2 min
De paters van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren zijn woedend op supermarktketen Jan Linders. De supermarktketen verkocht eenmalig het exclusieve trappistenbier. Zonder toestemming van de paters. Aan de abdij kosten de flesjes €2,50; in de supermarkt €9,95.
Donderdag verkocht 'de beste biersupermarkt van Nederland', Jan Linders, in alle vestigingen eenmalig zo'n 7.200 flesjes trappistenbier van de paters van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren. Een succesvolle actie, nog voor openingstijd stonden er al bierliefhebbers in de rij om het 'beste biertje ter wereld' te bemachtigen. Om 13.00 uur was al 70% uitverkocht.
De paters van Sint-Sixtus brouwen het bier zonder winstoogmerk. "We brouwen net genoeg om te leven, we leven niet om te brouwen", is het motto van de paters. De verkoop is gelimiteerd en bestemd voor particulieren. Bierliefhebbers moeten van tevoren telefonisch reserveren waarbij datum, tijdstip en kenteken van de auto worden vastgelegd. De bierlijn van de paters is chronisch overbelast, dus het kan enige moeite kosten om ertussen te komen. Particulieren krijgen maximaal twee kratten mee en mogen pas na 60 dagen weer een nieuwe reservering doen. De voorwaarde is dat het bier niet in de handel mag worden gebracht.
Via partners
De paters kregen lucht van de verkoop en zijn verbaasd. “We hebben hier zeker geen toestemming voor gegeven”, zegt broeder Godfried. Jan Linders zou via partners, met wie zij al jaren samenwerken, aan het bier zijn gekomen. “Ons trappistenbier is alleen verkrijgbaar hier aan de abdij en in het café hiertegenover. Bovendien moeten kopers zich ertoe verbinden dat zij de eindverbruiker zijn en dat ze de flesjes niet in de handel zullen brengen. We zijn hier dan ook zeer ongelukkig mee, zeker door de woekerprijzen. Bij ons kost een flesje maar €2,50 per stuk, inclusief €0,62 statiegeld”, aldus Godfried. Klanten bij Jan Linders betaalden €9,95 per flesje Westvleteren Blond, Acht of Twaalf, wel mochten ze er maar maximaal twee kopen.
"Ondanks alle inspanningen duiken er soms nog illegale circuits op, zoals nu. Het kan haast niet anders dan dat ze met 150 auto’s naar hier zijn gekomen”, aldus broeder Godfried. De supermarktketen wil niet kwijt wie haar partners zijn, het zou wel de hogere prijs verklaren. “Door het werken met partners ligt de prijs ook hoger, want ook zij willen er natuurlijk iets aan verdienen. We verdienen hier zelf niets op. Het is echt een cadeautje voor onze klanten”, zegt Gineke Wilms van Jan Linders. Wilms reageert verder over de ophef: “ik wil het niet van ons afschuiven, maar als je online kijkt, zie je dat we niet de enige zijn. We hebben wel alle begrip voor het standpunt van de broeders.” De supermarkt probeert nog contact op te nemen met de paters om het uit te leggen en mogelijk excuses aan te bieden.
Geldnood, toen mocht het wel
Toen de paters in 2012 in geldnood zaten gaven ze wel eenmalig toestemming aan Sligro om het abdijbier te verkopen. Ook Colruyt mocht van de trappisten het jaar daarvoor het bier tijdelijk verkopen. Ze houden het spannend door nu weer zo boos te doen.
Dit artikel afdrukken
Het kan haast niet anders dan dat ze met 150 auto’s naar hier zijn gekomenNiet bedoeld voor handel
De paters van Sint-Sixtus brouwen het bier zonder winstoogmerk. "We brouwen net genoeg om te leven, we leven niet om te brouwen", is het motto van de paters. De verkoop is gelimiteerd en bestemd voor particulieren. Bierliefhebbers moeten van tevoren telefonisch reserveren waarbij datum, tijdstip en kenteken van de auto worden vastgelegd. De bierlijn van de paters is chronisch overbelast, dus het kan enige moeite kosten om ertussen te komen. Particulieren krijgen maximaal twee kratten mee en mogen pas na 60 dagen weer een nieuwe reservering doen. De voorwaarde is dat het bier niet in de handel mag worden gebracht.
Via partners
De paters kregen lucht van de verkoop en zijn verbaasd. “We hebben hier zeker geen toestemming voor gegeven”, zegt broeder Godfried. Jan Linders zou via partners, met wie zij al jaren samenwerken, aan het bier zijn gekomen. “Ons trappistenbier is alleen verkrijgbaar hier aan de abdij en in het café hiertegenover. Bovendien moeten kopers zich ertoe verbinden dat zij de eindverbruiker zijn en dat ze de flesjes niet in de handel zullen brengen. We zijn hier dan ook zeer ongelukkig mee, zeker door de woekerprijzen. Bij ons kost een flesje maar €2,50 per stuk, inclusief €0,62 statiegeld”, aldus Godfried. Klanten bij Jan Linders betaalden €9,95 per flesje Westvleteren Blond, Acht of Twaalf, wel mochten ze er maar maximaal twee kopen.
Het is echt een cadeautje voor onze klantenExcuses
"Ondanks alle inspanningen duiken er soms nog illegale circuits op, zoals nu. Het kan haast niet anders dan dat ze met 150 auto’s naar hier zijn gekomen”, aldus broeder Godfried. De supermarktketen wil niet kwijt wie haar partners zijn, het zou wel de hogere prijs verklaren. “Door het werken met partners ligt de prijs ook hoger, want ook zij willen er natuurlijk iets aan verdienen. We verdienen hier zelf niets op. Het is echt een cadeautje voor onze klanten”, zegt Gineke Wilms van Jan Linders. Wilms reageert verder over de ophef: “ik wil het niet van ons afschuiven, maar als je online kijkt, zie je dat we niet de enige zijn. We hebben wel alle begrip voor het standpunt van de broeders.” De supermarkt probeert nog contact op te nemen met de paters om het uit te leggen en mogelijk excuses aan te bieden.
Geldnood, toen mocht het wel
Toen de paters in 2012 in geldnood zaten gaven ze wel eenmalig toestemming aan Sligro om het abdijbier te verkopen. Ook Colruyt mocht van de trappisten het jaar daarvoor het bier tijdelijk verkopen. Ze houden het spannend door nu weer zo boos te doen.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 9 februari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 9 februari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De 'bierrel' is voorbij, meldt VRT Radio 2. Supermarktketen Jan Linders heeft plechtig beloofd nooit nog trappist van Westvleteren te verkopen. Daarop beslisten de paters van Westvleteren geen verdere juridische stappen te ondernemen.
Om een herhaling van het scenario te voorkomen, zullen de paters het reservatiesysteem van de abdij onder de loep nemen. De paters vermoeden dat de supermarkt via tussenhandelaren 300 kratten opspaarden om ze daarna in een keer in de verkoop te zetten.
De paters van de Sint-Sixtusabdij in het Belgische Westvleteren hebben een advocaat in de arm genomen om te voorkomen dat Jan Linders nog langer hun bier verkoopt, schrijft het AD. Ook willen ze zo tegengaan dat de supermarktketen in de toekomst vaker het trappistenbier illegaal gaat verkopen. Een woordvoerder van de paters laat weten dat de paters een statement verwachtten van de supermarktketen. "Ze dachten dat Jan Linders zou beloven nooit meer hun bier te zullen verkopen".
Bierexpert Jef Van den Steen spreekt in het AD over zwarte handel en biermaffia. "Je zoekt mensen in de buurt van Westvleteren en laat die zo veel mogelijk kratten kopen. Vermoedelijk zijn het gepensioneerden met veel tijd. Daarna wordt het bier doorverkocht. Het is de biermaffia. Er zijn mensen die hier heel veel geld aan verdienen.'' De woordvoerster van Jan Linders vindt de insinuatie van Van den Steen beneden alle peil. "Jan Linders betrekt vanzelfsprekend alleen producten via officiële handelspartijen.''
Kapen..?
Nick, je haalt met je topics dikwijls een trigger over.
Zaken die je niet kende, of niet meer aan dacht.
Dat vind ik erg goed...
ps. Ik stel voor om aan de abdij uitsluitend te verkopen op vertonn van een Belgisch doopbewijs..
Nu je toch het lijntje gekaapt hebt, Pollemans:
Het klooster in Gistel ging ook op de commerciele toer. Zij verkochten "bloedwijn van zuster Goddelieve", een oubollig soort kinawijn, waar menig West-Vlaming een fles van in de kast had staan, voor convalescerende boeren en boerinnen. Voorbij Veurne heb ik het nooit aangetroffen.
Domme hebberige hype. Ik begrijp de paters.
Het is een gewoon goed bier.
Zoals er meer zijn in Belgie.
Wij (mijn ouders en 2 zussen) reden er in de 60er jaren naar toe als de krat leeg was.
Vier, vijf keer per jaar. Zonder krat en flesjes geen nieuwe aankoop.
Prijs was normaal.
Was vanuit Zeeuws-Vlaanderen een flink eind rijden. Op het einde over een smal betonbaantje, waar je haast niet kon passeren. Tegenover de abdij een café.
Zoals gebruikelijk, wat ook gold ook voor het seminarie waar ik mijn godsvrucht verloor (*).., mocht mama niet mee, en bleven wij in het café. Wat geen ramp was. Als pa terug kwam aten we er een 'stuute mééj èspe', die er zeer goed was.
Ik kreeg een kelk Westvleteren; de jongere zussen limonade.
Op de terugweg een kleine omweg langs Gistel, waar een tante van mama in het klooster wegkwijnde. De zus van mijn opa, die haar kindsdeel meekreeg als meisje van 19, waardoor ze bid-non en geen werk-non werd. Ze ligt niet begraven op het kerkhofje met andere nonnen, maar in een kleine intiem kruidentuintje dat pas toegankelijk werd begin deze eeuw. Unterschied muß sein..
Enkele jaren na haar professie wilde ze er uit. Wat uiteraard nooit doorging. Weer kapitaal verloren.
Mijn opa had al een deel van zijn erfdeel meegekregen toen hij onder stand trouwde en naar Zeeuws-Vlaanderen vertrok en wat land kocht. Ze stierf er... Haar foto en brieven, waarin ze nog jubelde over haar goddelijke Bruidegom kort na haar professie, heb ik een aantal jaren geleden geschonken aan het bisdom Gent.
We belden er aan, en de deur werd aan een touw opengetrokken.
Na wat wachten in de hal, kwam moederoverste en leidde ons naar een kleine kamer met een draailuik en een groter luik. In het draailuik verscheen warm eten. Aardappelen, groente en een klein stukje vlees. We zette na het eten alles terug in het draailuik, wat blijkbaar een teken voor de ontmoeting met tante nonnetje was.
Die duwde het luik open door een stalen hekwerk en zat in een half donkere ruimte.
Voor haar het hekwerk met pinnen in onze richting van zeker 10-15 cm lang. Na wat babbelen, ze dementeerde toen al, gingen we naar de put, waar de heilige (dat spreek je in het west-vlaams uit als 'geilige'; g>h en h>g) Hoodelieve na verkrachting in was geworpen. Er hing een tinnen kroesje aan een kettinkje waar je na waterputten, uit kon drinken.
Was geneeskrachtig..
Ik deed eens alsof er een haar van Godelieve in zat, waardoor mijn zussen vanaf die dag weigerden er van te drinken.
Het was elke keer een heel bijzonder en prettig uitje.
Thuis dronken mijn ouders het Westvleterenbier op met vrienden.
Ik kreeg alleen een glas, als we er om gingen.
(*) Door een teken van god, die, in de kapel waar zondags bij uitzondering ook kwezels uit het dorp kwamen, door het glas-in-lood raam een zonnestraal liet vallen precies op een jonge vrouw van ca. 22-24 jaar....
Mon Dieu !
Zo iets moois en liefelijks had ik nimmer aanschouwd.
Dat werden moeilijke nachten in mijn chambrette.
Ik ben hem er nog altijd zeer dankbaar voor...
Het rijke roomse leven innig verbonden met het bier van Westvleteren