Dat is in het kort het concept dat smaakaardbeienteler Jan Robben samen met eetschrijver Gerrit-Jan Groothedde heeft ontwikkeld. Ze noemen het de Aardbeienacademie (www.aardbeienacademie.nl). Gisteren, op de eerste echte warme lentedag, werd het aardbeienacademisch jaar officieel geopend door prof. Robben zelf. Enkele honderden mensen kwamen op het evenement in Oirschot af. Eetschrijver bracht oude Beatle-nummers ten gehore (waaronder natuurlijk Strawberry Fields Forever) en er was volop lekkers te eten en te drinken. Via twitter spoorden de aspirant-studenten elkaar aan om naar Oirschot te komen. Na de strawberrymob in juli, was er dus wederom sprake van een heuse tweetup.
De voordelen voor de studenten zijn duidelijk. Ze kunnen zelf – met online begeleiding van Jan – smaakaardbeien gaan telen. Wekelijks houdt Jan een spreekuur om alle vragen te beantwoorden, regelmatig verschijnt er een digitale nieuwsbrief en soms worden er gastcolleges gehouden. Jan heeft zelfs plannen om een aardbeiencommunity gaan vormen waarin deelnemers tips en trucs kunnen gaan uitwisselen.
Maar wat zijn de voordelen voor de professor zelf? Hij weet in ieder geval veel enthousiaste mensen aan zich te binden die bereid zijn collegegeld te betalen en die zijn verhaal willen doorvertellen. Het worden ambassadeurs voor de smaakaardbei. Anderen spelen in op het initiatief. Willem&Drees gaan aardbeienplanten verkopen en Jan zelf is een samenwerking aan het opzetten met Seats2Meet. De vraag is of de studenten enthousiast blijven en of ze bereid zijn om volgend jaar weer collegegeld te betalen. Nou ja, een kniesoor die daarover nu gaat lopen zeuren.
Is dit een concept dat voor meer boeren en tuinders een uitkomst biedt? Krijgen we straks ook een spruitjes- en een sperzieboontjesacademie? Of is dit slechts een voorbeeld van een hechtere relatie tussen producent en consument en groeien we toe naar een grote variatie aan nieuwe concepten?
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik schreef een blog over aardbeientreurnis op Groenten&Fruit;Actueel. Er wordt al gereageerd, ook via Twitter.
@Pieternel. Geloof me, als het niet smaakt verkoopt het niet,maar een aardbei die te laag is flavonoids gaat minder lang mee en is meer ziekte gevoelig. Trouwens smaak is hier waarschijnlijk minder een isue, we zitten op een breedtegraad van Milaan. Wat niet smaakt zijn de klaar gestoomde aardbeien die uit California komen in de winter en afgeladen met pesticiden. Voor $2 per pond. Kunnen we makkelijk mee concurreren met $3 per pond
Maar dit is off-topic.
Ook weer zoiets, aangezien veel onbewerkt fruit -ook aardbeien- in verre van optimale consumentenverpakkingen zitten kan je nooit een goede balans tussen houdbaarheid en smaak krijgen. En ja, ook dit is een punt om met professionals op te pakken.
@Pieternel, dat dacht ik al. Weet je wat het is, ondernemers die niet willen, daar ga ik geen tijd meer aan besteden. Er zijn veel zakelijke constructies mogelijk ook voor ondernemers zonder al teveel geld. Maar rommelen in de marge is killing, je doet iets goed of je doet het niet. Poepsimpel.
En ik zal je nog wat zeggen: de rol van de PT's en van LTO in dit proces "verder professionaliseren" is ook verre van professioneel. Veel jong volk, en incompetent personeel. Bestuurders die weinig visie en leiderschap tonen. De eeuwige blik gericht op WUR, en LNV en subsidie. Allemaal Jammer.
Kijk nog maar eens goed naar Rob Baan (en er zijn meerdere voorbeelden).
@Pieternel, ik zou zeggen bel of e-mail Jan Peter en vraag of hij dat wil verzorgen op Hortifair.
Wouter,
Dat is de reden waarom ik deze discussie ongeredigeerd knipte en plakte. Het illustreert hoe ze altijd gaan en als we niet oppassen altijd blijven gaan. Die materclass zou heel goed zijn, maar dan moet die ook een vervolg krijgen.'t Is hardnekkig.
James, ik vind je moeilijk te volgen. Zijn die Canadese rassen behalve lang houdbaar ook lekker?
tikken op ipad blijft lastig sorry.
ik bedoelde "kunnen we niet iets met studenten, want die zijn goedkoper'.
Ondernemers die op de kostenkant van hun bedrijf blijven sturen, en niet op de inkomstenkant, zijn slechte ondernemers. Dergelijke ondernemers gaan vroeg of laat failliet.