"Er kwam een varkentje met een lange snuit, en het verhaaltje was uit". Je zal het in de toekomst niet meer lezen in de kinderboeken van de Britse uitgeverij Oxford University Press. Ook 'zwijn', 'worst', 'spek' en andere aan varkens gerelateerde woorden worden in de ban geslagen. Dit om te vermijden dat moslims zich beledigd zouden voelen.
De nieuwe richtlijn kwam aan het licht tijdens een radiodebat over vrije meningsuiting in de nasleep van de aanslag op Charlie Hebdo.
Zo vat hln.be het nieuws samen dat gisteren de Engelstalige media in beroering bracht.
'Een grap'
De auteurs voor het bekende en oude kwaliteitshuis OUP is gevraagd het varken in de ban te doen om moslims, maar ook joden, niet voor het hoofd te stoten. Het nieuwe beleid van de uitgever kwam aan het licht toen op BBC Radio 4 presentator Jim Naughtie een brief voorlas die een auteur van de uitgever had ontvangen. Daarin zou staan dat 'varkens (plus alles wat gezien zou kunnen worden als varkensvlees)' niet gewenst is in boeken voor kinderen.
OUP: 'respect voor culturele verschillen'
"Als een gewaardeerde uitgever, verbonden aan een academisch instituut, zegt dat je in je boek geen melding mag maken van varkens omdat sommige mensen beledigd zouden kunnen zijn, is dat absurd. Het is gewoon een grap", zei Naughtie. Dat blijkt niet helemaal het geval. De uitgever wil zijn werk in alle landen kunnen uitbrengen 'met respect voor culturele verschillen en gevoeligheden', zo meldt The London Evening Standard. Wel vermeldt OUP dat dat principe niet geldt voor academische publicaties.
'Bespottelijk'
"Het is bespottelijk", zei Labour parlementslid en Moslim Khalid Mahmood. Volgens de Evening Standard reageerden Joods religieuze leiders met de droge opmerking dat hun godsdienst het eten van varkens, maar niet het varken verbiedt.
Overal in de wereld barstte gisteren na het verschijnen van het satirische blad Charlie Hebdo - de uitgave van de overlevenden van de aanslag van afgelopen week - de discussie los rond de vraag: waar houdt vrijheid van meningsuiting op en waar begint respect voor andermans gevoelens?
OUP's beleid wordt door velen als overdreven en misplaatste politieke correctheid beoordeeld. De gestelde vraag is minder gemakkelijk te beantwoorden.
Fotocredits: Varkensnuit, Blackstar Farms, **viv**
Dit artikel afdrukken
De nieuwe richtlijn kwam aan het licht tijdens een radiodebat over vrije meningsuiting in de nasleep van de aanslag op Charlie Hebdo.
Zo vat hln.be het nieuws samen dat gisteren de Engelstalige media in beroering bracht.
'Een grap'
De auteurs voor het bekende en oude kwaliteitshuis OUP is gevraagd het varken in de ban te doen om moslims, maar ook joden, niet voor het hoofd te stoten. Het nieuwe beleid van de uitgever kwam aan het licht toen op BBC Radio 4 presentator Jim Naughtie een brief voorlas die een auteur van de uitgever had ontvangen. Daarin zou staan dat 'varkens (plus alles wat gezien zou kunnen worden als varkensvlees)' niet gewenst is in boeken voor kinderen.
OUP: 'respect voor culturele verschillen'
"Als een gewaardeerde uitgever, verbonden aan een academisch instituut, zegt dat je in je boek geen melding mag maken van varkens omdat sommige mensen beledigd zouden kunnen zijn, is dat absurd. Het is gewoon een grap", zei Naughtie. Dat blijkt niet helemaal het geval. De uitgever wil zijn werk in alle landen kunnen uitbrengen 'met respect voor culturele verschillen en gevoeligheden', zo meldt The London Evening Standard. Wel vermeldt OUP dat dat principe niet geldt voor academische publicaties.
'Bespottelijk'
"Het is bespottelijk", zei Labour parlementslid en Moslim Khalid Mahmood. Volgens de Evening Standard reageerden Joods religieuze leiders met de droge opmerking dat hun godsdienst het eten van varkens, maar niet het varken verbiedt.
Overal in de wereld barstte gisteren na het verschijnen van het satirische blad Charlie Hebdo - de uitgave van de overlevenden van de aanslag van afgelopen week - de discussie los rond de vraag: waar houdt vrijheid van meningsuiting op en waar begint respect voor andermans gevoelens?
OUP's beleid wordt door velen als overdreven en misplaatste politieke correctheid beoordeeld. De gestelde vraag is minder gemakkelijk te beantwoorden.
Fotocredits: Varkensnuit, Blackstar Farms, **viv**
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ah, dat komt mooi uit Nick, want ik ga vandaag roerbakken met stukjes varkenshaas
Het is vandaag nota bene Sint Antonius (Abt), dag van het varken
Dick,
Dat begraven in Israël komt omdat grote steden in Frankrijk (en België) geen eeuwige grafvergunningen meer afleveren. Om die reden begraven moslims in Marokko en Antwerpse joden in Nederland. Die laatsten willen ook niet begraven worden samen met anderen. in B en F zijn wettelijke begraafplaatsen niet religieus gesegregeerd.
Angelsaksers hebben wel meer last van political correctness, zij hebben de term ook uitgevonden. Eind jaren '80, herinner ik mij, kwam het maandblad van het FAO project ICLARM (nu Worldfish Centre) met weken vertraging uit omdat tijdens het drukken iemand had ontdekt dat de cartoonist per ongeluk een varkentje op een boerderij had getekend. Dat moest er eerst weer uit. ...en dat voor het meest gegeten dier ter wereld!
En jou post lijdt ook onder political correctness: waarom schrijf je "joodse mensen" en niet gewoon "joden"? (iets wat ik wel vaker zie in teksten uit Nederland: "Turkse mensen" ipv Turken enz.)
Vera #10 Mensen zeggen meteen dat 'als dit niet mag, dan mag zeker niets meer' (discussie-expert in de zaal voor hoe dit soort argument heet?). Maar is er geen grijs gebied mogelijk tussen alles verbieden en niets verbieden?
Vera, heb je het nieuws in België en Frankrijk gevolgd? 'Politiestaat' is een heel zwaar woord, maar toch lijkt de angst en het antwoord daarop van politici zich in die richting te bewegen.
Joodse mensen voelen zich al langer niet meer veilig in beide landen. Vanuit Engeland kwam gisteren een soortgelijk bericht. De doden uit de koshere superette die Coulibaly maakte, zijn begraven in Israël.