"Klokkenluiders gezocht!
Jonge consumenten opgelet! Voor een nieuw consumentenprogramma zijn we op zoek naar jou! Werk jij in een restaurant waar de overgebleven patat van de vorige klant gewoon weer opgediend wordt? Of werk jij bij een inpakbedrijf van loempia’s waar de hygiëne ver te zoeken is? Ben je op de hoogte van iets waar jij niet aan mee wilt werken, meld je dan aan als klokkenluider!"
Rare gewaarwording, ik krijg hier een onbehaaglijk gevoel bij terwijl ik toch zelf alles wat ik maar te weten kan komen aan vuiligheid meteen in de krant zet en als het half kan helemaal op de tv vertoon.
Wat zit me dwars aan de oproep, ik weet het niet precies. Wordt er tweedehands patat uitgeserveerd? Nooit van gehoord. Het zijn de voorbeelden denk ik, die niet tot de verbeelding spreken. En hoewel ik klokkenluiders een warm hart toe draag hoef ik niet van ze te horen welke kok zijn handen niet goed wast als hij even naar achteren is geweest.
(Jonge consumenten opgelet; even naar achteren gaan is een keurige Balkenendiaanse uitdrukking voor ‘even poepen’.)
Weten de wijsgeren van dit weblog mogelijk beter wat me dwars zit aan de oproep van Kassa dan ikzelf?
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Zo'n jonge klokkenluider met een mini-cam in z'n baseball-cap, levert natuurlijk wel erg leuke tv op. Tenminste, als je denkt dat onscherpe, neurotisch stuiterende tv-beelden per definitie onthullend zijn. Het grootste bezwaar tegen de oproep is natuurlijk dat de redactie van Kassa achteroverleunend afwacht tot de mailbox wordt gevuld. Ze zouden a la Gunther Walraff eens een jaartje undercover moeten gaan bij Luycks, Avico of Mora.
De klokkenluider wordt zo tot een soort premiejager gemaakt. Maar het is denk ik afwachten hoe zorgvuldig Felix Meurders ermee omgaat. Maar als je ergens aan meewerkt waar je niet aan mee wilt werken, kun je beter opstappen als 'Jonge consument'.
Dat is het toch al sinds Marcel van Dam en de Exota -fles ?
Klokkenluiders zien misstanden die tegen hun geweten indruisen. Na een tweestrijd die voornamelijk over vragen van loyaliteit draaien besluiten ze dit te melden. Het is weliswaar klikken, en dat mag niet weet ieder kind, maar het geweten eist dit van de klokkenluider: de misstand is te groot.
Oproepen tot klokkenluiden zorgen ervoor dat het filter van tweestrijd wordt omzeild, waardoor het ordinair klikken wordt. En wel klikken voor een programma van mensen die daar nooit de directe sociale gevolgen van zullen ondervinden. Maar wel de sier met de kijkcijfers kunnen maken.
Ook verontwaardiging is goed lopende business geworden.
Ik herken de tweestrijd van Wouter Klootwijk. Prima dat er wat gezegd wordt van onoorbare praktijken, maar op zo'n manier? Het doet ophitserig aan, en bovendien: als er echte wantoestanden zijn, dan moet direct de relevante instantie gewaarschuwd worden, niet een of andere TV producer ("Wat? Gevaarlijke onhygiënische toestanden? De VWA waarschuwen? Nee, natuurlijk niet, wij moeten er eerst een item van maken, dus gewoon doorwerken zo. Schikt het als we volgende week langs komen?").