1 min
Nog altijd is niet bekend waar en hoe palingen zich voortplanten. Een Belgische marien bioloog hoopt daar een einde aan te maken. Hij rust de dieren uit met een zender.
De afgelopen 40 jaar is de palingstand met 98% teruggelopen. Overbevissing, vervuiling en obstakels zoals dammen en dijken deden de palingstand kelderen. Kweken dan maar? Het blijkt nog niet zo eenvoudig om palinglarfjes aan het eten te krijgen, weten ze bijvoorbeeld in Volendam.
Levensloop
Paling heeft een bijzondere levensloop en in onze kennis daarover zitten nogal wat gaten. Palingen groeien op in rivieren en kanalen, en trekken naar zee om zich voort te planten. We weten dat jonge paling - glasaal - in het voorjaar massaal voorkomt voor de Europese kust. De jonge visjes zijn niet alleen een delicatesse, maar blijken ook gewilde smokkelwaar.
Met onze dijken, dammen en stormvloedkeringen, hebben we het de glasaal behoorlijk moeilijk gemaakt om vanuit zee weer het zoete water in te trekken. Vrijwilligers helpen palingen de dijken over, zetten jonge palinkjes uit en tellen glasaal langs de kust. Al die inspanningen lijken de palingstand ten goede te komen, meldde Visserijnieuws vorige maand.
Waar paait de paling?
Maar over het belangrijkste stuk: wat palingen in ze doen en waar paaien, weten we nog altijd niet. Wetenschappers vermoeden dat die voortplanting plaats vindt in de Sargasso Zee, 7.000 kilometer van ons vandaan in de Atlantische Oceaan. "Zeker is dat eigenlijk niet, maar het is de enige plek in de oceaan waar - weliswaar honderd jaar geleden - een paling in het jongste levensstadium is gevangen," aldus EOSwetenschap.
Datalogger
De Belgische marien bioloog Pieterjan Verhelst doet er wat aan. In onderstaand filmpje vertelt hij dat hij naar zee zwemmende palingen onderschept bij een sluis. Hij selecteert de sterkste palingen, verdooft ze met kruidnagelolie in het water en hangt ze een 'datalogger' om. Zonder verdoving zijn ze te glibberig om die logger - die door de oersterke huid heen vastgestoken wordt - te kunnen plaatsen. Het is geen GPS-zender, om de simpele reden dat een satelliet niet onder water kan kijken. De datalogger legt gegevens vast als temperatuur en diepte, waarmee het traject dat de paling aflegt te reconstrueren valt.
Verhelst: "We willen allemaal de paling van uitsterven redden, maar dat is moeilijk als je niet weet hoe die vis zich gedraagt." Over een paar jaar hoopt hij de lacunes in de kennis over de palingpaaitijd opgevuld te hebben.
Dit artikel afdrukken
Levensloop
Paling heeft een bijzondere levensloop en in onze kennis daarover zitten nogal wat gaten. Palingen groeien op in rivieren en kanalen, en trekken naar zee om zich voort te planten. We weten dat jonge paling - glasaal - in het voorjaar massaal voorkomt voor de Europese kust. De jonge visjes zijn niet alleen een delicatesse, maar blijken ook gewilde smokkelwaar.
Met onze dijken, dammen en stormvloedkeringen, hebben we het de glasaal behoorlijk moeilijk gemaakt om vanuit zee weer het zoete water in te trekken. Vrijwilligers helpen palingen de dijken over, zetten jonge palinkjes uit en tellen glasaal langs de kust. Al die inspanningen lijken de palingstand ten goede te komen, meldde Visserijnieuws vorige maand.
Waar paait de paling?
Maar over het belangrijkste stuk: wat palingen in ze doen en waar paaien, weten we nog altijd niet. Wetenschappers vermoeden dat die voortplanting plaats vindt in de Sargasso Zee, 7.000 kilometer van ons vandaan in de Atlantische Oceaan. "Zeker is dat eigenlijk niet, maar het is de enige plek in de oceaan waar - weliswaar honderd jaar geleden - een paling in het jongste levensstadium is gevangen," aldus EOSwetenschap.
Datalogger
De Belgische marien bioloog Pieterjan Verhelst doet er wat aan. In onderstaand filmpje vertelt hij dat hij naar zee zwemmende palingen onderschept bij een sluis. Hij selecteert de sterkste palingen, verdooft ze met kruidnagelolie in het water en hangt ze een 'datalogger' om. Zonder verdoving zijn ze te glibberig om die logger - die door de oersterke huid heen vastgestoken wordt - te kunnen plaatsen. Het is geen GPS-zender, om de simpele reden dat een satelliet niet onder water kan kijken. De datalogger legt gegevens vast als temperatuur en diepte, waarmee het traject dat de paling aflegt te reconstrueren valt.
Verhelst: "We willen allemaal de paling van uitsterven redden, maar dat is moeilijk als je niet weet hoe die vis zich gedraagt." Over een paar jaar hoopt hij de lacunes in de kennis over de palingpaaitijd opgevuld te hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#5 Ik vrees dat Wouter hier een scherpe opmerking maakt. Het typische is dat de zeer grote vette polsdikke paling (ze zeggen, dat die niet goed smaakt, maar dat is zever..) niet de Atlantic diversen malen heen een weer zwom, maar hier opgesloten zat, en niet naar buiten kon....
En wat terug komt zijn de miljarden (?) glasaaltjes..
#4 Diederik van Groen (Didier du Vert)
Mijn schoonvader in Knokke Dorp, (niet Knokke Zoute.. Veel een beetje tegen, dat ik mijn viendinnetje de eerste keer naar de Polderstraat (nu De Clerckstraat) in Knokke thuis moest brengen en niet naar de dure villawijk 'Het Zoute'' ..), gooide de gevangen palingen enkele dagen in hun regen/wel-put om te 'ontwateren', alhoewel ik persoonlijk een licht modder/aarde-smaak juist er van waardeer.
Hoe aten we die op ?
Ook niet alledaags.
Met een 'bruune stuute' (*) en hete zwarte koffie. En heel mooie combinatie.
Koffie met gebakken paling..
Those were the days..
(*) Bruine boeren boterham
Diederik van Groen, ik meen dat paling die uit paaien gaat niet meer terug komt. Het zijn de larven die terug naar het zoet water trekken om daar volwassen te worden.
Zalm andersom.
Overigens, is dat data log(gertje) eigenlijk wel een zendertje?? Ik ben behoorlijk digibeet maar weet wel iets van kansberekening. Als ik t artikel begrepen heb dan is t een moderne vorm van vogels ringen en moet onze mariene Pieterjan die belogde paling volgend seizoen ook nog zien terug vangen om de boel in te lezen...toch? Ik heb geen idee hoe retour-honkvast die migrerende paling is, in de zin dat-ie terugkomt bij die sluizen; dan wel überhaupt weer ergens wordt gevangen...etc, etc. . Wie helpt me uit de droom?
#2 Diederik van Groen, dat weet ik niet. Wel dat 'the Fens' in de 17e eeuw nog onder leiding van Zeeuw ingepolderd werd, en gelijkenis met delen van Nederland vertoont
Ma..w. Ze hebben mogelijk nu ook een probleem met veilige uitwatering op zee, dat paling hindert. Het ligt op ongeveer gelijke hoogte als Noord Holland, dus zal het ook (trechterwerking het Kanaal) een gelijk verschil van eb en vloed kennen ?
Het verschil tussen stropen en wat de natuur gratis 'biedt' en beheer was hier niet altijd duidelijk. Kwam wel eens een pin langs een sloot tegen met een een lang snoer met een stuk of 10 palinghaken (langwerpig met een korte haak-kromming], waarmee men 'op paling' ging.
Gerekend naar de armoede hier, tot eind 50er jaren toen bedrijven als DOW e.d. hier net op tijd kwamen op het moment dat de landbouwmechanisatie doorbrak en landbouwarbeiders niet meer nodig bleken, sta ik daar vrij nuchter tegenover.
Een weetje, waar ik als 'jongeling' wel eens een weddenschap mee won; pak een kronkelende paling, leg hem op de rug en strek hem voorzichtig in de lengte, en wrijf zacht met je vinger van einde staart naar kop en terug.
Hij blijft roerloos liggen..
ps. Ik heb het boek 'Waterland' tweedehands gevonden voor enkele euro's en besteld..
Hans #1 , die nostalgische peur herinneringen heb ik ook en wat mij ook nog bijstaat is dat fantastische "Waterland" van Graham Swift (1983) dat zich afspeelt in de polders van Oost-Engeland (The Fens) waarin de paling een geniale rol speelt. Ik vraag mij af of palingonderzoekers uit Nederland en België samenwerken met biologen en vissers aldaar?