imageEr is opvallend weinig aandacht in de pers voor de krankzinnige misser van de Consumentenbond rond natte kip. De Bond wil natte kip vinden, waar je die niet kunt vinden. In de slachterijen, terwijl je die moet zoeken in de slagerijen waar ze er vleeswaar en andere bereide producten van maken. Bad detective, wong place dus, maar hij moet en zal scoren. Dat zorgt voor brokken. De VWA moet inmiddels van ministers Ab Klink en Gerda Verburg strafwerk doen. Onzin, want de Bond moet voor zijn billen hebben. Dat spaart tijd bij de toch al overspannen echte waakhond.

Klootwijk schoot de fout wel in het verkeerde keelgat. Hij zette zelfs een streep door zijn lidmaatschap en overweegt bovendien de Everclean van de Hema van het tandenpoetsplanchetje weg te doen.

Zijn column in de jongste Distrifood:

Niet doen, zegt Wageningen, ik doe het toch, zegt Den Haag

Op de bond kon je bouwen. Rots in de branding. We waren er lid van, thuis. De Consumentenbond. Tegen list en bedrog en voor goedkope tandpasta. Dat was gewoonlijk Prodent, je wist niet beter. Tot de Consumentenbond ons leerde dat in de veel goedkopere tube Everclean van de Hema dezelfde tandpasta zit. Prodent uit Amersfoort voor half geld. Zo poetsten wij ons rijk in de zekerheid dat de marketingmannetjes ons niet te grazen hadden. Marketingmannetje en reclamemakers, zo wisten wij als vanzelf, proberen je iets wijs te maken. Maar wil je weten wat er van waar is, dan had je daar de bond voor. Je houvast in de commerciële jungle. Zonder houvast ben je geen mens. Ik ben het dan ook nog maar half. De Consumentenbond neemt mij mijn Consumentenbond af. Want onbetrouwbaar geworden. Ik spring nog niet in de gracht, maar dool wanhopig rond. We hebben in ons tv-programma Keuringsdienst van Waarde in het verleden aandacht besteed aan het water dat in varkens- en pluimveevlees (en in paling, tarbot, kabeljauw en zoveel meer) gespoten wordt. Het mag, spuiten als was je bij de brandweer, als je het maar op de verpakking zet: kip met water, water met ham. Ik moet van dat water niks hebben en wijs er graag argeloze consumenten op dat ze water kopen voor de prijs van kaviaar. We hebben pret gemaakt in ons programma over het waterballet, vooral om de ham van Dirk van de Broek was het lachen geweest. En eventjes was ik blij met een bericht van de Consumentenbond. Niet blij om de inhoud, maar omdat de Bond nog altijd voor ons op de bres staat. Opnieuw water gevonden in kip! Maar wat blijkt; de voedingsonderzoeker van de Bond wilde per se leidingwater in kip aantreffen. Het zat er niet in.

Kipfilets van kruideniers werden in opdracht van de Consumentenbond onderzocht in Wageningen volgens een nieuwe methode. Nieuwe detectie is nodig omdat waterspuiters steeds andere manieren vinden om eiwit aan water te binden zonder dat de VWA er iets van merkt. De nieuwe meetmethode is nog onbetrouwbaar. De onderzoekers zelf zeggen dat. Het Wageningse instituut dat hem toepast en de kipfilets onderzocht zei tegen de opdrachtgever: niet gebruiken, ons rapport, we zijn niet zeker van wat ze zien.

Maar de Haagse Consumentbond zette door en publiceerde onderzoeksresultaten tegen de zin van de onderzoekers. En niet alleen de kale resultaten, er ging een suggestief persbericht uit dat de vondst van waterkip suggereerde. Zo werd een kip verdacht gemaakt waar nou net de Dierenbescherming zijn hoop op heeft gevestigd. Volwaardkip, een kip die het beter heeft en van betere kwaliteit zou zijn. Ik weet niks van die kip en van de Dierenbescherming eigenlijk ook niet. Maar spuitgasten zijn het niet. Toch heb ik dat even gedacht. Dankzij mijn Consumentenbond die onbetrouwbare onderzoeksresultaten tegen beter weten in in de krant zette. Geen rots in de branding, een kwal op het strand. Ik dool en ga misschien weer met Prodent poetsen.


Wouter Klootwijk

Dit artikel afdrukken