1 min
Kort voor de zomer van 2017 werd – althans volgens de media – het definitieve bewijs geleverd dat het gebruik van bepaalde bestrijdingsmiddelen zorgt voor bijensterfte. Dat zou blijken uit de meest omvangrijke veldstudie ooit uitgevoerd in drie Europese landen door het Britse Centre for Ecology & Hydrology (CEH). De studie lag meteen onder vuur, omdat de onderzoekers de uitkomsten wel heel erg een bepaalde richting uit interpreteerden. Joost van Kasteren zocht uit hoe het zit. Spoiler: het veel gezochte definitieve bewijs is nog niet geleverd.
Dat schrijft Vork in een gerecyled artikel uit 2017. Het blad deed navraag bij experts en onderzoekers die toegang hadden tot alle onderzoeksdata.
De conclusie moet luiden dat de analyse van data uit experimenteel onderzoek heeft geleid tot een meningsverschil over de manier waarop onderzoeksdata geïnterpreteerd mogen worden. Dat is een methodologische en wetenschapstheoretische discussie. De neonicotinoïden zijn slechts aanleiding tot een debat over wat een feit mag heten.
De discussie blijft van belang. Het afschaffen van 'neonics', zoals de middelen in de volksmond zijn gaan heten, haalt mogelijk oudere schadelijke middelen weer binnen, terwijl vervangende groene middelen traag op de markt komen omdat de gangbare beoordelingscriteria van de toelatingsautoriteiten onvoldoende geschikt zijn om onderscheid te maken tussen hoge en lage risico's.
Op 15 april 2019 organiseert Foodlog voor de tweede keer het jaarcongres Landbouw zonder Chemie – Hoe dan. De afschaffing van conventionele pesticiden gaat in rap tempo door. Alternatieve (groene) gewasbeschermingsmiddelen komen te langzaam op de markt voor commerciële toepassingen. Hoe kan dat versneld wordent? Schrijf je hier in voor de sessie over toelating van groene gewasbeschermingsmiddelen.
Dat schrijft Vork in een gerecyled artikel uit 2017. Het blad deed navraag bij experts en onderzoekers die toegang hadden tot alle onderzoeksdata.
De conclusie moet luiden dat de analyse van data uit experimenteel onderzoek heeft geleid tot een meningsverschil over de manier waarop onderzoeksdata geïnterpreteerd mogen worden. Dat is een methodologische en wetenschapstheoretische discussie. De neonicotinoïden zijn slechts aanleiding tot een debat over wat een feit mag heten.
De discussie blijft van belang. Het afschaffen van 'neonics', zoals de middelen in de volksmond zijn gaan heten, haalt mogelijk oudere schadelijke middelen weer binnen, terwijl vervangende groene middelen traag op de markt komen omdat de gangbare beoordelingscriteria van de toelatingsautoriteiten onvoldoende geschikt zijn om onderscheid te maken tussen hoge en lage risico's.
Op 15 april 2019 organiseert Foodlog voor de tweede keer het jaarcongres Landbouw zonder Chemie – Hoe dan. De afschaffing van conventionele pesticiden gaat in rap tempo door. Alternatieve (groene) gewasbeschermingsmiddelen komen te langzaam op de markt voor commerciële toepassingen. Hoe kan dat versneld wordent? Schrijf je hier in voor de sessie over toelating van groene gewasbeschermingsmiddelen.
#5 Henk. Uw grootste ergernis en die van mij hebben een zelfde oorzaak. Wij! De uwe is neonics, andere middelen en die van mij klimaat. De bron is eender. Een wedstrijdje wat erger is, heeft geen zin. Daarmee nemen we de oer-oorzaak niet weg.
Het is onze houding t.o.v. alles en het fossiele systeem wat neonics en klimaatverandering mogelijk maakt. Dat alles heeft te maken met ons gedrag, dat wij ons telkens aanpassen als soort, maar dat we veranderingen wel en niet echt kunnen handelen. We passen ons telkens aan en zijn zo succesvol gebleken als soort, dat we aan ons eigen succes ten onder dreigen te gaan en daarbij nemen we heel veel natuur mee. De vraag is dan wat is erger? Wij of de rest van de natuur, de biodiversiteit? Het is geeneens of...of...
Maar het verkoop/advies-systeem van de cooperaties was er voor 2009 toch ook? Met het plan Ecophyto 2008 werd aan dat systeem niets veranderd. Nu met het plan Ecophyto II wel. Verkopers van pesticiden mogen vanaf dit jaar niet meer adviseren.
Het filmpje laat inderdaad mooi de stijging van het pesticidegebruik na de oorlog tot de jaren '90 en vanaf 2009 zien. De tussenliggende jaren laten ze niet zien. De jaren waarin het pesticidegebruik in Frankrijk aanzienlijk daalde. Zie ook de grafiek in dit artikel.
#9, ellen, de fout wordt bij de cooperaties gelegd, die tegelijk pesticiden verkopen, en over het gebruik ervan informeren. Belangenverstrengeling. Tegelijk dat de agriculteur geen verlies wil, en bang is voor oneerlijke concurrentie. Die situatie is zo gegroeid. Er wordt een plan 'Ecophyto' gelanceerd, enne....men gaat gewoon zo verder.
Leuk filmpje. Je ziet Charles de Gaulle uitleggen dat Frankrijk vooruit moet, en dat daarbij pesticiden nodig zijn.
Frank Eric, die stijging in Frankrijk is zorgwekkend. Sinds 2009 werd het verplicht een cursus te volgen om te spuiten en de controles zijn strenger geworden. Dan zou je toch op zijn minst een stabilisatie of lichte daling van het gebruik verwachten. Heb jij enig idee van de oorzaak van de stijging (klimaatverandering, ander landgebruik)? Is er een sector die meer is gaan gebruiken en zo ja waarom? Zorgen alternatieven voor producten die in de loop der jaren zijn verboden voor meer gebruik?
Ik vind veel artikelen over de stijging van het pesticidengebruik in Frankrijk maar over de oorzaak wordt nauwelijks geschreven. Behalve dan dat de boeren geen (opbrengst)risico willen nemen door minder te gaan spuiten. Maar dat is voor mij nog geen verklaring voor die zorgwekkende stijging.
#6, Dick V, ik heb nog niet gevonden of er ook insecten afnemen in veraf gelegen gebieden; wel weer vreemd dat er ook in Porto Rico weinig insecten zijn (kan door kwistig pesticidengebruik) Verder denk ik dat er iets anders ook kan meespelen: de algehele invloed van homo sapiens op het systeem aarde. CO2-bemesting, destabilisatie ecosystemen, klimaatverandering.
Trouwens, het plan 'Ecophyte' in Frankrijk, aangenomen in 2008, voorzag in een halvering van het pesticidengebruik in tien jaar. De constatering, in 2018, is een toename tov 2008 van 22%. De 'palonidies' (het niet-uitvoeren van een belofte, en het steeds maar weer doen van diezelfde belofte) van glyfosaat bijvoorbeeld (zojuist Macron nog, die glyfosaat toch nog maar weer handhaaft, nadat ie gezegd had om glyfosaat te verbieden) zijn daarvan een voorbeeld.