Vroeger werden de grijze (Hollandse) Noordzeegarnalen door thuiswerksters gepeld. Wie herinnert zich niet de televisiespotjes van de Gouden Gids, waar een steeds wanhopiger kijkende thuispelster dreigde om te komen in de bergen garnalen omdat er geen 'garnalenpellers' te vinden waren? In de loop der jaren werden de hygiëne-eisen opgeschroeft en werd thuispellen verboden. De Noordzeegarnalen gingen voortaan op reis, naar Marokko of Polen, om daar gepeld te worden. Na een week of 10 dagen lagen ze dan bij ons in de schappen, voorzien van de nodige E-nummers en met een behoorlijke grote 'footprint' dankzij de CO2-uitstoot van hun koeltransport.

Echt verse garnalen
Maar binnenkort hoeft dat niet meer, schrijft Nadia Berkelder van De Persdienst in de printeditie van de regionale kranten. Dan kunnen de garnalen na gevangen en aan boord gekookt te zijn al binnen 2 dagen in het schap liggen. Na jaren onderzoek en investeringen - inclusief een faillissement en doorstart - bouwen garnalenpeller GPC Kant en garnalenhandel Telson in Lauwersoog een garnalenpelfabriek. In de fabriek komen twintig machines, die elk 5.000 kilo garnalen per week kunnen pellen. Dat is een vijfde van de totale vangst aan grijze garnalen. De fabriek komt in Lauwersoog te staan, zodat de garnalen recht van de boot in de machines terecht komen.

25 jaar op zoek naar pelmachine
De familie Kant is al jaren op zoek naar de ideale pelmachine. "We zijn al sinds 1990 bezig", zegt Alfred Kant. "Mijn vader is ermee begonnen. Nu zijn we eindelijk zover: vroeger bleef er nog te veel vlees achter om rendabel te zijn. We zijn zelfs een keer failliet gegaan, maar de machine liet ons niet los: iedereen begrijpt dat het beter is om hier garnalen te pellen dan in Marokko."

Alles beter: minder CO2, geen E-nummers, meer smaak
De pelmachinegarnaal heeft alleen maar voordelen. "Er wordt minder CO2 uitgestoten omdat we niet naar Marokko hoeven te rijden met al die vrachtwagens, er hoeven geen E-nummers meer op het etiket en ze smaken beter", aldus Kant. Ook aan de rest- en afvalverwerking is gedacht. De bergen garnalenschillen die overblijven na het pellen worden eerst gebruikt om bouillon van te trekken. Zijn ze hun smaak eenmaal kwijt, dan resteert nog altijd 'een schil die rijk is aan chitine, een stof waarmee van alles gemaakt kan worden: van bodemverbeteraar voor de landbouw tot zonnepanelen.'

Fotocredits: 'Garnalenvisser, TX 25, Texel', Paul van de Velde
Dit artikel afdrukken