Ik niet, al eten ze daar natuurlijk ook wel eens mosselen. Bekende Zuid-Franse mosselen komen van een eind verder, uit het étang de Thau, bij Sète in de Hérault, een ander département.
De receptenschrijvers van Allerhande zal het worst wezen. Al vond je ze ergens anders of helemaal niet, je had vakantieliefdes en je moet ze hier weer eten. 'Welke gerechten waren het populairst onder vakantiegangers deze zomer? AllerHande zocht voor je uit wat de toppers waren op de Europese menukaarten." Iedereen heeft de Allerhande. Zoek er even de pagina's 8 tot en met 17 bij en hou je vast.
Uit de Camargue, wel bekend om zijn zwarte stieren (nee, die verkoopt AH niet), komen nu voor de gelegenheid even beroemd gemaakte mosselen.
Er bestaat bepaald geen vast omlijnd idee over wat dat zijn, die echte camargeese mosselen. Ik googelde even op moules camarguaises en kwam een recept met veel groenten op de mosselen tegen en eentje voor ijskoude mosselen (lekker recept voor de zomer, inderdaad).
Bij Allerhande krijg je een gewoon Zeeuws mosselpannetje, waarin je voor de gelegenheid 2 bakjes dure vliegende zeekraal moet kieperen. De kraal wordt ingevolgen uit Israël en Mexico, want uit Nederland is'ie nu niet meer te eten, op de altijd zachte kweekzeekraal van de Westlandse teler Rob Baan na, maar die heeft Albert Heijn nog steeds niet. Natuurlijk moet er voor de verandering ook nog een teentje echte knoflook (meestal uit China) bij, en een beetje echte Franse Pastis natuurlijk. Uit Marseille. Niet uit de Camargue, al is Marseille in ieder geval nog de hoofdstad van het département waar de Camargue bijhoort.
De tekstschrijver doopt zijn pen verder in de sprookjesinkt. Hij vindt de piperade even opnieuw uit. Piperade is een Baskische frittata van vruchtgroenten (paprika, tomaat) en, belangrijk voor de binding, ei. Het ei verdwijnt uit het gerecht, dat verwordt tot een groentenprutje van tomaten, uien en
Waarom dit soort buitenlandse streken? Als het niet meer uitmaakt, kun je je fantasiegerechten en neponderzoek van de 'Europese menukaarten' waar luidruchtige Nederlanders deze zomer kennelijk 'en masse' over struikelden toch net zo goed meteen uit het exotische Irkoetsk of uit de lokale keuken van die gezond levende Aboriginals laten komen. Het maakt immers allemaal geen flikker uit. Het verhaal achter eten is een kwestie van willekeurige letterschijterij. Oeps. Excuus. Eet smakelijk!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"Welke gerechten waren het populairst onder vakantiegangers deze zomer? AllerHande zocht voor je uit wat de toppers waren op de Europese menukaarten.". In heel Europa onderzoek gedaan, alles uitgezocht, artikel geschreven, foto's gemaakt, blad gemaakt, gedrukt, verspreid en in augustus al in de winkel. Wauw! Dit riekt naar nep.
Beste allen,
in de Franse, Spaanse en Italiaanse keukens (voor zover daar al sprake van is, met zoveel regionale invloeden) bestaat er 1 grote traditie. Namelijk het te vuur en ter zwaard verdedigen van de gerechten uit eigen dorp en eigen streek. In Ieder dorp in Italie bijvoorbeeld,rond het comomeer, wordt polenta uncia gegeten. In ieder dorp is dat iets anders klaargemaakt. Dat is hun traditie. Hun eer. Hun gevoel. Dus om klakkeloos aan te nemen dat er 1 versie van een gerecht is, is klinkklare nonsens. Gerechten puur houden, kan in dit perspectief dus helemaal niet. Want wat is immers puur? Wat is de enige juiste versie? Dat is mij allemaal veel te arbitrair. En ook te normatief. Wat niet wegneemt, dat de Allerhande wel een waardeloos reclameblaadje is. Met dat in gedachten, loont het toch eigenlijk niet de moeite om ons daar zo druk over te maken?
Hola:
@ Dick
Welleuh, tof dat je me subtiel iets duidelijk probeert te maken. Ik voelde het al aankomen. Jejeje. (Op zijn Spaans lezen hee)
Je mag steeds mijn literaire lul inkorten. De andere, liever niet.
Ik hou me dus gedeisd. Letterlijk en figuurlijk.
Hou je en een fijne ochtend nog. Hier begint straks het orkest in het dorpje te spelen: de afsluiter van de vierdaagse jaarlijkse hoogte-feestdagen.
<b>Off the record.</b>
Wat betreft Eindhoven kan ik onmogelijk tot de 9de blijven. Had het graag gedaan. Dan moet ik terug in mijn dorpje zijn. Ik moet normaal in de namiddag spreken, de 7de, bij de "Groote Oopening" maar zit te wachten op meer concreets. Had ondertussen een resem Spaanse Grote Pieten uitgenodigd (op verzoek van de organisatoren, en Radio en TV) maar ik heb verdraaid geen detailprogramma noch de officiële uitnodigingen voor hen. We staan op minder dan 2 weken van het evenement en bvb. een ambassadeur, een president van de Autonome Gemeenschap Castilla y León, etc. hebben ook hun agenda. Zodus. De man van Castilla y León heeft overigens enkele uren geleden afgemeld en zich beleefd verontschuldigd, na mijn informele vraag tot ...
Dit is een ietsiepietsie on-Nederlands, ¿niet?
Salu2
D.R.
Diego, inderdaad, je hebt een zuiderse flair tot lekker doorlullen ;-)
Ik zie je graag 9/9 in Eindhoven. Ben overigens zeer benieuwd en weet nog nauwelijks wat ik moet of mag verwachten. Ik hou het maar bij wat inhoud en zie dan wel wat er gebeurt.
Hola:
@ Anna Muth
Vooreerst wil ik je feliciteren voor je snedige schrijfstijl, vlot en vol humor en plagerige steekjes.
Dank voor je reactie. Want ik vergat bij dit alles, mijn eerste stuk nl. op foodblog, je te zeggen dat ik geen negatieve kritiek op het oog had. Om dan aan te vangen met wat aanvullingen ...
Het antwoord op je vraag - " (als het verhaal dat piperade een soort symbool van de vlag zou zijn trouwens al waar is: weet je daar misschien ook meer van?) " - luidt: <b>neen</b>.
Da's marketing avant-la-lettre van de stichters van het Baskische identiteitsgevoel. ¿Zie je mij al een Vlaemsche Gemengde Sla presenteren? Een zwarte wortel (de naam ontglipt me hier, in Spanje, ¿Mierikswortel allicht?) op een bedje van eigeel of van gele paprika's en rode paprika's of tomaten als klauwen en tong. Ik durf er niet aan denken. Evenmin aan een Ollandse vlaggensla.
De Baskische sukkelaars (humor lieden) hebben nooit een eigen staat of een graafschap gehad. De Romeinen hebben nooit Euskadi of Euskal Herria vernoemd maar wél Navarra/Nafarroa. Het koninkrijk Navarra omvatte in een bepaalde periode een zeer groot stuk, het huidige Baskenland incluido. De huidige autonome "forale gemeenschap" Navarra/Nafarroa verkoos na de dood van Franco om niét samen te gaan met Euskadi én heeft op haar grondgebied, ten zuiden van de gekende hoofdstad Pamplona/Iruña een volk dat geen Baskisch spreekt noch kent.
Persóónlijk ben ik voor de hereniging, op puur vrije en democratische basis, van Euskal Herria. Mits een meerderheid van 66 of 75 %.
Het Euskera van nu, het officiële Baskisch, is een samenvoegen van verschillende dialecten. In vorige tijden waren er Basken die hun eigen taal spraken maar de andere Basken niet eens verstonden. De bergbewoners van Guipuzkoa en Nafarroa bvb. met de Baskisch sprekenden broeders en zusters van Biskaya.
Het Heel-Baskische volk is een van de oudste van Europa en hun taal is dat zeker. Een hint. Alle rivieren die met UR beginnen of ervan afgeleid zijn, kan je met een stellige zekerheid zien als de vrucht van een nederzetting van Baskische vissers en kooplui neerstreken. Zelfs de naam van de Ourthe in Franstalig België (zeg maar Wallonië) zou Baskisch zijn van oorsprong.
Nog iets. In mijn landelijk verblijf zijn er twee van de vier kamers genoemd naar een Baskische zonneschijf (una esvástiva ibérica): de trisquel én de lauburu. Goegelen, lui.
Dus toen de gebroeders Arana in de 19de E een vlag ontwierpen waarin een christelijk kruis moest in voorkomen hebben ze frisse kleuren verkozen en daar een politieke eenheidswens aan gegeven. De uitleg is wat het is.
Elke normale mens die een fris zomerslaatje maakt mengt die kleuren erin: rood, groen en wit. De uitleg bij die piperade, over de vlag is in feite, achtbare Anna, een handig truukje. ¡Commercieeee!
Trouwens ik heb een vaag idee dat de "piperade" verwijst naar mijn "piperrak" alhier, voor mij, de pikante, lange, fijne groene pepers. Ze zijn heerlijk pikant en lekker. Gekocht in de Eroski van Zamora (~ Albert Heyn, Carrefour, Mercadona, ...) die tenminste de vier landstalen van Spanje op haar etiket zet. En zo hoort het.
Toemaatje, Anna: de oorspronkelijke vlag van de Baskische beweging was een gele vlag met daarop een slordig getekende vogel, een ¿arend? Bij politieke meetingen fladdert hij rond, neen wappert hij vrolijk mee. Ik stop ermee, want het moet leesbaar blijven.
;-)
Salu2
D.R.
PS Dick, als ik té uitvoerig antwoord, kort me dan maar in ...