Hans van Trijp, hoogleraar Marktkunde en Consumentengedrag (WUR), droeg bij aan de Zienswijze van de Raad voor Dieraangelegenheden waarin een visie wordt gepresenteerd om dierenwelzijn via marktwerking en aanvullend overheidsbeleid te realiseren. Van Trijp reageert hier op persoonlijke titel.

Het verhaal laat zien dat complexe vraagstukken in onze moderne maatschappij "onoplosbaar" zijn. Er is namelijk geen 'autoriteit' om op dit complexe niveau met de diverse maatschappelijke lagen de knoop door te hakken. We zijn als het ware met elkaar aan het uitvinden wat de spelregels zijn van deze transitie en wie de scheidsrechter is.

Mensen blijken ook een complex vraagstuk te benaderen vanuit single issues. Dat is niet zo bemoedigend voor de transitie die toch echt nodig is: ze denken zwart-wit, in oud model versus nieuw model zonder te kijken hoe systemen ook naast elkaar kunnen bestaan. Concreet betekent het dat volledige consensus niet haalbaar is. Je kunt niet zulke grote veranderingen aanbrengen zonder dat het ergens gaat schuren - er is toch sprake van schaalvergroting, toch uitstoot. Complexe vraagstukken vragen uiteindelijk om compromissen.



Kip zoals Kemper die buiten houdt


CenSAS
De ethicus Dr. Franck Meijboom, directeur van het Centre for Sustainable Animal Stewardship van de Universiteit Utrecht, liet het volgende weten:
Deze discussie onderstreept dat het houden van dieren geen privékwestie meer is en dat het samenleven van mens en dier een onderwerp is dat breed leeft onder de bevolking. In een situatie als deze is het niet alleen van groot belang dat al in een vroeg stadium de verschillende belanghebbenden goed worden betrokken, maar ook dat alle onderdelen van het plan in samenhang bediscussieerd worden. Verantwoorde en duurzame oplossingen vragen om een diervriendelijk ontwerp, zoals hier het geval is, maar ook om aandacht voor waarden als volksgezondheid en maatschappelijk draagvlak. Dat vraagt om een discussie waarin al die thema’s samenkomen. Dat vraagt om voldoende informatie, maar ook om inzicht in hoe belangen van mens, dier en milieu worden gewogen.

Dierenbescherming
Marijke de Jong reageert namens de Dierenbescherming als volgt:
De Dierenbescherming vindt het schandalig dat een bedrijf dat op een diervriendelijke, duurzame en transparante wijze vleeskuikens wil houden geen ruimte krijgt in Nederland. De ontwikkelruimte voor innovatieve, duurzame concepten in Nederland wordt ernstig beperkt door de problemen die zijn veroorzaakt door de intensieve veehouderij, met een te grote veedichtheid en megastallen, die er mede door het beleid van de overheid zijn gekomen. Gemeenten schieten in de stress door de verhalen over problemen met de volksgezondheid en zetten de hele vergunningverlening op slot, inclusief aanvragen voor duurzame en diervriendelijkere stallen. De gewenste richting is om minder dieren te houden in Nederland op een extensieve en veel diervriendelijker wijze. Initiatieven zoals die van Herman Kemper moeten niet tegengewerkt worden door de overheid maar gestimuleerd en gefaciliteerd.

Wakker Dier
Hanneke van Ormondt van Wakker Dier zegt:
Een gemiddeld vleeskippenbedrijf houdt 100 duizend kreupele plofkippen in een dichte stal met veel antibiotica. De stank in de stal is verschrikkelijk, net als het dierenleed. De nieuwe buren van Herman Kemper hebben een kans om afstand te doen van de plofkip. Om samen met een biologische boer 50.000 kippen buiten te laten scharrelen. We hopen dat ze ervan gaan genieten!

We zouden Herman Kemper nog wel één ding willen meegeven: daal niet in kostprijs! Zorg niet dat je dezelfde fouten maakt als de gangbare sector, en door te schaalvergroten ook andere biologische boeren dwingt dat te doen.
Dit artikel afdrukken