Over zuivel en gezondheid is veel te doen. Recent nog kwam Canada met nieuwe richtlijnen voor gezonde voeding. Volgens die richtlijnen mag (magere, geen vette) zuivel, maar regelmatige vervanging door plantaardige eiwitten heeft de voorkeur. In Nederland lijkt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne (RIVM) zich inmiddels alweer wat zorgen te maken over de consumptie van te weinig zuivel.

Het vetgehalte in melk is bovendien een discussiepunt. Volvette zuivel zou slecht zijn voor de gezondheid en we zouden er dik van worden. Vandaar het advies van onder meer het Voedingscentrum om voor magere of halfvolle zuivelproducten te kiezen. De Amerikaanse voedingswetenschappers David S. Ludwig en Walter C. Willett weerlegden dat advies omdat het tot op heden nog niet bewezen is dat halfvolle melk beter is voor de gezondheid dan volle melk.

In de VS worden de winkelschappen met zuivel gedomineerd door processed cheese, kaas waaraan allerlei additieven zijn toegevoegd. Amerikanen zijn er dol op. Neem bijvoorbeeld de beroemde American cheese. Dat smelt als geen enkele andere kaassoort en is daarom heel geliefd onder Amerikanen. Het is dus ook geen verrassing dat de United States Department of Agriculture (USDA) in 2005 constateerde dat kaas de grootste bron van verzadigd vet is in de voeding van Amerikanen.

Eet je kaas echter met mate, dan is er niks aan de hand en dan zou de consumptie ervan zelfs gunstig zijn voor de gezondheid. “Kaas is een goede bron van vitaminen, mineralen en geconjugeerd linolzuur, wat in verband wordt gebracht met een lager risico op ontsteking,” volgens Michael Miller, hoogleraar cardiovasculaire geneeskunde. Dan moet je kaas wel met mate eten, maar dat geldt eigenlijk voor alles wat we eten. Te veel is nooit goed.

Is er een kaas die als gezondste kan gelden?

Dat moet natuurlijk een échte kaas zijn en dus non-processed. “Veel Amerikaanse kazen bevatten diverse chemicaliën, conserveringsmiddelen, stabilisatoren en natuurlijk cellulose”, citeert de Amerikaanse online krant Medium Olmsted. “Geen van deze additieven zal waarschijnlijk onze gezondheid ten goede komen.” Op basis daarvan concludeert Olmsted dat de Parmigiano-Reggiano, gemaakt in de Italiaanse stad Parma of in het nabijgelegen Reggio, de gezondste kaassoort is. Olmsted denkt dat Parmezaanse kaas is gemaakt van "100% pesticiden-vrije melk". Daarom noemt hij de kaas “bijna perfecte voeding gemaakt op een bijna perfecte manier die goed is voor zowel degenen die het eten als voor de planeet.”

De welbekende Parrano-kaas die je in bijna alle Nederlandse supermarkten kunt vinden komt overigens niet uit Italië, maar gewoon bij ons uit de polder, maakte de Keuringsdienst van Waarde het publiek recent weer eens duidelijk. Die ‘Italiaanse’ kaas is gemaakt van Nederlandse melk. Het Italiaanse aan de kaas is het zuursel dat eraan is toegevoegd. "Dat zuursel komt overeen met dat wat in Italiaanse kazen voorkomt,” vertelt kaastechnoloog Martin Bonestroo. “Het heeft een notige, hartige smaak en dat noemen wij Italiaanse kaas.”

Ik durf alvast te gokken dat een analyse op bijvoorbeeld glyfosaat en nog wat sporen van pesticiden zal uitwijzen dat Parmezaanse, ook al werd die in de dertiende eeuw al net zo gemaakt als nu, niet zo schoon is als Olmsted hoopt. Of Parrano schoner is, zou ik dan weer niet durven te beweren. Er gaan al genoeg verhalen rond.
Dit artikel afdrukken