaak geeft het gevulde rolletje zwoerd wel af en ook de benodigde vettigheid voor de bonen. Probeer maar eens zo'n prete te maken voor een stoofpotje met gedroogde bonen. Als het gerecht klaar is, snijd je dat rolletje zwoerd in smalle reepjes en roert die door de bonen.
Elke NL slager kan een stuk zwoerd leveren dus je hoeft er niet ver voor te gaan maar in de supermarkt vind je dat natuurlijk niet. Helaas geven erg veel slagers er de brui aan tegenwoordig omdat veel mensen gemakshalve hun vlees (lapjes en makkelijk te bereiden stukken vlees) bij de supermarkt kopen. En daarmee is de teloorgang van slagerijen
begonnen. Bij de supermarkt kun je niet eens een plak kalfslever kopen, en dat zegt boekdelen over de verwaterde smaak van Nederlanders.
Jesus ja Florine, die snuitjes en staartjes waren daar ook allemaal idd apart te krijgen, wat is het toch dat wij dat allemaal hebben opgegeven? Aandoenlijk, alle smaak is weg uit NL, eigenlijk, want met een paar zwoerdjes red je het niet vrees ik!
@Dirk Zavel #8
Ja Dirk, ik weet waarover je schrijft. In Italië is dat ook zo. Speciale winkeltjes met alleen maar gedroogde peulvruchten in alle kleuren, maten en smaken. Het duizelt je daar en je zou van allemaal een pondje willen kopen om mee te nemen naar NL. Hier is het grote armoede wat de verkrijgbaarheid van gedroogde peulvruchten betreft.
En dat varkenspootje meekoken is verrukkelijk. Vroeger kookte men Hollandse erwtensoep met varkenspootjes, -oren en -snuit! Bij gebrek aan varkenspootje kun je ook bij de slager een stuk zwoerd kopen en dat meekoken. In Tutto Risotto vind je op pagina 104 de werkwijze om een zogenoemde 'Prete' te maken, een gevuld rolletje zwoerd dat met de borlotti (die prachtig gevlamde bonen) mee moet koken om er daarna Panissa (een risotto) mee te maken. En met carnaval wordt er in Piemonte fagiolata gemaakt, een stoofgerecht met borlotti en daarin wordt ook altijd een 'prete' meegekookt. Enfin, ik krijg zin om weer winterse gerechten te gaan maken, temeer daar het al de hele dag regent en ik weer een trui uit de kast heb gehaald vanmorgen.
En vergeet de peulvruchten vooral niet Florine, in elk groentewinkeltje in Spanje liggen nu nog steeds minstens 10 zakken met daarin verschillende soorten droge boontjes en erwtjes, van 3 tot 13 euro/kg, al naar gelang kwaliteit en type, om duizelig van te worden, en dan staat er rustig: 24 uur weken, afgieten, op hoog (vivo) vuur met nieuw koud water opzetten, dan weer meteen op laag pitje en laten nasudderen in 2 uur, sin interrupcion, aproximadamente (dat laatste dan voor de judion de Segovia, een soort pronkboon, altijd met o.a.een varkensoortje in de schotel erbij voor de smaak en de vetheid). We leven dan wel in een Europa, maar culinair zijn er wel onoverbrugbare verschillen! Want ik zie dit toch geen enkele geemancipeerde nederlandse vrouw uitvoeren, die neemt liever een glas witte wijn en bestelt iets bij Foodora,( en dat oor in de bonen schotel??)!
En wat ik nog over die kwetsen hoorde van een Servische vriendin: daarvan wordt bij haar thuis de Slivovitz gemaakt, gewoon, achter op het erf, met een of andere installatie!
@ Dirk Zavel # 6
JA, dat ken ik. Luchtige rozijnenpannenkoek in onregelmatige stukjes gesneden en geserveerd met compote van kwetsen! Mmmmmmm