Als supermarkten van de Autoriteit Consument en Markt geen afspraken mogen maken om het leven van dieren aangenamer te maken, dan is nu de overheid aan zet. Dat zegt Geert Laugs, directeur van Compassion in World Farming Nederland.
De bijna 500 miljoen plofkippen die elk jaar weer in ons land worden vetgemest hebben een beroerd leven. Ze staan in overvolle stallen, in de ondraaglijke stank van hun eigen uitwerpselen. En ze groeien zó snel dat ze vaak bezwijken onder hun eigen gewicht. "Dat zou toch verboden moeten zijn', horen we vaak wanneer we mensen vertellen over het erbarmelijke leven van deze prachtige dieren die gedwongen hun dagen slijten in de donkere stallen van de vee-industrie.
Verantwoordelijkheid ontwijken
Toch weigert de Nederlandse regering sinds jaar en dag maatregelen te nemen om het leven van plofkippen te verbeteren. Je hoeft de krant maar open te slaan om te lezen dat onze politici duurzaamheid en dierenwelzijn belangrijk vinden, maar als het er op aankomt verwijst staatssecretaris Dijksma, net als haar voorgangers, telkens naar 'de markt', naar 'Europa' of naar 'de consument'. Die moeten regelen dat dieren een beter leven krijgen. Wettelijke maatregelen blijven uit, of worden gezien als een allerlaatste redmiddel.
Vlees 'van morgen'
Op het eerste gezicht leek de aanpak via de markt succes te hebben. Onder de toenemende maatschappelijk druk en onder het bemoedigende oog van de staatssecretaris besloten de gezamenlijke Nederlandse supermarkten hun verantwoordelijkheid te nemen. Onder de naam 'Kip van morgen' en 'Varken van morgen' presenteerden ze iets hogere eisen voor dierenwelzijn waaraan al het kippen- en varkensvlees in Nederland moet voldoen.
Alle dieren
Hoewel de welzijnseisen voor de kip en het varken 'van morgen' nog veel te wensen overlaten is het feit dat de supermarkten deze stap zetten een grote sprong voorwaarts. Het is immers een dwingende noodzaak een eind te maken aan het lijden van álle dieren in de vee-industrie en dat kan alleen maar als iedereen meedoet. In de afgelopen jaren zijn er bemoedigende resultaten geboekt met labels voor diervriendelijker vlees, zoals het Beter Leven Kenmerk of het biologisch keurmerk. Het voortdurende gestunt met vleesprijzen toont echter aan dat we niet op deze niche-markten kunnen vertrouwen om álle dieren een beter leven te geven.
Roet in het eten
Deze week gooide de Autoriteit Consument en Markt (ACM) echter roet in het eten. Terwijl regering en parlement de afspraken tussen de supermarkten toejuichen oordeelde deze overheidsinstantie dat de 'Kip van morgen' een niet toegelaten kartelafspraak is. De reikwijdte van deze uitspraak gaat mogelijk veel verder dan het onderuithalen van de tamelijk schamele voorschriften voor het welzijn van kippen. Er zijn immers ook afspraken tussen supermarkten en producenten over minimumeisen voor varkensvlees en om het massaal en illegaal afknippen van biggenstaarten te beëindigen.
Politiek aan zet
Gelukkig lijkt het er op dat niemand echt blij is met de uitspraak van de ACM. Toch is het maar de vraag of supermarkten en andere betrokkenen hun best blijven doen om op de een of andere manier samen te komen tot meer dierenwelzijn. Zou het dan niet véél eenvoudiger zijn als de politiek eindelijk haar verantwoordelijkheid neemt en komt met betere, duidelijke en heldere regels voor dierenwelzijn, en die ook daadwerkelijk handhaaft? Waarschijnlijk zal de staatssecretaris deze week, na het zoveelste Kamerdebat, opnieuw toezeggen met de sector en alle betrokkenen in gesprek te gaan. Dat klinkt mooi, maar het is niet genoeg. Net zoals de regering moet zorgen voor goede gezondheidszorg, goed onderwijs en een schoon milieu moet ze ook zorgen voor een gezonde, dierwaardige veehouderij in Nederland!
Fotocredits: CIWF
Dit artikel afdrukken
Verantwoordelijkheid ontwijken
Toch weigert de Nederlandse regering sinds jaar en dag maatregelen te nemen om het leven van plofkippen te verbeteren. Je hoeft de krant maar open te slaan om te lezen dat onze politici duurzaamheid en dierenwelzijn belangrijk vinden, maar als het er op aankomt verwijst staatssecretaris Dijksma, net als haar voorgangers, telkens naar 'de markt', naar 'Europa' of naar 'de consument'. Die moeten regelen dat dieren een beter leven krijgen. Wettelijke maatregelen blijven uit, of worden gezien als een allerlaatste redmiddel.
Vlees 'van morgen'
Op het eerste gezicht leek de aanpak via de markt succes te hebben. Onder de toenemende maatschappelijk druk en onder het bemoedigende oog van de staatssecretaris besloten de gezamenlijke Nederlandse supermarkten hun verantwoordelijkheid te nemen. Onder de naam 'Kip van morgen' en 'Varken van morgen' presenteerden ze iets hogere eisen voor dierenwelzijn waaraan al het kippen- en varkensvlees in Nederland moet voldoen.
Alle dieren
Hoewel de welzijnseisen voor de kip en het varken 'van morgen' nog veel te wensen overlaten is het feit dat de supermarkten deze stap zetten een grote sprong voorwaarts. Het is immers een dwingende noodzaak een eind te maken aan het lijden van álle dieren in de vee-industrie en dat kan alleen maar als iedereen meedoet. In de afgelopen jaren zijn er bemoedigende resultaten geboekt met labels voor diervriendelijker vlees, zoals het Beter Leven Kenmerk of het biologisch keurmerk. Het voortdurende gestunt met vleesprijzen toont echter aan dat we niet op deze niche-markten kunnen vertrouwen om álle dieren een beter leven te geven.
Roet in het eten
Deze week gooide de Autoriteit Consument en Markt (ACM) echter roet in het eten. Terwijl regering en parlement de afspraken tussen de supermarkten toejuichen oordeelde deze overheidsinstantie dat de 'Kip van morgen' een niet toegelaten kartelafspraak is. De reikwijdte van deze uitspraak gaat mogelijk veel verder dan het onderuithalen van de tamelijk schamele voorschriften voor het welzijn van kippen. Er zijn immers ook afspraken tussen supermarkten en producenten over minimumeisen voor varkensvlees en om het massaal en illegaal afknippen van biggenstaarten te beëindigen.
Politiek aan zet
Gelukkig lijkt het er op dat niemand echt blij is met de uitspraak van de ACM. Toch is het maar de vraag of supermarkten en andere betrokkenen hun best blijven doen om op de een of andere manier samen te komen tot meer dierenwelzijn. Zou het dan niet véél eenvoudiger zijn als de politiek eindelijk haar verantwoordelijkheid neemt en komt met betere, duidelijke en heldere regels voor dierenwelzijn, en die ook daadwerkelijk handhaaft? Waarschijnlijk zal de staatssecretaris deze week, na het zoveelste Kamerdebat, opnieuw toezeggen met de sector en alle betrokkenen in gesprek te gaan. Dat klinkt mooi, maar het is niet genoeg. Net zoals de regering moet zorgen voor goede gezondheidszorg, goed onderwijs en een schoon milieu moet ze ook zorgen voor een gezonde, dierwaardige veehouderij in Nederland!
Fotocredits: CIWF
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een nuchter boerengeluid lijkt me hier op zijn plaats.
De kip van morgen ligt NU al in de winkel. Kijk in de supermarkt naar de kip met EEN STER met het BETER LEVEN kenmerk.
De andere supers huilen krokodillentranen evenals Geert Laugs. Het product is gewoon te verkrijgen.
Koop het gewoon en houd op met zeuren.
(Klopt, ik heb 't tekstje schaamteloos gejat van Annechien)
Al kijken we dan misschien heel verschillend aan tegen de kip Jarno, we hebben toch in ieder geval een ding gemeen: plezier in kippen houden! Commerciele houders (ben jij het misschien allebei?) zullen hier om lachen, maar het verschil tussen die twee, nu levensgroot, was tot voor kort helemaal niet zo groot. Liefhebbers hadden er 10 van, boeren 100-150, als een van de inkomstenbronnen, zelfde ras, zelfde voer (ochtend- en granenmengsel), zelfde hok (lessenaarmodel), alleen iets groter. The times, they are a' changing, bij ons dan! Over biggen: laatst op een open dag stapte ik in de uitloop van een wroetvarkenshouder, met een redelijk schone spijkerbroek, komt er zo'n bemodderd beest tegen me aan schuren en schurken, hoe moest ik nu de trein weer in? ik werd daar direct ontmaskerd als onnozele stedeling.
Annechien #16, ik probeer ook alleen maar nuchter boeren geluid te verkondigen ;) maar waar de ACM over valt is dat de gangbare niet meer te verkrijgen zou zijn en er dus een nadeel (financieel gezien) voor jouw en mij zou zijn omdat we ongevraagd meer voor het kippenboutje zouden moeten betalen dan we volgens die zelfde ACM, middels hun berekeningen, bereid zouden zijn om te betalen.
De Autoriteit Consument en Markt is net als een voetballer.
Of zoals Johan Kruijf het zou zeggen: Het is een talentvolle voetballer zonder techniek of een technische voetballer zonder talent.
Dirk, ik moet je toch tegen spreken! Ik heb een tiental hennen in mijn omheinde (bescheidde, pruim, kers, peer en appel) boomgaard staan om het onkruid vrij te houden en om in het geval van gevallen rottend fruit de zaak meteen op te ruimen.
Wanneer ik in periode van overvloed de kakelverse eitjes ga rapen zijn ze als de dood voor mij en vluchten met z'n tienen naar een hoek. Vandaag de dag (januari) kom ik met een emmertje legkorrel naar de ren en zijn ze er als de kippen der bij!
Nogmaals het is beeldvorming!
Ander voorbeeld.
Wanneer ik in een afdeling kom waar mijn gespeende biggen gehuisvest zijn schieten ze met z'n alle op een hoop in een hoek, echter wanneer ik vervolgens in het hok stap en ga zitten dan wordt ik na een kleine 5 minuten compleet onder gezeverd omdat die zelfde biggen aan mijn overall gaan kauwen/trekken.
Wat jij zegt is een perceptie van jouw gedachtegoed over hoe het eruit moet zien.
Inderdaad Jarno, weet ik van een bezoek aan de Boed met zijn, indertijd, Araucaner groenei-kippen (nu uit de schappen), vandaar mijn vraag: is dit normaal? Hoort het zo? (Heel gewoon zegt Wouter, ze zoeken elkaar eigener beweging op). Nee dus! Het verschil met dat bezoek toen: daar hadden de hennen (leghennen) heel wat ruimte (binnen en uitloop) om te vluchten, dat lijkt me hier niet het geval.