Net zoals in veel landen over de hele wereld een klein aantal rijken rijker wordt, terwijl het overgrote deel van de armen armer wordt, geldt dit voor de Duitse vegetatie ook.

De verliezen in het plantenrijk blijken min of meer gelijkmatig verdeeld over de vele verliezers, terwijl de winsten geconcentreerd zijn bij een kleiner aantal winnaars. Onder die winnaars zien de onderzoekers de zwarte kers en rode eik, die niet inheems zijn in Duitsland, maar er nu wel veel voorkomen. Ook de vorstgevoelige Europese hulst won terrein, met de wind in de rug door klimaatverandering. Al met al is sprake van een algemeen, grootschalig verlies van biodiversiteit, zo meldt het onderzoeksteam onder leiding van de Martin Luther Universiteit Halle-Wittenberg (MLU) en het Duitse Centrum voor Integratief Biodiversiteitsonderzoek (iDiv) in Nature.

De gelijkmatig verdeelde verliezers bestaan uit vele landbouwonkruiden zoals de korenbloem, weidesoorten zoals de kleine schurft en moerasspecialisten zoals het duivelsbeetje. Er is een sterke correlatie tussen de periode eind jaren '60 en het begin van de 21e eeuw, toen van een sterke intensivering van het landgebruik sprake was, en de snelheid waarmee soorten verdwenen. Sindsdien is de afnamesnelheid enigszins getemperd door natuurbeschermingsmaatregelen. Of dit in de rest van wereld ook zo is, is nooit onderzocht. Daarom zou het team graag vergelijkbare data van over de wereld willen kunnen bestuderen, om kennis te kunnen genereren over de ontwikkelingen in de biodiversiteit wereldwijd.

De dataset waarop de nieuwe Nature-studie is gebaseerd, is onlangs ook gepubliceerd op Scientific Data en daarmee openbaar beschikbaar voor iedereen die de gegevens wil raadplegen of voor onderzoek wil gebruiken.

Dit artikel afdrukken