1 min
Een nieuwe studie bevestigt dat overgewicht nog schadelijker is dan we dachten. Voorheen dacht een aantal onderzoekers dat mensen met een licht verhoogde BMI langer leven. Dat beeld lijkt niet te kloppen.
Het beeld wordt vertekend door mensen die een laag gewicht hebben als gevolg van een ziekte of ongezond gedrag. Die mensen zijn dun, maar hebben een groter risico eerder te overlijden. Hierdoor lijkt het dat slanke mensen eerder doodgaan dan iets te zware mensen. Maar dat beeld klopt dus niet.
Dat zeggen Britse onderzoekers na een studie onder 60.000 ouder-kindparen. De onderzoekers hadden het vermoeden dat eerdere studies die aantonen dat een beetje overgewicht gezond is, niet kloppen. Uit grote datasets kan wel het verband naar voren komen, maar niet dat de BMI de oorzaak is van het vroege overlijden. Daarom zetten ze een onderzoek op om het daadwerkelijke verband tussen BMI en gezondheid op te sporen.
Causaal verband
In de meeste studies draait het om de link tussen de BMI en het overlijden van een persoon. In deze studie betrokken de wetenschappers de BMI van de volwassen kinderen erbij, omdat de BMI van het nageslacht sterk verband houdt met de BMI van de ouders, zowel door genen als door de omgeving. Maar de kinderen lijden niet aan de eventuele ziektes van de ouders met een BMI-verlagende uitwerking. Zo probeerden de onderzoekers de gevolgen van ziektes en leefstijlfactoren uit te schakelen om een betrouwbaarder beeld van de BMI te krijgen en het causale verband vast te stellen. Ze gebruikten hiervoor gegevens uit de Noorse HUNT-studie, een langlopend nationaal onderzoek.
Overgewicht onderschat
Uit de berekeningen bleek dat de schadelijke effecten van een te lage BMI lang niet zo groot zijn als gedacht. De negatieve effecten van een hoge BMI waren juist veel groter dan uit eerdere onderzoeken bleek. “Deze studie laat zien dat je geen conclusies moet trekken op basis van correlaties. We ontdekten dat eerdere studies de impact van overgewicht op sterfte onderschat hebben. Onze bevindingen ondersteunen het huidige advies om een BMI tussen 18,5 en 25 aan te houden”, zegt onderzoeker David Carslake.
Dit artikel afdrukken
Dat zeggen Britse onderzoekers na een studie onder 60.000 ouder-kindparen. De onderzoekers hadden het vermoeden dat eerdere studies die aantonen dat een beetje overgewicht gezond is, niet kloppen. Uit grote datasets kan wel het verband naar voren komen, maar niet dat de BMI de oorzaak is van het vroege overlijden. Daarom zetten ze een onderzoek op om het daadwerkelijke verband tussen BMI en gezondheid op te sporen.
Causaal verband
In de meeste studies draait het om de link tussen de BMI en het overlijden van een persoon. In deze studie betrokken de wetenschappers de BMI van de volwassen kinderen erbij, omdat de BMI van het nageslacht sterk verband houdt met de BMI van de ouders, zowel door genen als door de omgeving. Maar de kinderen lijden niet aan de eventuele ziektes van de ouders met een BMI-verlagende uitwerking. Zo probeerden de onderzoekers de gevolgen van ziektes en leefstijlfactoren uit te schakelen om een betrouwbaarder beeld van de BMI te krijgen en het causale verband vast te stellen. Ze gebruikten hiervoor gegevens uit de Noorse HUNT-studie, een langlopend nationaal onderzoek.
Overgewicht onderschat
Uit de berekeningen bleek dat de schadelijke effecten van een te lage BMI lang niet zo groot zijn als gedacht. De negatieve effecten van een hoge BMI waren juist veel groter dan uit eerdere onderzoeken bleek. “Deze studie laat zien dat je geen conclusies moet trekken op basis van correlaties. We ontdekten dat eerdere studies de impact van overgewicht op sterfte onderschat hebben. Onze bevindingen ondersteunen het huidige advies om een BMI tussen 18,5 en 25 aan te houden”, zegt onderzoeker David Carslake.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
The Fat Man werd toch nog 89!
BMI van de kinderen correleren met het sterfte-risico van de ouders. Deze onderzoekers zijn helemaal van het padje.
Dennis was me voor. Wetenschappers zouden zich veel meer bewust moeten zijn dat vooronderstellingen nauw verwant zijn aan vooroordelen. Je blik niet laten vertroebelen door wat je vermoedt of verwacht is het moeilijkste dat er is voor een mens. Niets menselijks is een wetenschapper vreemd.
Deze publicatie geeft helemaal geen causaal verband (zoals de kop boven de derde alinea suggereert). Het ruilt slechts de ene set confounders (o.a. reverse causation waarbij ziekte leidt tot lager gewicht ipv andersom) in voor een andere (o.a. de aanname dat de BMI van kinderen is gelinkt aan die van hun ouders), en geeft zelf ook niets meer of minder dan een associatie. De vraag is waarom conclusies op basis van deze aanpak dichterbij de werkelijkheid zouden liggen dan bij andere studies. Het antwoord leunt puur op welke vooronderstellingen gehanteerd worden.