Het Paleodieet is in de mode. De hype is gebaseerd op veel theorievorming; inmiddels deinen de nodige kookcelebrities mee op de trend. Toch is er nog maar weinig onderzoek gedaan naar de werkelijk meetbare gezondheidseffecten. Daarom besteden we graag aandacht aan een weliswaar kleinschalige, maar echte praktijkstudie.
Zojuist gepubliceerd wetenschappelijk onderzoek vormt een sterke aanwijzing dat Paleolitische voeding patiënten met type 2 diabetes meer te bieden heeft dan een ‘normaal’ dieet. Ook zorgt het voor een gunstiger cholesterolspiegel. Foodlog schreef in het verleden al veel over paleo.
Aanhangers en kritikasters
Het Paleodieet zou bestaan uit voedsel waar mensen als jager-verzamelaars op gebouwd zijn: vis, vlees, groenten, fruit en noten. Het mijdt granen, zuivel, zout, toegevoegde suikers en olie. Dat aten onze voorvaderen immers niet omdat de natuur het niet beschikbaar maakt. Paleo heeft trekken van het mediterrane dieet, met wat uitzonderingen – zoals brood en pasta - daargelaten.
Het dieet kent een even grote groep aanhangers als criticasters. De levensstijl wint sinds de jaren '70 van de vorige eeuw aan populariteit. Toch kwam het daadwerkelijke praktijkonderzoek nauwelijks op gang. Volgens wetenschappers als de Amerikaan Loren Cordain en de Groningse hoogleraar Frits Muskiet is het een uitstekende manier om van onze welvaartsziekten af te komen. Een recent gepubliceerde studie in European Journal of Clinical Nutrition vergeleek het effect - op mensen met type 2 diabetes - van paleolitische voeding en het ‘gebruikelijke’ dieet gebaseerd op richtlijnen voor deze groep.
Het onderzoek
Het onderzoek was een kleine gerandomiseerde, metabolische dieet studie. Onderzoekers deelden patiënten met type 2 diabetes op in twee groepen. Een groep van 10 patiënten kreeg een dieet gebaseerd op voedingsaanbevelingen van de ADA – American Diabetes Association. Hun testdieet bestond uit vetarme zuivel, volle granen, peulvruchten en matige inname van zout. De andere groep met 14 patiënten kreeg een ‘Paleolithic’ dieet. Dit bestond uit mager vlees, fruit, groenten en noten. Dus geen laag koolhydraten gehalte, maar wel uit andere bronnen: fruit, groenten en honing. Hun testdieet was gebaseerd op veel vezels, antioxidanten, mono- en meervoudig onverzadigde vetten, weinig natrium en veel kalium. Toegevoegd zout, granen, zuivel en peulvruchten - allemaal non-paleo - waren uitgesloten van hun voeding.
De deelnemers kregen drie ramp-up diets gedurende 7 dagen; daarna volgden ze 14 dagen een testdieet.
Beide groepen verbeterden hun metabolisme onder invloed van hun dieet. De Paleogroep scoorde echter beter op het gebied van hun suikerspiegels en cholesterolwaarden. Daarnaast lieten de meest insuline-resistente patiënten van de Paleogroep een significante verbetering zien van hun insulinegevoeligheid; ze werden dus minder diabeet. Dat effect werd niet waargenomen bij het ADA dieet. Hieruit concluderen de onderzoekers dat patiënten met type 2 diabetes zelfs op korte termijn voordeel hebben van een paleolithisch type voeding, vergeleken met een gebruikelijk dieet gebaseerd op de aanbevelingen van de ADA.
De metabole verbeteringen waren niet duurzaam. Beide groepen keerden één maand na het voltooien van de diëten en de overgang naar hun gangbare voedingspatronen terug naar hun uitgangswaarden. Door de korte duur van de studie kan er niets gezegd worden over de lange termijn uitkomsten.
Fotocredits: ‘Spaceship Earth Cavemen’ Benjamin Esham
Dit artikel afdrukken
Aanhangers en kritikasters
Het Paleodieet zou bestaan uit voedsel waar mensen als jager-verzamelaars op gebouwd zijn: vis, vlees, groenten, fruit en noten. Het mijdt granen, zuivel, zout, toegevoegde suikers en olie. Dat aten onze voorvaderen immers niet omdat de natuur het niet beschikbaar maakt. Paleo heeft trekken van het mediterrane dieet, met wat uitzonderingen – zoals brood en pasta - daargelaten.
Het dieet kent een even grote groep aanhangers als criticasters. De levensstijl wint sinds de jaren '70 van de vorige eeuw aan populariteit. Toch kwam het daadwerkelijke praktijkonderzoek nauwelijks op gang. Volgens wetenschappers als de Amerikaan Loren Cordain en de Groningse hoogleraar Frits Muskiet is het een uitstekende manier om van onze welvaartsziekten af te komen. Een recent gepubliceerde studie in European Journal of Clinical Nutrition vergeleek het effect - op mensen met type 2 diabetes - van paleolitische voeding en het ‘gebruikelijke’ dieet gebaseerd op richtlijnen voor deze groep.
Het onderzoek
Het onderzoek was een kleine gerandomiseerde, metabolische dieet studie. Onderzoekers deelden patiënten met type 2 diabetes op in twee groepen. Een groep van 10 patiënten kreeg een dieet gebaseerd op voedingsaanbevelingen van de ADA – American Diabetes Association. Hun testdieet bestond uit vetarme zuivel, volle granen, peulvruchten en matige inname van zout. De andere groep met 14 patiënten kreeg een ‘Paleolithic’ dieet. Dit bestond uit mager vlees, fruit, groenten en noten. Dus geen laag koolhydraten gehalte, maar wel uit andere bronnen: fruit, groenten en honing. Hun testdieet was gebaseerd op veel vezels, antioxidanten, mono- en meervoudig onverzadigde vetten, weinig natrium en veel kalium. Toegevoegd zout, granen, zuivel en peulvruchten - allemaal non-paleo - waren uitgesloten van hun voeding.
De deelnemers kregen drie ramp-up diets gedurende 7 dagen; daarna volgden ze 14 dagen een testdieet.
De Paleogroep scoorde echter beter op het gebied van hun suikerspiegels en cholesterolwaarden’Paleo beter dan ADA’
Beide groepen verbeterden hun metabolisme onder invloed van hun dieet. De Paleogroep scoorde echter beter op het gebied van hun suikerspiegels en cholesterolwaarden. Daarnaast lieten de meest insuline-resistente patiënten van de Paleogroep een significante verbetering zien van hun insulinegevoeligheid; ze werden dus minder diabeet. Dat effect werd niet waargenomen bij het ADA dieet. Hieruit concluderen de onderzoekers dat patiënten met type 2 diabetes zelfs op korte termijn voordeel hebben van een paleolithisch type voeding, vergeleken met een gebruikelijk dieet gebaseerd op de aanbevelingen van de ADA.
De metabole verbeteringen waren niet duurzaam. Beide groepen keerden één maand na het voltooien van de diëten en de overgang naar hun gangbare voedingspatronen terug naar hun uitgangswaarden. Door de korte duur van de studie kan er niets gezegd worden over de lange termijn uitkomsten.
Fotocredits: ‘Spaceship Earth Cavemen’ Benjamin Esham
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als aanvulling op #20. Macrobiotiek predikt dus niet alleen genezing (met kleine letter), maar ook Verlossing (met een hoofdletter), in dit geval van 'arrogantie'. Daarmee verlaten we het domein van de biomedische wetenschappen natuurlijk wel definitief...
Even een zijpad, naar aanleiding van de vergelijking paleo/macrobiotiek. Ik heb het boek van Nora Goud er op nageslagen:
'Als basisvoedsel nemen we 50-60% gekookte granen - altijd volkoren - en producten op basis van granen.'
Oshawa (1893-1966) propageerde (ik citeer weer uit het boek) vooral: '''vivere parvo'', het leven in soberheid, het leven volgens de orde van het universum, met niet meer dan een dak boven je hoofd om je te beschutten tegen de regen, en net genoeg eten om in leven te blijven. Dat zijn de omstandigheden waaronder we ons kunnen genezen van alle ziekten, zelfs van de meest verbreide, moeilijkst te genezen ziekte van het Westen: de arrogantie.'
Zelf stort ik me nooit in welke voedingsleer dan ook. Maar hulde aan de macrobiotiek die via bakkerij Manna een hele generatie zuurdesem volkorenbakkers in Nederland hebben opgeleid, Misschien heeft dit zuurdesem volkorenbrood wel weer iets met het onderwerp suikerziekte te maken.
#8 @DrFrank, Buiten de mooie reactie van Liesbeth wil ik toch nog even op het volgende wijzen:
Je zegt "Natuurlijk moeten de suikers omlaag (het heet niet voor niets suikerziekte)."!! Weet je wel hoe uitzonderlijk jouw woorden zijn als medicus? Jij hebt jaren ervaring en bent al jaren bezig met laagkoolhydraten dus je weet en snapt het. Maar wat je zegt is erg bijzonder en uniek. In de 'standaard' aanpak mogen T2DM-ers (en ook T1DMers uiteraard) GEWOON eten wat ze willen en ook 40-60EN% koolhydraten. Er wordt zelfs gezegd, je hoeft niets te laten staan! In feite de medicatie lost het wel voor je op. En zoals je zelf ook weet is dat verre van waar is (met 'misschien' insuline bij T1DM als uitzondering, daar is minder koolhydraten gewoon ook beter voor het systeem! en natuurlijk voor iedereen eigenlijk!).
Terwijl jouw opmerking precies met de hamer op de kop is! Suikerziekte, suikerhuishouding is ontregeld, dus neem nou gewoon minder suikers/koolhydraten! 99% van jouw collega's communiceren dan in iedergeval niet en het is maar de vraag of ze het uberhaupt weten cq begrijpen.
En als je dat doet, minder koolhydraten, worden de maaltijden in massa vaak groter, vollediger, nutrientrijker, vezelrijker en dus verzadigender en leidt dit dus indirect tot calorie beperking. En dan zijn we goed bezig toch...???
;-)
Bekend met de criteria van Hill? Bewegen en een stabiel(er) bloedglucose kunnen een samenhang hebben. Nieuwe ontwikkelingen starten ooit met n=1 in combinatie met de criteria van Hill.
@Liesbeth, #12. Hier is een misverstand:
Ik vind niet de suggestie dat bewegen een element kan zijn gevaarlijk; ik vind het gevaarlijk om te redeneren op basis van N=1 casuistiek. Met N=1 casuistiek verval je makkelijk in het 'rokende-opa'-argument: Roken is gevaarlijk, en het feit dat mijn kettingrokende opa 80 is geworden, doet daar niets aan af.