Petitie
Om daar een eind aan te maken, zijn diverse dierenorganisaties, waaronder Dier&Recht, een petitie gestart. Al jaren wijzen de dierenorganisaties op misstanden rondom de paardenslacht. Mede door hun toedoen en dat van onder meer Eyes on Animals is de import van paardenvlees uit Brazilië en Mexico is opgeschort.
Dit keer roepen de dierenwelzijnsorganisaties de Eurocommissarissen Stella Kyriakides (Gezondheid) en Valdis Dombrovskis (Handel) op tot een Europees importverbod op paardenvlees uit Argentinië, Australië, Uruguay en Canada. Deze landen kunnen niet garanderen dat ze zich aan de geldende Europese dierenwelzijnseisen houden. Ook willen de dierenorganisaties dat de welzijnseisen in exporterende landen gelijk getrokken worden met de Europese en dat de tracing-systematiek onafhankelijk ingericht wordt van wat paardeneigenaren en -handelaren aandragen. Dit laatste met het oog op de risico's van (verboden) medicijngebruik en dus de voedselveiligheid.
Nederland zou zich bovendien nog eens extra achter de oren moeten krabben, want ons land is 'de grootste importeur van Argentijns paardenvlees' van de EU. Dat laatste is logisch. De Rotterdamse haven is nu eenmaal de grootste voedselhaven van Europa. En ja, in Nederland wordt paardenvlees verwerkt in snacks als kroketten en frikandellen. Een paardenworst lusten de meeste mensen ook nog wel, al is het aantal paardenslagers in Nederland inmiddels zo ongeveer op de vingers van één hand te tellen.
Paardenvlees is niet zo maar vlees. Het is heel duurzaam omdat het eten ervan het weggooien van goed vlees voorkomt. Het vlees is als het ware een bijproduct, omdat je paarden niet als vleesdieren voor de slacht kunt houden. Ze eten per kilo vlees aanzienlijk meer dan een koe; dat kan op geen enkele manier economisch uit. Paarden zijn vleesdieren, maar werkpaarden, renpaarden, trekpaarden, raspaarden, rijpaarden of knuffelpaarden. Maak je er paardenvlees van, dan is dat geen 'vleesproductie', maar 'recycling'. Het alternatief is de dieren te euthanaseren en verbranden in een biomassacentrale. Zo wordt er groene stroom gemaakt, maar dat is zonde van de voedzame eiwitten.
Emotie werkt tegen het welzijn van het dier
Voor de meeste Zuid-Amerikanen, zegt voormalig paardenslachter Jack van Messel die er jaren werkte, is een paard een werkpaard. Is het 'op', dan breng je het naar de slacht. Dan krijg je er nog wat geld voor. Verbranden voor stroom is niet aan de orde omdat het een gaucho in Zuid-Amerika geld kost in plaats van oplevert. "Met zo'n importverbod bereik je precies het tegenovergestelde," zegt hij. "Als de afzetmarkt door een eventueel importverbod wegvalt, gaat de waarde van de paarden verder omlaag. Je kunt je voorstellen wat dat inhoudt voor het dierenwelzijn."
Van Messel raadt de dierenorganisaties aan op een ander paard te wedden. "Wil je je punt maken, haal dan het element 'zielig' eruit. Die emotie vertekent het beeld. Waar het om gaat is dat die paarden goed behandeld worden. Belóón degenen die het goed doen en zich aan de regels houden." Hoe Van Messel dat precies ziet, legde hij op Foodlog in 2014 al eens uitgebreid uit. De korte samenvatting: eis dat vlees dat onze havens binnenkomt is voorzien van een certificaat voor goed behandelde en geslachte paarden dat wordt afgegeven door een solide controle-organisatie. Dat kost circa 15 cent per kilo paardenvlees.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het paradoxale is dat organisaties die zich inzetten voor dierwelzijn, meer inkomsten (nieuwe leden/donateurs) genereren met het verspreiden van beelden van misstanden, dan met het verbeteren van het dierwelzijn.
Bijna alle dierenwelzijnsorganisaties kennen mijn naam en weten dat ik bereid ben om mijn kennis (om het dierwelzijn te verbeteren) te delen. Nochtans ben ik de afgelopen 30 jaar niet één keer benaderd.
Ik kan mij voorstellen dat het een zware en emotionele stap is om samen met de 'vijand' het dierwelzijn te verbeteren. Maar voor dieren zou het beter zijn zijn als de bestuurders van de dierenwelzijnsorganisaties hun beleid niet laten bepalen door emoties.
#4 Beelden zeggen me niet zoveel, dat dit soort clubs goed zijn in het bij mekaar sprokkelen van tenenkrommende filmpjes is al langer bekend.
Je kunt je wel afvragen waarom die snackchefs niet eens wat gaan shoppen in de overvolle vrieshuizen met Europees vlees een soort kerst editie voor de minder begenadigde kok, luxe kalfsvlees frikandellen oid.
Heren, die beelden zijn niet fijn. Jack heeft een wijs punt: wie de wereld wil verbeteren, moet ook zijn vuile handen durven te maken.
Paardenvlees wel of niet en waar vandaan... ik heb niet het idee dat Europa doorslaggevend is voor de paardevleesafzet daarzo, als het hierheen komt dan ook volgens de hier geldende aanpak.
De actie is denk ik meer gestoeld op de gedachte weer een negatief vleesmomentje iedere dag een paar steken is een hemdsmouw in de week.
En NL. ?
Die poldert in politieke zin maar verder, wijzen met het vingertje á la Hansje Brinker.
Kijk: wij redden de wereld!???