Het liveblog van de NRC schetst hoe de stemming in de late middag en vroege avond is verlopen. Een tweede referendum over brexit werd duidelijk verworpen met maar 85 stemmen voor en 334 tegen. Het volk mag zich dus niet uitspreken van de politiek. De zittende politici moeten het probleem oplossen.
In de New York Times is te lezen dat premier May haar door velen inmiddels als chaotisch en onprofessionele beoordeelde tactiek bewust zou hebben opgezet: ze confronteert haar land met haar deal, die de enige oplossing zou zijn voor brexit, dat wil zeggen een Verenigd Koninkrijk dat eigen handelsrelaties kan aangaan en toch verbonden blijft met zijn handelspartners op het vaste land en dwingt die optie voor de poorten van de hel af.
In zijn column voor de NRC beschreef politiek-filosoof Luuk van Middelaar vlak voor de stemming zijn inschatting van de situatie: brexit draait niet om geld maar om gevoelens. Om politiek dus. En dat zal, volgens hem, betekenen dat de Europese familie bij elkaar moet blijven; afvalligen worden gestraft vanuit nationale gevoelens.
De handgeschreven #verlorenzoon motie is door een meerderheid van de Kamer aangenomen.#brexit pic.twitter.com/2Zd5CU9RhK
— Martijn van Helvert(@Martijncda) March 14, 2019
Premier Rutte herhaalde gisteravond in de Kamer dat de Britten moeten kiezen: erin of eruit, maar geen eindeloos gedraal en dus ook geen lang uitstel. Onderwijl bracht het CDA in ons Haagse parlement een handgeschreven 'verloren zoon'-motie in stemming, die door de Tweede Kamer werd aangenomen: wat er ook gebeurt, de Britten zijn altijd weer welkom als ze weer bij de EU willen horen. Onze landen zijn politiek in de geschiedenis al eeuwenlang met elkaar verbonden. In zekere zin bevestigt Den Haag daarmee de stelling van Van Middelaar. Voor Frankrijk, een veel machtiger land binnen de EU en naast het VK het enige land met een serieus leger, geldt die band mogelijk wat minder betoogde Van Middelaar.
Donald Tusk, voorzitter van de Europese Raad, pleitte vanmorgen vroeg al voor een langdurend uitstel opdat de Britten goed na kunnen denken. Brexit en de EU zijn een spannend politiek avontuur geworden voor iedereen die in een EU-lidstaat woont.
During my consultations ahead of #EUCO, I will appeal to the EU27 to be open to a long extension if the UK finds it necessary to rethink its #Brexit strategy and build consensus around it.
— Donald Tusk (@eucopresident) March 14, 2019
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ojee, een argument rond historische vijanden is natuurlijk nooit te verslaan. In Friesland kunnen ze nog steeds wraak nemen tegen de Hollanders vanwege Grote Pier. En met vakantie naar Spanje moet je ook oppassen gezien de geschiedenis met de 80-jarige oorlog. Of wat de denken van dat Franse mannetje Napoleon die ooit Duitsland binnenviel en er weer uitgegooid. Tijdens WO I en II waren de Engels trouwens vriendjes met de Fransen. Historisch gezien zijn Nederlanders grotendeels afkomstig uit Duitsland (in ieder geval onze Koning). Daarentegen waren we in WO II weer vijanden. Engelsen hadden heel vroeger ruzie met de Spanjaarden en menig schip laten zinken. Nederlanders lieten Piet Hein als piraat de boel plunderen. En Brazilië is op gemene, slinkse wijze van ons afgepakt door de Portugezen.
Is het niet een beetje achterlijk om in de huidige wereld nog dit soort oude koeien uit de sloot te halen en te gebruiken als argument om voor Brexit te stemmen?
Wellicht geven deze acht redenen hoe de UK tot deze chaos heeft kunnen komen een beter inzicht.
Gevoelens van economische onvrede, immigratie, vrees voor identiteitsverlies waren de belangrijkste redenen. Dat werd door een aantal populisten gekanaliseerd richting EU. Men stemde uit frustratie en de meerderheid dacht dat er geen nadelen zouden ontstaan.
De engelstalige Wikipedia pagina geeft mooie analyses: The idea of voting in favour of Brexit was seen by many as a way to protest against the Establishment and the elite who were seen to have ignore "the will of the people" for too long.[8] The result of the referendum was branded as such by Nigel Farage, who claimed it to be victory against "big merchant banks" and "big politics".[8] Many voters saw the referendum itself as an example of power being given back to the citizens to make decisions and not the elites, with many voters harbouring discontent for these elites and the power they hold.[8] For some voters, voting 'leave' defied the Establishment that was seen to be pro-Remain.[46] The populist nature of the referendum was an incentive for many to take the opportunity they felt that had to have their voices heard over those of the elite and vote 'leave'.
De Brexitstemmers hadden hun energie moeten richten op hun binnenlandse bestuur. De uittrede uit de EU gaat de gewone Brit helemaal niets(!) verder helpen als ze binnenlands geen orde op zaken stellen. Ze hebben er zelf een mooi gezegde voor: 'Barking up te wrong tree'.
De afkeer tegen de pakistani worden vooral doordat pakistani seksringen. Daarnaa moet je onthouden dat twee culturen met verschillende normen en waarden regelmatig met elkaar botsen. Je zegt dat het de keuze van de britse regering onder Blair om o.a polen naar de UK te halen maar vergeet te zeggen dat Blair pro EU is en tegen Brexit is. De UK zou volgens sommige brexiteers meer op de VS en Canada focussen omdat ze cultureel en meer meer gemeen hebben. Voor velen ging de Brexit over baas in eigen huis zijn en zich niet laten domineren door een instituut waar de historische vijanden van de Britten, Frankrijk en Duitsland de agenda bepalen.
De voornaamste redenen waarom (slechts!)52% van de Britten zich in dit debacle wilde storten, is nog steeds punt van discussie, maar beslist niet éénduidig. Anti-buitenlanders sentiment speelde een grote rol. Sommigen hadden al lange tijd een hekel aan de groepen Pakistani en Indiërs, anderen vonden dat er inmiddels veel te veel Polen, Bulgaren en Roemenen binnenkwamen (let wel: dat was een keuze van de Britse regering zelf, o.a. onder Blair. Niet opgedrongen door EU!). Vervolgens waren anderen bang voor een intocht van vluchtelingen uit N-Afrika, Syrië etc. (De Fransen hebben echter voorkomen dat de vluchtelingen in grote getale naar Engeland overstaken)
En een andere reden voor een deel van die 52% was klassiek binnenlandse onvrede dat werd geprojecteerd naar de EU. En vergeet niet groot economische verschillen in Engeland, waar men de wanstaltige rijkdom en geldhonger in de London-City ziet, en tegelijkertijd armoede in buitenwijken. Types ans Nigel Farage en Boris Johnson hebben vervolgens op fantastische manier (als clowns) de bevolking misleid.
En vergeet niet dat een relatief groot deel van de (m.n jongeren, en beter opgeleiden) het referendum hebben onderschat en toen, dom en naïef, niet hebben gestemd.
.....................................
De Britten zouden inderdaad moeten betalen voor markttoegang, op basis van een saldering, afhankelijk van de producten en diensten die over en weer gaan. Het VK wil bijvoorbeeld goedkope suiker en voertarwe kwijt op de EU markt. Nederland en Denemarken willen graag bacon of bloemen naar Engeland. Vanwege allerlei binnenlandse wetgeving, regelingen, beperkingen, valutaverschillen etc etc. wil je die prijzen met elkaar in overeenstemming brengen, dumping voorkomen, enz.
Wél de lusten, niet de lasten, zou onrechtvaardig zijn tegenover burgers en bedrijven.
Vergelijk maar met een sportvereniging. Daar kun je ook niet je lidmaatschap opzeggen, geen contributie betalen, maar wel gewoon gebruik blijven maken van de voorzieningen die door de leden worden betaald.
Waarom de uk de EU geld moeten betalen om aan de interne markt mee te mogen doen? De EU en de UK kunnen afspreken dat ze elkaar geen importheffingen opleggen. De EU zou de UK een aanbod moeten doen wat de engelsen niet kunnen afslaan. De voornaamste reden dat Engelsen willen vertrekken is de bemoeizucht en machtshonger van Brussel. Ook de onwil van de EU om te hervormen speelde rol in het Brexit referendum.
Het wordt wel bizar als de Britten straks nog gaan meestemmen met verkiezingen van Europees Parlement, terwijl ze daarna alsnog opstappen. Dat is dan nogal misleidend ten opzichte van burgers in de resterende landen.
Of omgekeerd, stel dat we niet accepteren dat ze meestemmen, maar ze uiteindelijk toch weer hun verstand terugvinden, en op het EU honk terugkeren.
Nog steeds zou de handigste oplossing zijn dat ze kiezen voor Noors of Zwitsers model. Daarmee kunnen ze binnenlands gaan aanrommelen, en jaarlijks gewoon rond 10 miljard ofzo betalen voor EU markttoegang.
De gang van zaken in UK Parlement tot dusverre is gewoon idioot kleutergedrag. Beschamend hoe die verschillende joelende groepen tegen elkaar tekeer gaan.