2 min
Om kinderen op te laten groeien tot gezonde volwassenen, moeten ouders hun kinderen ondersteunen en zelf het goede voorbeeld geven. Onder druk zetten is uit den boze.
Twee verschillende studies komen bij uiteenlopende leeftijdsgroepen tot ongeveer hetzelfde inzicht: ouders moeten hun kinderen ondersteunen bij het verkrijgen van een gezonde leefstijl en positief lichaamsbeeld, zonder ze onder druk te zetten. Daarnaast moeten ze vooral zelf het goede voorbeeld geven. Zowel kinderen als ouders moeten leren vertrouwen op hun eigen mogelijkheden om met succes invloed uit te oefenen op hun situatie.
Jonge kinderen
In de ene studie analyseerden Zweedse onderzoekers 31 schoolklassen met in totaal 378 6-jarigen met een lage sociaal-economische status. De helft van de klassen kreeg een interventie, bestaande uit gezondheidsinformatie voor de ouders en twee Motivational Interviewing sessies (een gesprekstechniek die sterk gericht is op gedragsverandering). In deze gesprekken lag de nadruk op het vergroten van de zelfeffectiviteit van de ouders om de kinderen gezond gedrag aan te leren en het stimuleren om zelf te veranderen. Daarnaast kregen de kinderen op school een lesprogramma van 10 keer 30 minuten aangeboden om de ouders te ondersteunen bij het aanleren van gezond gedrag.
Uit de resultaten bleek dat het op deze manier benaderen van de ouders een positief effect had op het eetpatroon van de kinderen. Ook was er bij obese kinderen een duidelijke afname in BMI te zien. Hoewel na vijf maanden alleen de jongens nog een gezonder eetpatroon hadden, noemen de auteurs de resultaten ‘een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van meer interventies om obesitas bij kinderen te voorkomen’.
De andere studie richtte zich op tieners. In dit onderzoek bekeken Australische en Poolse onderzoekers het gedrag van 1096 tieners tussen 14 en 20 jaar. De deelnemers rapporteerden gedurende 13 maanden op drie tijdstippen hun eigen fysieke conditie, leefstijl, gedachten over hun lichaam en de mate van zelfeffectiviteit. Daarnaast beschreven ze ook de gewoontes van hun ouders en de manier waarop zij over hun gewicht, voeding en beweging praatten.
Hieruit bleek dat de te zware en obese tiener met een goed rolmodel na verloop van tijd een lager BMI kregen. Het aanmoedigen van tieners om gezonder te leven en het uitoefenen van (verbale) druk werken juist tegengesteld. Deze tieners ontwikkelden vaker een verstoord lichaamsbeeld. Onderzoeker Barbara Mullan van de Curtin University in Australië: “Ongeveer 21% van de tieners met overgewicht heeft op latere leeftijd een normaal BMI. Een sterke voorspeller is hiervoor dat ze ouders hebben die gezond eten en sporten. Als de tieners zien dat de ouders gezond leven, creëert dat een grotere zelfeffectiviteit; ze krijgen het idee dat ze controle kunnen hebben over hun situatie en mogelijkheden te veranderen.”
Niet gemakkelijk
Beide studies richtten zich op het veranderen van het gedrag van ouders om kinderen een gezonde leefstijl aan te leren. Op die manier leren kinderen van jongs af aan gezond te eten en te bewegen, waardoor overgewicht en obesitas op latere leeftijd voorkomen kunnen worden. Heel gemakkelijk is dat niet. Mullan: “Het gedrag van ouders zit vaak diep ingebakken en is heel moeilijk te veranderen.” Ze geeft ouders de suggestie om gezonde gewoontes in te bouwen in het dagelijks leven, zoals regelmatig een stuk te gaan wandelen na het eten in plaats van een toetje te nemen. Ook kunnen ouders bijvoorbeeld geen junk food meer in huis halen.
Fotocredits: Family Fitness, U.S. Army
Dit artikel afdrukken
Jonge kinderen
In de ene studie analyseerden Zweedse onderzoekers 31 schoolklassen met in totaal 378 6-jarigen met een lage sociaal-economische status. De helft van de klassen kreeg een interventie, bestaande uit gezondheidsinformatie voor de ouders en twee Motivational Interviewing sessies (een gesprekstechniek die sterk gericht is op gedragsverandering). In deze gesprekken lag de nadruk op het vergroten van de zelfeffectiviteit van de ouders om de kinderen gezond gedrag aan te leren en het stimuleren om zelf te veranderen. Daarnaast kregen de kinderen op school een lesprogramma van 10 keer 30 minuten aangeboden om de ouders te ondersteunen bij het aanleren van gezond gedrag.
Uit de resultaten bleek dat het op deze manier benaderen van de ouders een positief effect had op het eetpatroon van de kinderen. Ook was er bij obese kinderen een duidelijke afname in BMI te zien. Hoewel na vijf maanden alleen de jongens nog een gezonder eetpatroon hadden, noemen de auteurs de resultaten ‘een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van meer interventies om obesitas bij kinderen te voorkomen’.
Als de tieners zien dat de ouders gezond leven, creëert dat een grotere zelfeffectiviteit; ze krijgen het idee dat ze controle kunnen hebben over hun situatie en mogelijkheden te veranderenTieners
De andere studie richtte zich op tieners. In dit onderzoek bekeken Australische en Poolse onderzoekers het gedrag van 1096 tieners tussen 14 en 20 jaar. De deelnemers rapporteerden gedurende 13 maanden op drie tijdstippen hun eigen fysieke conditie, leefstijl, gedachten over hun lichaam en de mate van zelfeffectiviteit. Daarnaast beschreven ze ook de gewoontes van hun ouders en de manier waarop zij over hun gewicht, voeding en beweging praatten.
Hieruit bleek dat de te zware en obese tiener met een goed rolmodel na verloop van tijd een lager BMI kregen. Het aanmoedigen van tieners om gezonder te leven en het uitoefenen van (verbale) druk werken juist tegengesteld. Deze tieners ontwikkelden vaker een verstoord lichaamsbeeld. Onderzoeker Barbara Mullan van de Curtin University in Australië: “Ongeveer 21% van de tieners met overgewicht heeft op latere leeftijd een normaal BMI. Een sterke voorspeller is hiervoor dat ze ouders hebben die gezond eten en sporten. Als de tieners zien dat de ouders gezond leven, creëert dat een grotere zelfeffectiviteit; ze krijgen het idee dat ze controle kunnen hebben over hun situatie en mogelijkheden te veranderen.”
Niet gemakkelijk
Beide studies richtten zich op het veranderen van het gedrag van ouders om kinderen een gezonde leefstijl aan te leren. Op die manier leren kinderen van jongs af aan gezond te eten en te bewegen, waardoor overgewicht en obesitas op latere leeftijd voorkomen kunnen worden. Heel gemakkelijk is dat niet. Mullan: “Het gedrag van ouders zit vaak diep ingebakken en is heel moeilijk te veranderen.” Ze geeft ouders de suggestie om gezonde gewoontes in te bouwen in het dagelijks leven, zoals regelmatig een stuk te gaan wandelen na het eten in plaats van een toetje te nemen. Ook kunnen ouders bijvoorbeeld geen junk food meer in huis halen.
Fotocredits: Family Fitness, U.S. Army
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Je voelt het wel goed aan, want het moeten idd 2 boeken worden, nu maar eerst eens serieus beginnen met het eerste. In mijn vroege jeugd ben ik trouwens al wel eens met 2 uitgevers bezig geweest (die me tijdje aan de lijn hielden), niet over jaren 50 maar over avonturen in Peruaanse bos, een en al frustratie en ellende met die uitgevers, dus ik ben voorbereid, maar als je ouder bent zijn je verwachtingen ook tot vrijwel nul gedaald, dus ook geen teleurstellingen meer dan, haha!
Rodaan al Galidi zal ongetwijfeld veel lezenswaardigs over de Nederlandse cultuur op te merken hebben Dirk, maar van de jaren vijftig en zestig in Nederland heeft hij geen kaas gegeten. En dat is juist waar jij de nostalgische babyboomers in gaat pakken. Toch? Het glaasje waterige oploslimonade, het ijsje op een mooie pinksterdag, de ontdekking van de frikadel...
Ben ik al mee bezig Arjan, maar tot mijn teleurstelling zag ik eergisteren boek van een ex-asielzoeker, de Irakees Rodaan al Galidi, die me het gras voor de voeten heeft weggemaaid, hij kijkt als een verbaasde en verbijsterde vreemdeling naar het wel en wee van ons NLers die alles tot in de puntjes willen regelen, hij maakt er wel een klucht van. Wat nu? Het eerste hoofdstuk moet ik in ieder geval aanpassen, dat kan na dit boek niet meer! Kinderen opvoeden hier, bij ons, en daar, bij zullie, blijft wel hoofdstukje, lachen, lachen (hoop ik dan).
Ja Dirk, et benne naie tied'n.
In een reactie onder het stukje over spruitjes meldde ja al dat je wel eens overwogen had er een boek over te schrijven. Ik zou zeggen: doen! Een boek is toch een beetje een kindje. In de zin dat het groeit en zich ontwikkelt en dat je er veel in moet investeren. Met ook nog eens een onzeker resultaat in het verschiet.
In potentie kan zo'n boek een verkoophit worden. Het onderwerp heeft de demografie mee.
Het probleem zit al te ver weg. De hedendaagse ouders hebben in de meeste gevallen van hun ouders ook niet het goede voorbeeld gekregen denk ik. Die ouders konden zich nog spiegelen aan hun ouders wier ouders op hun beurt nog beter wisten waar Abraham de mosterd voor de maaltijd haalde.