Hoe ga je om met eten? Karine Hoenderdos stond gisteren even stil bij het pareltje dat zomaar bleek te zijn ontstaan en schreef:
Voordat we afdwalen, wil ik nog even terugkomen op het begrip 'foodlife', want dat vond ik eigenlijk zo grappig bedacht.
Wat voor soorten 'foodlife' zouden er allemaal zijn?
Ik kan me iets voorstellen bij de mensen die standaard kiezen voor de 'vluggertjes'. Of - hier op de lijst - genieten van een heerlijk slowfoodlife. En dan nog? Een safe foodlife? Vreemdgaan in je foodlife? Vaste verkering met volkorenbrood? :-)
Omdat die vragen zo boeiend zijn, verdienen ze het om op de voorpagina terug te komen.
Ik heb een tijdje met vischef Imko Binnerts mogen werken. Zijn slogan was uit eten: wij doen het iedere dag en maken er een feestje van.
Hoe ziet jouw feestje eruit of is het juist een bezoeking? Wat eet je? Met wie, waar, wanneer? Waar koop je? Ben je bang voor wat het eetcafé je voorzet? Wie vertrouw je dan wel? Zit er een ritme en patroon in wat je eet - zoals zaterdag pizza-dag, zondag soepdag met brood - of juist niet?
Vragen, vragen en nog eens vragen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
alsof die al niet duidelijk genoeg zijn ;-)
Dank u mijnheer of mevrouw koken.blog ! Komt u hier dan effe uw bevindingen melden?
en voor zondag staat een berichtje over de definitieve uitslag van de poll gepland.
Poll op koken.blog.nl : Wat voor type eter ben jij. Onder de link meteen ook een artikel over hoe halal en snoepgoed.
P, maar wel bourgondiërs. Alhoewel de resultaten van deze enquëte het lijken tegen te spreken, gaat de levenskunst - in deze foodlife - toch wel achteruit. Ik wijt het vooral aan de distributieketens. Ik haal hier wel eens meer uit naar de supermarkten. Om andere redenen. Het zijn de promotoren van voorverpakte/voorbereide maaltijden. Omwille van hoge toegevoegde waarde. Niet in voedingswaarde. Wel in omzetcijfers en gegenereerde winst.
M.a.w. mijn foodlife-attitude weert zoveel als mogelijk dat soort zaken. Een goed aardappelmesje, daar kom ik er wel mee. Verder koop ik zuivel zoveel als mogelijk rechtstreeks bij de boer. Vlees eet ik niet. Waar het alternatief er is koop en kook ik Fairtrade, in veel mindere mate bio. Uit eten doen we zelden. Als het al gebeurt, is het eerder als een vorm van veredeld werkbezoek. Op zoek naar klanten of als appreciatie voor het engagement dat de kok opneemt om Fairtrade of korte keten te integreren in de keuken.