Kent iemand ze, de wereldbekende mosselen uit de Camargue, in het département Bouches-du-Rhône?

Ik niet, al eten ze daar natuurlijk ook wel eens mosselen. Bekende Zuid-Franse mosselen komen van een eind verder, uit het étang de Thau, bij Sète in de Hérault, een ander département.
De receptenschrijvers van Allerhande zal het worst wezen. Al vond je ze ergens anders of helemaal niet, je had vakantieliefdes en je moet ze hier weer eten. 'Welke gerechten waren het populairst onder vakantiegangers deze zomer? AllerHande zocht voor je uit wat de toppers waren op de Europese menukaarten." Iedereen heeft de Allerhande. Zoek er even de pagina's 8 tot en met 17 bij en hou je vast.

Uit de Camargue, wel bekend om zijn zwarte stieren (nee, die verkoopt AH niet), komen nu voor de gelegenheid even beroemd gemaakte mosselen.

Er bestaat bepaald geen vast omlijnd idee over wat dat zijn, die echte camargeese mosselen. Ik googelde even op moules camarguaises en kwam een recept met veel groenten op de mosselen tegen en eentje voor ijskoude mosselen (lekker recept voor de zomer, inderdaad).
Bij Allerhande krijg je een gewoon Zeeuws mosselpannetje, waarin je voor de gelegenheid 2 bakjes dure vliegende zeekraal moet kieperen. De kraal wordt ingevolgen uit Israël en Mexico, want uit Nederland is'ie nu niet meer te eten, op de altijd zachte kweekzeekraal van de Westlandse teler Rob Baan na, maar die heeft Albert Heijn nog steeds niet. Natuurlijk moet er voor de verandering ook nog een teentje echte knoflook (meestal uit China) bij, en een beetje echte Franse Pastis natuurlijk. Uit Marseille. Niet uit de Camargue, al is Marseille in ieder geval nog de hoofdstad van het département waar de Camargue bijhoort.

De tekstschrijver doopt zijn pen verder in de sprookjesinkt. Hij vindt de piperade even opnieuw uit. Piperade is een Baskische frittata van vruchtgroenten (paprika, tomaat) en, belangrijk voor de binding, ei. Het ei verdwijnt uit het gerecht, dat verwordt tot een groentenprutje van tomaten, uien enrode paprika's. De echte Bask doet er ook groene in, want die kleur zit als benadering van wit in de rood-groen-witte vlag waar hij zo trots op is. De Allerhande-schrijver doet er een stuk Hollandse kabeljauw bij (ook al geheel in vakantiestemming ingevlogen vanuit IJsland) en laat de Nederlandse nep-Bask er Andalusische Serrano-ham omheen doen (oei, niet Baskisch, maar ja, AH verkoopt nou eenmaal geen ham uit bijv. Bayonne dat wel in - het Franse deel van - Baskenland ligt). Een beetje saffraan-rijst moet het gemiste geel van het ei goed maken - of zou de receptenschrijver in de war zijn geweest met die Spaanse paella waar Basken een pesthekel aan hebben? Wonderlijk. Hij vergeet zomaar de groene Westlandse paprika die Albert Heijn echt wel verkoopt.
Waarom dit soort buitenlandse streken? Als het niet meer uitmaakt, kun je je fantasiegerechten en neponderzoek van de 'Europese menukaarten' waar luidruchtige Nederlanders deze zomer kennelijk 'en masse' over struikelden toch net zo goed meteen uit het exotische Irkoetsk of uit de lokale keuken van die gezond levende Aboriginals laten komen. Het maakt immers allemaal geen flikker uit. Het verhaal achter eten is een kwestie van willekeurige letterschijterij. Oeps. Excuus. Eet smakelijk!

Dit artikel afdrukken