1 min
Vorig jaar speelde hier en elders een forse discussie over de eerste echte functional food: Becel en de hele lijn van linolzuurrijke productextensies die Unilever in de loop der jaren heeft ontwikkeld.
Op basis van gedegen internationaal onderzoek, stelde Melchior Meijer toen meerdere malen dat omvangrijke linolzuur-supplementering via voedingsmiddelen eerder tot hartinfarcten leidt dan die voorkomt. Het probleem zit' m in het feit dat de aanwezigheid van veel linolzuur ervoor zorgt dat omega-3 niet door je lichaam wordt opgenomen.
Unilever reageerde niet, maar kwam al snel op de markt met Blue Band Idee. Een margarine met extra Omega-3. Het bedrijf claimde dat je er slimme kinderen van zou krijgen. Die claim is onterecht en dus inmiddels van de baan.
Het was dus eerst goed voor je hoofd, maar nu blijkt dat het goed is voor je hart. De BBC kwam gisteravond laat met het nieuws dat het Engelse National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) omega-3 supplementering aanbeveelt als preventieve behandeling tegen 2e en 3e hartaanvallen.
Omega-3 is dus goed voor je hart. Nou moet je weten dat dat pikant nieuws is, want het wel moet betekenen dat linolzuur slecht is voor je hart. Immers, ons enzymsysteem werkt zodanig dat het geen omega-3 opneemt als het veel linolzuur krijgt aangeboden. Aangezien linolzuur in onze voeding dominant aanwezig is, is het resultaat duidelijk.
Zou het nu eindelijk gaan schuiven? Moet Unilever straks niet alleen vertellen dat omega-3 maar een beetje goed is voor je hoofd en linolzuur echt slecht voor je hart?
Voor ik het vergeet, naar aanleiding van wat postings hier die kritisch zijn over de resultaten van wetenschappelijk onderzoek, kreeg ik inmiddels al een aantal keren de vraag of we nu een kruistocht zijn begonnen tegen de wetenschap. Nee!!! Juist niet zelfs. We proberen helder te krijgen wat de reikwijdte van die resultaten is: hoe mag je die kennis toepassen? Dat heeft consequenties voor de manier waarop bedrijven producten ontwikkelen en daarover communiceren met het publiek.
Becel was mogelijk een forse vergissing, maar de verantwoordelijken durven de communicatie daarover niet aan en lijken er nog steeds omheen te werken. Stom, want vergissen is heel menselijk. De uitdaging is op voorhand te begrijpen hoe je over voortschrijdend inzicht zou kunnen communiceren alsmede over het feit dat alle kennis, dus ook die waar functionals op gebaseerd zijn, in ontwikkeling is.
Volgens Eddie Vos, een Nederlands-Canadese wetenschapper, valt de wetenschappers van Unilever niets te verwijten. Het probleem zit volgens hem bij de marketeers en budgetbepalers van het bedrijf. De wetenschappers gaan niet over de communicatie.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
_480_289_84_s_c1.jpg)
_(weic2304a)_480_289_84_s_c1.jpeg)
Die EU ambtenaren zitten blijkbaar onder de plak van succesvol lobbyende EuroToques. (ik moet oppassen want Smaaklessen werkt samen met ze, maar onder de plak van een topkok zitten is niet verkeerd, tenzij je bij de EU werkt, vind ik)
EuroToques heeft overigens prima idealen, maar laat weinig ruimte aan alles wat in de industrie gangbaar is. Dat ze daar wat van vinden, prima, maar ze zijn soms redelijk militant in hun PR, wat hun restaurants uiteraard een prima imago blijft leveren.
Wat slimme kinderen betreft. De EU lanceerde zopas "EU Mini-chefs", een kooksite voor kinderen over gezond eten.
Uiteraard natuurlijk weer enkel in het Engels:
# Use fresh natural food and products from your region.
# Learn about products. Where do they come from? How are they prepared? Where can you find them?
# Use seasonal products, to respect their natural cycles, and to help conserve nature and the environment.
# Choose nutritious products and ingredients.
# Learn to taste and enjoy different flavours and perfumes!
# Cooking should be fun, so take your time!
# Do not buy ready-made meals. They do not taste the same and are not as good for your health.
Juist, Dick! Nuance is in dit debat op z'n plaats. Maar anderzijds is "framboos die smaakt naar framboos" toch ook wel op het randje. Ik vind brood met zout vies. Maar ik ga niet beweren dat brood mét zout niet naar brood smaakt.
Het woordgebruik omtrent bio is ook wel heel erg "functional". Maakt bio op die manier ook deel uit van "functional food"?
Zullen we afspreken dat we hier niet doorschieten in het andere uiterste? Een nietsvermoedende lezer die hier voor het eerst terechtkomt zou denken dat hij was aanbeland op een schaduwsite van de dwaze vereniging tegen kwakzalverij.
Natuurlijk betekent wetenschap iets. Idem voor de inzichten uit tussentijds onderzoek. En zoals Jurgen hier kort geleden opmerkte: er zijn voldoende mechanismen wel degelijk afdoende bekend.
In het Frans is een mooi woord voor 'conservatief' dat helemaal niet zo 'rechts' klinkt en niet is als het onze: bien pensant. Weldenkendheid en redelijkheid graag. De verschillende tinten grijs tussen het zwart en het wit zijn interessant. Waarom versimpelen mensen de boel toch zo graag in simpele polaire posities (voor/tegen)?
@P:
Corn Flakes en later Pindakaas zijn uitvindingen van de 7e dagsadventisten uit Battle Creek, Michigan, die een goddelijke ingeving kregen ivm voedsel. De bekendste wacko uit deze stal is John Harvey Kellogg, wiens naam nog steeds geassocieerd wordt met breakfast cereals. later meende hij dat die dingen toch niet zo goed waren (toen andere goeroe's die ook begonnen te verkopen)en keerde zich naar yoghurt en noten. Onze hedendaagse Westerse yoghurtreligie (als vermageringsmiddel)komt allicht nog van hem. Hij experimenteerde met zgn. "Biologisch" voedsel (toen al) en vond steeds gekkere diëten uit. In Amerika staat hij bekend als de uitvinder van pindakaas, al is dat product waarschijnlijk veel ouder. Hij promootte he wel als zaligmakend voedsel in het artikel: "Nuts may save the race". Omdat er ook een geniale marketingmachine achter zat, bestaan die dingen nog.
Ik roep op tot een verzameling van snoepjes en specialiteiten die oorspronkelijk gezondheidsclaims hadden: Coca Cola, Schweppes Indian tonic (tegen malaria), Mono-brood (nog een adventistengeval) Graham flour, Salisbury Steak, Kneipp, Oetker (?), om van de biodynamici (Rudolph Steiner) maar te zwijgen.