In het Zwitserse Zug waren ze reuze trots op hun archeologische unicum: een versteend broodje dat uit de jonge steentijd afkomstig zou zijn. Toen de oeroude paalwoningen aan de Zuger See 3 jaar geleden als Unesco werelderfgoed erkend werden, was dat brood dan ook een prachtige aanleiding een speciaal 'Pfahlbau-brot' te ontwikkelen. Op basis van spelt en hazelnoten, voedingsmiddelen die ook in de tijd van de paalwoningen (jonge steentijd en bronstijd) al bekend waren. Het werd een groot (marketing) succes.

Totdat het museum ging onderzoeken wat de samenstelling van hun oerbroodje was. Onder de microscoop bleek het oerbrood niet de specifieke broodstructuur te bevatten, maar te bestaan uit samenklevende plantenvezels. Het brood was geen door mensen gemaakt graanproduct, maar een door dieren vermalen en verteerd plantenproduct, mest dus. Wetenschappers zijn nog aan het achterhalen welk dier de mestbol geproduceerd heeft. Een troost: de bol is nóg ouder dan gedacht en dateert uit de middensteentijd.

Het nieuwe Pfahlbau-brot smaakt er overigens niet minder om, meldt Spiegel Online.
Dit artikel afdrukken