1 min
Naomi Klein kreeg No Logo op de onofficiele agenda van de G-8.
Wie doet het met labelloos eten?
Vijf puntjes. Helaas, doorklikken alleen voor foodtellectuals ;-) 1. Weinigen hebben het opgemerkt. 3-sterrenkok Pierre Gagnaire zei begin deze maand: 'Je moet toch niet naar een 3-sterrentent hoeven om goed te kunnen eten'. Opmerkelijk dat hij zijn klanten de deur wil wijzen, maar denk even door: hij weet hoeveel meer moeite hij moet doen om goed in te kopen dan 20 jaar geleden en weet dus dat het voor de consument is afgelopen.
2. Jaren geleden begonnen een paar Eurotoques in Frankrijk met smaaklessen. Niet om met zwarte, rode en gele vla te toveren of peper op de aardbeien te doe, maar om het nu nog jonge klantje van straks te 'verpesten'. Die moest straks ook maar geen slechte aardappel willen en een goeie eisen. Goed eten. Geen kadavervlees, geen onrijpe haring, geen smaakloze aarbeien of tomaten.
We hebben er hierover gekibbeld en vastgesteld dat smaaklessen hier over de kleur van Domo en peper als smaakversteker gaan.
3. Koken staat meer in de belangstelling dan ooit. De bladen en TV-programma's schieten uit de grond. Als de topkoks in kwestie maar koken met Knorr, Maggie en Conimex.
4. Vorige week maakte een boerenvoorman duidelijk dat verdere groei van smakeloze schaalvergroting van het boerenbedrijf niet wenselijk is. Dat zei hij omdat die bedrijven met hun vele honderden hectares niet meer financierbaar zijn omdat ze helemaal zijn uitgeknepen door de supers. Ze kosten veel, maar leveren niets op. Dat houden banken niet van, terecht uiteraard. Een veeg teken over hoever we zijn gekomen: ons eten is tot op de laatste cent uitgeknepen, maar we kopen wel ieder jaar met het hele gezin een nieuwe mobiel.
5. De voorman voegde er iets aan toe dat weinig met geld te maken heeft: het zou niet goed zijn als de supers die boerenbedrijven overnamen. 'Smakeloos' was niet het woord dat hij gebruikte, maar ik durfde het toe te voegen vanwege die opmerking.
Waarom niet? Zat hij daar soms heel dicht bij Gagnaire? Ik denk het wel: groot, groter, grootst heeft geleid tot eten waarvan de kwaliteit er niet meer toe doet.
Waar bovendien niemand meer iets aan kan verdienen behalve de verkoper. En die hoeft zich niet te storen aan de kwaliteit want er is toch geen andere.
Die eurotokken hadden het goed begrepen: 'verpest' de jeugd met smaak zodat het een rem zet op het verbouwen en verkopen van vreugdeloos eten. Maak het zoniet on- dan toch minder verkoopbaar.
Toch 2 vragen na dit elitaire gesomber:
- zorgt schaalvergroting noodzakelijk voor vreugdeloos eten?
- wat is 'goed' eten?
Maar ook een derde:
- zijn smaaklessen zoals ze bedoeld waren geen middel om de primaire sector weer rendabel te maken en onze smaak te 'verpesten'?
No Domo?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
leuk hoor die foodlog. interessant en boeiend bij tijden. maar houden jullie je zuurgraad wel in de gaten? want kom nou even: als je niet in staat bent om goeie tomaten te kopen dan geloof ik de rest van je verhalen ook niet meer. zelf op de weekmarkt bij ons in beerta zijn de tomaten beter dan waar de italianen van kunnen dromen.
en toe nou ff. mijn opa van mijn zwagers kant deed al suiker in zijn caipirinha.
het was toch niet op deze site dat ik gelezen heb over die belachelijke actie over elsantas versus lambada's? als je geregeld aardbeien koopt en eet weet je dat je soms met een bakje afschuwelijke zomerkoninkjes thuis komt. en dat gebeurt met lambada's even vaak als met elsantas. als je alleen us aardbeien koopt omdat je n stukje op de een of andere log of site moet plaatsen, tja, dan hebbie wel us pech en zit je er naast...
en dan de ham... als je de tijd niet hebt om een varkenspoot uit jabugo te halen, probeer dan us de gerookte ham van de zorgboerderij uit grootegast (staat op de vismarkt in groningen).
verder zijn jullie goed bezig!
Wat een stichtelijke taal op zondagochtend. Onno in de rol van believer in tech aided authentieke kwaliteit, Wouter als verdediger van tech én kwaliteit die best afwijkend mag zijn (als ik het goed begrijp tenminste).
In Wouter's posting hierboven komt het ook al aan de orde: wie maken de goeie spullen? Laten we de lezers er eens bij gaan helpen. Door adressen en verkooppunten te verzamelen. Maar ook door te proeven.
Het is zo langzamerhand de hoogste tijd voor een offline foodloggers bijeenkomst. Wat is er logischer om daar te proeven en een start te maken met een interactieve consumentenbond met maar één doel: de kwaliteit die in Nederland te koop is, cq. wordt gemaakt in kaart te brengen?
Het hangt kennelijk in de lucht, want ik wilde vandaag een stukje schrijven over kwaliteit en streek. Het heeft er verdacht veel mee te maken.
Hè ja, laten we ruzie krijgen Wouter.
Goede ham is goede ham: je komt er alleen uit als je ze blind op een rij zet. Daarbij scheelt het enorm waar de plak van de ham gesneden is. Parma, San Daniele en ja, Ganda zijn 'zoet', hebben een minimum aan zout gebruikt. Het stukje dat jij op de foto hebt en dat ik uiteraard niet heb geproefd, ziet er erg klein uit. Hoe lang heeft het gerijpt? Het is nog rood gebleven ook, of weer rood geworden (kijk op McGee's blog hoe hammen zonder kleurzout rood zijn).
Serrano is iets zouter, iberico vetter. Een ham van een regulier varken levert voor mij in zijn ultieme uitvoering iets als een goede Parma op. Als jouw stukje ham daar voorbij komt, dan kniel ik en zwijg. Maar pas nadat het blind naast een stel andere beoordeeld is.
Hamrijperijen in gebied boven (pakweg) 900 meter - zie Nick hierboven - zijn allemaal, op wat folklore na, high tech. De rijpers moeten er niets meer van de buitenlucht hebben.
Wie waar dan ook ter wereld een computergecontroleerde gesloten rijperij wil beginnen kan hem compleet bestellen in Parma.
Die bij Gent van Ganda, komt uit Parma.
In het gebied rond San Danielle hangen Chinezen rond die de kunst van het rijpen willen leren, let wel, van de modernste methoden. Als de Italiaanse gastheren ze een dagje Venetie aanbieden weigeren ze minzaam, ze willen alleen maar in de rijperijen kijken.
Ik heb er ook de varkens ontmoet. Neenee, die lopen niet buiten en het zijn gewone vleesvarkens zoals ze in vrijwel heel Europa worden gefokt. Ze krijgen uitstekend voer. Veel mais ook.
Onno Kleyn: 'Verder waag ik sterk te betwijfelen of Wouters ham superieur is aan goede hammen uit die landen. Goede ham is namelijk goede ham.'
Dat klinkt dusdanig deskundig dat ik kniel en zwijg.
Ik ben het zo ongeveer eens met Onno, technologie is niet slecht en het kan veel verkwisting vermijden, bijvoorbeeld omdat het product niet meer hoeft te mislukken door een "slecht seizoen"
Raymond Buren heeft zelfs een geografische hamlijn gedefinieerd (in zijn boek "Le Jambon'uitg. Les Glénats, 1990), onder de (pakweg) 900 meter hoogte kan je niet (natuurlijk) drogen, en moet je dus roken. Dat zie je in alle traditionele producten, ook bijvoorbeeld het droogvlees uit Graubunden of Anatolië (Pastirma). De gezouten boerenhesp waarvan je hier vroeger een plak kreeg, was altijd té zout, taai en te dik gesneden. Geen enzymatische en bacteriële proteolyse. Maar toen ik klein was, klonk het idee dat je vlees of vis met enzymen of bacteriën zou rijpen nog angstwekkend. Veel warenkeurders van de overheid snappen het vandaag trouwens nog niet.