Lees ook
image

Wederom staat er in de Thuis bijlage van de Stentor een prachtig scherp artikel van Wouter Klootwijk.
Iets wat ik maar al te graag kopieer en wat ik wil delen met de lezers.
Ook sluit dit naadloos aan bij de stelling die Dick verkondigd in zijn ‘nabrander’ over rosé: laten we toch gewoon ons verstand eens gebruiken! Kippenlevertjes bij Albert Heijn zijn gezonder. Want het staat op de verpakking van Heijnlevertjes, niet op die van de kippenboer. De Heijnkippenlevertjes zijn een ‘gezonde keus’
Maar zijn kippenlevertjes wel zo gezond? Oei, dat is een vraag waar de voedingswetenschap zich geen raad mee weet. Op hoog niveau wordt er over vergaderd. Niet over de vraag of kippenlevertjes wel gezond zijn, want het antwoord is ja en nee. Maar over de vraag hoe men consumenten in Europa voedsel kan laten kiezen dat minder slecht is dan verschrikkelijk.
We eten ons dik en dood. En het zit hem in het eten, niet in de mens an sich, denkt Brussel, waar vorige week de Europese Commissie nieuwe vooruitgang aankondigde. Er komt, nadat Albert Heijn er mee begon, in heel Europa iets op het voedsel te staan wat ons wijzer maken moet in de winkel. De Consumentenbond wil het simpel houden. Op wat goed voor je is moet een groene stip en op alles wat slecht is een rode. Het Voedingscentrum in Den Haag zei vorige week namens de regering dat de regering tegen gekleurde stippen is maar een beeldmerk wil met de tekst : Ik Kies Bewust. Dus Ik Kies Bewust kippenlevertjes. Maar dat deed ik altijd al. We zitten hiermee midden in de problematiek waar in Den Haag, Brussel en Wagenigen meer dan zevenduizend mensen zich over buigen. Hoe krijgen we de dikke weer de dunne? Men denkt dat een stip of een plaatje of een tekst op de doos of de zak eten kan helpen. Als je zegt dat het gezond is eten de mensen het liever dan als je het er niet op zet.
Alleen Unilever moet nog meewerken, zegt de Consumentenbond, dan zijn we klaar. Maar niet met zo’n stip, zegt de regering die Kies Bewust wil.
Belangrijker is of het helpt, een stip of tekst. Nee, voor geen meter. Hoe lang al is er halvolle melk en cola light? Helpt ook niet. Neem het tussendoortje. Met hulp van het Voedingscentrum introduceerde de levensmiddelenindustrie het verantwoorde koekje bij de thee. Er is een keur aan verantwoorde tussendoortjes. Koeken, zuivelhapjes en fruitdrankjes. Er zijn inmiddels zoveel verantwoorde tussendoortjes dat je nooit meer naar huis hoeft om te eten. Nog een groen stip erop zal niks uitmaken, je wordt er evenzo vrolijk- tegenvallertje voor het Voedingscentrum- dik van. En dat terwijl we met al het kanen tussendoor en daar weer tussendoor per dag minder caloriën naar binnen werken dan vijftig jaar geleden
(gemiddeld). Het aantal momenten op een dag dat we iets in onze mond stoppen, is met een halve eeuw tijd vertwintigvoudigd. En toch eten we minder dan toen, dat wil zeggen, we nemen gemiddeld minder energie op. Maar we worden wel dikker. Het maakt voor het lichaamsgewicht niets uit of we groenestipchips eten, in zonnebloemolie gebakken, of rode stipchips uit het ossewit. Het hele geheim: het gaat erom wat we doen met de energie, met de caloriën die we opnemen. En daar doen we precies niets mee. Het zit hem niet in wat we eten maar wat we er mee doen en laten. Het heeft geen zin om vieze kaas te eten omdat hij mager is. Beter kun je de beste kaas op je brood doen, maakt niet uit of hij een beetje vetter is, als je de kaas maar gaat halen op de fiets. Zet liever een groen stip op de geweldige transportfiets van Sparta. Met een rek voorop waar de boodschappen voor een hele week op kunnen. Fietsen, dat helpt. Wie boodschappen op de fiets doet kan zich de lekkerste kazen veroorloven en hoeft niet te miezeren met een plakje Kies Bewustkaas. De regering kan beter het Voedingscentrum opheffen en van dat geld meer veilige fietspaden aanleggen naar school, kantoor en kruidenier.
Dit artikel afdrukken