Dankzij supermarkten is de vervreemding van voedsel op zijn retour. In de strijd tegen voedselverspilling mag je ook in Nederland je neus weer leren gebruiken. In Frankrijk deed ik een gevaarlijk, maar duurzaam experiment.
In mei stopte de Britse supermarktformule Tesco met het vermelden van de houdbaarheidsdatum op 70 groente- en fruitsoorten. Afgelopen week kwamen daar nog eens 114 bij. Dat gebeurt in de strijd tegen voedselverspilling. Consumenten kijken en ruiken niet of een product nog goed is, maar gooien het weg als de houdbaarheidsdatum verstreken is.
Gistermiddag werd bekend dat Albert Heijn het zo'n goed initiatief vindt, dat de Nederlandse super het voorbeeld volgt. Voortaan moet je dus weer zelf beoordelen of je groenten en fruit nog goed zijn. Dat doe je met je ogen (zie je rare kleuren of schimmels), neus (ruikt het nog kosjer) en wat gezond verstand dat je opdoet door te oefenen. Natuurlijk zullen ook andere Nederlandse supers en grootwinkeliers door de hele EU heen volgen. De neus krijgt weer een functie.
Door het verwijderen van een houdbaarheidsdatum gaan mensen eerder een beroep doen op hun zintuigen, zegt Else de Kwaasteniet van het Centraal Bureau van Levensmiddelenhandel (CBL), dat de belangen van supermarktorganisaties behartigt. "Ze kunnen zelf hun groente en fruit controleren door te ruiken, proeven of voelen of iets nog goed is om te eten'', bevestigt De Kwaasteniet in het AD.
Experiment met vlees
Vorige week kwam ik aan in een Frans huis waar de stroom was uitgevallen. De diepvries met daarin vlees en vleeswaren was ontdooid. Omdat me niet duidelijk was wanneer het precies gebeurd was, volgde ik mijn neus (ruikt het fout?) en ogen (zijn de kleur en structuur nog goed of zie ik al schimmeldraden?). Vlees weggooien is nog veel onduurzamer dan groente en fruit onterecht in de vuilnisbak gooien, bovendien vind ik het niet kunnen als het niet echt moet.
Mijn neus en ogen blijken betrouwbaar. Ik ben niet ziek geworden van wat ik niet heb weggegooid. De vervreemding stoppen kan dus zelfs met vlees uit je ontdooide diepvries. Niettemin kan het soms fout gaan. Juist dat maakte mijn experiment zo echt.
Dit artikel afdrukken
Gistermiddag werd bekend dat Albert Heijn het zo'n goed initiatief vindt, dat de Nederlandse super het voorbeeld volgt. Voortaan moet je dus weer zelf beoordelen of je groenten en fruit nog goed zijn. Dat doe je met je ogen (zie je rare kleuren of schimmels), neus (ruikt het nog kosjer) en wat gezond verstand dat je opdoet door te oefenen. Natuurlijk zullen ook andere Nederlandse supers en grootwinkeliers door de hele EU heen volgen. De neus krijgt weer een functie.
Door het verwijderen van een houdbaarheidsdatum gaan mensen eerder een beroep doen op hun zintuigen, zegt Else de Kwaasteniet van het Centraal Bureau van Levensmiddelenhandel (CBL), dat de belangen van supermarktorganisaties behartigt. "Ze kunnen zelf hun groente en fruit controleren door te ruiken, proeven of voelen of iets nog goed is om te eten'', bevestigt De Kwaasteniet in het AD.
Experiment met vlees
Vorige week kwam ik aan in een Frans huis waar de stroom was uitgevallen. De diepvries met daarin vlees en vleeswaren was ontdooid. Omdat me niet duidelijk was wanneer het precies gebeurd was, volgde ik mijn neus (ruikt het fout?) en ogen (zijn de kleur en structuur nog goed of zie ik al schimmeldraden?). Vlees weggooien is nog veel onduurzamer dan groente en fruit onterecht in de vuilnisbak gooien, bovendien vind ik het niet kunnen als het niet echt moet.
Mijn neus en ogen blijken betrouwbaar. Ik ben niet ziek geworden van wat ik niet heb weggegooid. De vervreemding stoppen kan dus zelfs met vlees uit je ontdooide diepvries. Niettemin kan het soms fout gaan. Juist dat maakte mijn experiment zo echt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Op de vraag en nu:
Gewoon zelf eten bereiden. (Moeten mensen dat wel weer leren)
Praktijk nu:
Leverworst wordt geproduceerd in fabriek (gekookt Listeria is dood) De 'paal' is vaak Listeria-proof gemaakt: hoog gehalte aan droge stof en een aantal e-nummers, met name voedingszuren: azijnzuur, melkzuur en het gebruikelijke nitriet, maar dat zat er al in vanwege kleur en beperken groei Clostridia.
De leverworst gaat naar de slicer (potentiële bron nabesmettting), die stopt het in pakje ('tapas') of zakje (vleeswaren) en geeft een THT van 25-30(!) dagen mee in de begaste eindverpakking.
Praktijk vroeger:
Je koopt een leverworst die is gekookt in zijn eindverpakking (de darm) dus Listeria is dood. De enige kans op nabesmetting is als je die thuis aansnijdt via je mes (zoals in bovenstaand voorbeeld door de slicer)
Maar thuis eet je het direct op.
Overigens kun je voor leverworst ook kaas, groente en fruit invullen. Alleen bij de laatste twee is de THT veel korter omdat je daar geen conserveringsmiddelen aan toe kunt voegen, en je er dan voor de wet maximaal 5 dagen TGT aan mee mag geven.
Leuk voor thuis: koop een leverworst, snijd een plakje af en kijk wat er gebeurt als je die laat vallen.
Doe hetzelfde met de leverworst uit het bakje: in plaats van op de grond kleven stuiterde die terug.
Praktijk vroeger is trouwens ook dat meer mensen dood gingen aan verkeerd eten.
Dank Sander. En wat nu?
Hoe deden mensen dat vroeger?
Op ready to eat producten die geen hittebehandeling hebben ondergaan in hun eindverpakking, met een THT langer dan 5 dagen en grofweg een PH boven de 4,5 en een Aw van boven de 0.92.
Zeg maar het hele (semi)versschap van de supermarkt, en dan vooral de voorgesneden en voorverpakte artikelen. Dus de producten waar de supermarkt de meeste marge op verdiend. Listeria komt vrij voor in de natuur (grond, water) en dieren, en het maakt Listeria niet uit of je die binnenkrijgt via de groenten en fruit (al dan niet diepvries) of vlees(waren)
Gelukkig zijn er e-nummers, maar die mogen dan weer niet overal in.
Inmiddels heb ik een lekker stukje runderlever gegeten. Het zag er prima uit.
Dank voor de tips.