Sinds de Italianen pizza’s en pasta’s laten staan voor onze Nederlandse patatten, durf ik uit de kast te komen: Ik wil ook frites met mayo! Maar omdat gefrituurde koolhydraten verreweg wereldkampioen dikmakers zijn, moet ik me verdiepen in de patattologie.

Waarom koolhydraten uit het vet zo dikmakend zijn, is onbekend. Op de calorieën kan ik het niet gooien. Noten bevatten bijvoorbeeld meer calorieën per gram dan die patatjes en juist noten worden in verband gebracht met gewichtsverlies.

Misschien is het de toverformule: zetmeel + vet + zout wordt obesitas. Of is het dikmakende effect toe te schrijven aan ons brein? Kietelt de combinatie van vet en zetmeel je cerebrale dopaminerge beloningscircuits zodanig dat je er altijd teveel van eet? Feit is dat zowel chips als frites notoire dikmakers zijn terwijl noten vrijuit gaan.

De gezondste lekkere patatjes
Toch wil ik zo nu en dan eens lekker genieten van een patatje. Wat is dan de lekkerste en minst dikmakende patat die je thuis zelf kan maken? Vermoedelijk de patat met het minste vet, want gekookte aardappelen zijn volgens de meeste onderzoeken geen echte dikmakers. Omdat Foodlogs Cécile Janssen een heuse Airfryerexpert blijkt, wil ik haar vragen of ze me wil helpen met het antwoord op mijn vraag: produceert de Airfryer van Philips de gezondste lekkere patatjes?

Voor ik zo’n ding aanschaf wil ik namelijk weten hoe dat apparaat werkt en hoe het zit met hoeveelheden schadelijke acrylamide die zich vormen als het zetmeel te heet wordt gemaakt.

Welke patatten?
Wat weten we nu precies van frites uit de Airfryer? Moet ik er voorgefrituurde fabriekspatatten voor kopen of kan ik er verse aardappels in gebruiken en zo ja welke?

Voor ik het vergeet, volgens vetspecialisten Mensink en Katan (2003) is de moderne mayo gezonder voor je vetwaarden in het bloed dan de frites zelf. Wie een beetje zuinig is met de frites, mag er dus een flinkere portie mayo bij.

Internist Frank van Berkum publiceerde onlangs Het hongerige brein, een boek over obesitas als gevolg van omgevingsfactoren.

Fotocredits: Frites à la Chasse, Guy Renard 25
Dit artikel afdrukken