In Trouw vandaag een stuk over manieren om de vleesconsumptie in Nederland terug te dringen. Jan Staman van het Rathenau Instituut en filosofe Marjan Slob stellen dat de overheid moet ingrijpen. Daarvoor hanteren ze een soort rechtsgelijkheidsargument. Als de overheid vindt dat we een autogordel moeten dragen, dan stelt ze die verplicht. Als ze vindt dat roken slecht is, dan verplicht ze sigarettenverkopers tot een dodelijke tekst op hun pakjes. Dus, luidt het argument, als de overheid vindt dat we minder vlees moeten eten dan moet de overheid net zoiets doen. Maar dat doet de overheid niet. „Producenten zetten forse reclamemiddelen in om vraag naar hun producten te creëren, terwijl de vraag van consumenten naar duurzaam en diervriendelijk voedsel kennelijk spontaan moet ontstaan,” zeggen ze.

Met alle respect voor zoveel wijsheid, maar het is een zinloos argument. Feitelijk ter zake kundige lieden vertellen wie het kennelijk maar niet horen wil dat de vleesconsumptie in de wereld hoe dan ook omhoog zal schieten. Dat komt omdat de welvaart in de wereld toeneemt. Zelfs als wij ophouden met vlees eten, zal de wereldvleesconsumptie in de komende decennia riant over de kop gaan. Volgens de FAO is het dierlijk aandeel in onze dagelijkse energiebehoefte nu zo'n 17%. Dat zal stijgen naar 30% omdat een paar miljard mensen in de niet-Westere wereld er eindelijk het geld voor krijgen. Hun welvaart doet het dier de das om, niet wij die met ons schamele miljard aan mensen die 17% grotendeels voor de neus van dik 5 - en straks 8 - miljard anderen wegkapen. Moet je dus nagaan wat er gebeurt als straks de hele wereld op maar liefst 30% gaat zitten.Een goeie probleemanalyse roeit het kwaad uit bij de wortel. Het wordt dus geen autogordel, maar een fors verbod op inkomensverbetering van miljarden mensen in de wereld. Dat helpt namelijk meteen. Over vlees hoeven we het dan niet eens meer te hebben.

Onbeschaamd? Natuurlijk. Het is hoog tijd. Ga weer eens met 2 benen op nuchtere Nederlandse bodem staan. Hoe gaan wij de rest van de wereld verbieden vlees te eten, terwijl wij verwende Westerlingen de afgelopen honderd jaar alle grondstoffen in de wereld schaamteloos hebben opgemaakt? Dat is de vraag, de rest is prietpraat.

Ik zou er maar vast aan wennen: tussen wat wij willen en wat de tot rijkdom komende wereld wil gaapt een groot gat dat bepaald wordt door ambities en dromen die knalhard tegenover elkaar staan. Als je niet van plan bent die werkelijkheid als uitgangspunt te nemen, moet je gewoon lekker verder dromen over het redden van de wereld en overheidsmaatregelen vanonder ons gezellige Hollandse kaasstolpje.

Het essay 'Een strategische agenda voor het ethiekbeleid van LNV' is hier te downloaden.
Dit artikel afdrukken