De pers, van de Telegraaf tot VleesMagazine staat er bol van. Bij de inval bij het van fraude verdachte bedrijf Cooymans Vlees in Den Dungen zijn vele valse paardenpaspoorten in beslag genomen.

Niet alle paarden mogen worden geslacht. Omdat paarden nooit voor menselijke consumptie worden gehouden kan er van alles mee gebeurd zijn. Niet voor niets worden springpaarden op doping getest. Zo moest Cian O'Connor, gisteren winnaar van brons in Londen, zijn gouden medaille in Athene 2004 weer inleveren omdat zijn paard doping gebruikt zou te hebben; die doping werd overigens nooit bewezen omdat de B-stalen werden gestolen.

Als een paard bepaalde ziekten of medicijnen heeft gekregen, kan het in zijn paspoort de aantekening 'niet bestemd voor humane consumptie' krijgen. Heeft het die aantekening niet, dan kan een paard (of pony of ezel) naar de slacht. In Nederland en Europa is het sinds 1 januari 2009 verplicht om dan ook het Voedselketeninformatie-formulier mee te geven. Op het VKI formulier staan in ieder geval de gegevens over medicijngebruik in de laatste 60 dagen, en gegevens over de gezondheidshistorie van het paard, eventuele behandelingen en zijn dierenarts. Deze gegevens worden door de inspecterende dierenarts in het slachthuis gecontroleerd.

In andere landen gelden nog strengere regels ten aanzien van het slachten van paarden. In de VS is eind vorig jaar stilletjes een einde gekomen aan het vijf jaar durende verbod op het slachten van paarden. In Californië is het eten van paardenvlees echter regelrecht verboden.
Mocht er in de VS nu weer een paardenslachthuis van start gaan, is er in ieder geval door de wetswijziging weer federale inspectie mogelijk. Of het er ook echt van zal komen is nog de vraag, Amerikanen zien paarden niet als 'eetbaar' en de dierenactivisten hebben hun messen alweer geslepen. Paarden zijn 'pets' en die slacht je netzomin als honden of katten. De afgelopen vijf jaar werden ze daarom massaal getransporteerd naar Canada en Mexico om daar geslacht te worden. Bij gebrek aan afzet worden ze in de VS ook in de steek gelaten bij ziekte of ouderdom. Of dat in het belang van de dieren is, is zeer de vraag.

Het is intrigerende materie, waar emoties het makkelijk winnen van de economische en echte dierwelzijnsoverwegingen. Voor het frauderende slachthuis spelen harde economische aspecten uiteraard de hoofdrol. Een geslacht paard levert immers geld op, een paard in de destructor helaas niets.

In november zal Dick Veerman in de serie GRNVLD Sociëteit Culinair een boekje open doen over paardenvlees.

Fotocredits: Saparevo
Dit artikel afdrukken