Journalist Toine de Graaf schrijft op VillaMedia:

Een tijdje terug kreeg een hoofdredacteur van een publiekstijdschrift een waarschuwing van de NVWA, met de dreiging van een boete van 30.000 euro bij herhaling van het strafbare feit. In de kolommen was een chocolademerk genoemd. De chocoladefabrikant claimde een positief effect bij diabetes en dit was in het tijdschrift op de hak genomen. Mag niet, op basis van de Europese ‘claimwetgeving’ die wil voorkomen dat consumenten worden misleid met onbewezen beweringen over voeding. Daarom mag een journalist nooit een merk noemen van een voedingsmiddel of -supplement en dit koppelen aan ziekte. Het doet er niet toe of dit op schertsende of wervende toon gebeurt. Trouwens: de tekstsoort doet er evenmin toe. In deze casus had het vergrijp plaatsgevonden in een rubriek, maar als chocolademerk en diabetes aan elkaar waren gelinkt in een interview of column, was dezelfde NVWA-brief op de mat beland. Met één voorbehoud: er moet wel eerst door iemand worden geklikt. De zalmschouwers en mosselbewakers van de NVWA kunnen niet alle tijdschriften, kranten en websites lezen. Maar met een tip gaat men beslist aan de slag.

Het bericht wordt vervolgens nog 'doller'. Dat valt verder te lezen op VillaMedia.

Het is inderdaad schrikken. Het hele verhaal komt erop neer dat journalisten - zeker vanaf 14 december als EU-verordening 432/2012 met goedgekeurde gezondheidsclaims voor voeding van kracht wordt - verdraaid op hun tellen moeten passen als ze willen schrijven over voeding en gezondheid. Zelfs als wetenschap of gerede twijfel wel degelijk een aantekening en openbare discussie daarover rechtvaardigen.
Dit artikel afdrukken