Vion is een van de grootste onbekende bedrijven van Nederland. Vorig week nam de grote Nederlandse slachter het Engelse Grampian over. Een bedrijf dat sterk is in gemaksvoeding. Ook Vion doet daar inmiddels in, zelfs als het gaat om diepvries- en stoomgroenten, soepen en pizza's. De voorzitter van het bestuur, Daan van Doorn, zet nl. in op gemaksvoeding omdat 'Over tien jaar bijna niemand meer weet hoe je moet koken'. Is dat zo of maak je mensen zo?

Sándor Schiferli, woordvoerder van Slow Food Nederland, stuurde ons naar aanleiding van de overname een open brief aan Van Doorn.

In een Volkskrantartikel werd gisteren stemmingmakend gewag gemaakt van gillende varkens die in doodsangst naar hun einde lopen. Of die interpretatie juist is laten we graag aan de Volkskrant en Schiferli. We zijn het wel van harte eens met zijn pleidooi voor investeringen in een mooiere dood.

Beste Daan van Doorn,

U als topman van Vion moet heel trots zijn op het artikel over het grootste slachtbedrijf van heel Europa (Volkskrant 23 juni). Terecht, een succesverhaal van een Brabants bedrijf, dat snel is uitgegroeid tot een wereldconcern. Maar wat zegt u daar? Ik lees uw gevleugelde woorden: 'Over tien jaar weet bijna niemand meer hoe je moet koken.' De consument wil graag kant en klaar voedsel, samengevoegd in de fabriek en 'verrijkt' met alle nodige supplementen? Dat brengt mij op het kip en ei verhaal. Volgt u de vraag van de consument of wordt de consument verleid tot gemakszucht? Is het niet zo dat de grote voedselindustrie gebaat is bij een onwetende consument? Als ik het negatief beschouw, denk ik dat wij met z'n allen straks inderdaad niet meer kunnen koken. En dan ga ik u de schuld geven. Maar zover is het gelukkig nog niet. We zien langzamerhand een nieuwe groep consumenten groter worden. Mensen, die van lekker, puur en eerlijk voedsel houden. Kijk maar naar de gedachtegang van Slow Food! De mens moet zelf kunnen beslissen wat hij eet. Dat is een mensenrecht. En het dan zelf bereiden. Koken is helemaal niet moeilijk, we doen dat al eeuwenlang. En het geeft gewoon een heerlijke rustpunt in onze dagelijkse, jachtige wereld. Nog een vraagje: Kunnen jullie als hypermodern bedrijf dat met zoveel kennis uitgegroeid is tot een topbedrijf, diezelfde kennis ook gebruiken om de barre tocht van die doodsbange varkens die gillend de vergassingsinstallatie in worden gedreven, zo klaren dat zij zonder stress onwetend naar hun einde kunnen lopen?
Dit artikel afdrukken