1 min
Dat schrijft Frits van Beusekom, van 1979-1989 directeur van Staatsbosbeheer, in de NRC. Afgelopen weekend verscheen al een artikel met dezelfde strekking in het lokale Nieuwsblad de Kaap.
Van Beusekom beschuldigt Staatsbosbeheer ervan Nederlandse bossen te gelde te maken. Een en ander zou het gevolg zijn van de door de Nederlandse Staat gewenste vercommercialisering van Staatsbosbeheer. In 2012 fulmineerde Van Beusekom in Trouw tegen bezuinigingen op Staatsbosbeheer; de overheid wilde dat de eigen dienst om Nederlandse natuur te beheren een deel van zijn budget zelf moest gaan verdienen door te ondernemen.
In de NRC zegt hij vandaag: "De dienst tracht de inkomsten te vergroten door grootschalig hout te kappen in haar bossen. Door ook natuurbos als productiebos te beschouwen, en door kaalkap onder het mom van bosverjonging. Bosbouwkundig hoogst controversieel. Ook dit grote kappen stuit op een steeds breder verzet in de samenleving. Staatsbosbeheer heeft dit de afgelopen jaren zelf gevoed door zijn ontoegankelijke houding tegenover, en ja, dédain voor verontruste burgers."
In De Kaap zegt Van Beusekom getroffen te zijn door grote kale plekken in verschillende Nederlandse bossen. Daar zou sprake zijn van kaalkap waar het oude bos niet meer op terug kan groeien.
De opinie en onthullingen van Van Beusekom komen op pikant moment. Houtbijstook in de Nederlandse kolencentrales ligt onder een vergrootglas; de centrales worden mogelijk ook gevoed met Nederlands stammen en snoeihout. Van Beusekom krijgt bijval van oud-staatsbosbeheer-medewerkers. Volgens één van hen zou de kap in Nederland zelfs vergelijkbaar zijn met die in tropische gebieden.
Staatsbosbeheer heeft aangekondigd in de komende editie van De Kaap te willen reageren. De organisatie noemt haar beleid transparant en duurzaam.
Dit artikel afdrukken
In de NRC zegt hij vandaag: "De dienst tracht de inkomsten te vergroten door grootschalig hout te kappen in haar bossen. Door ook natuurbos als productiebos te beschouwen, en door kaalkap onder het mom van bosverjonging. Bosbouwkundig hoogst controversieel. Ook dit grote kappen stuit op een steeds breder verzet in de samenleving. Staatsbosbeheer heeft dit de afgelopen jaren zelf gevoed door zijn ontoegankelijke houding tegenover, en ja, dédain voor verontruste burgers."
In De Kaap zegt Van Beusekom getroffen te zijn door grote kale plekken in verschillende Nederlandse bossen. Daar zou sprake zijn van kaalkap waar het oude bos niet meer op terug kan groeien.
De opinie en onthullingen van Van Beusekom komen op pikant moment. Houtbijstook in de Nederlandse kolencentrales ligt onder een vergrootglas; de centrales worden mogelijk ook gevoed met Nederlands stammen en snoeihout. Van Beusekom krijgt bijval van oud-staatsbosbeheer-medewerkers. Volgens één van hen zou de kap in Nederland zelfs vergelijkbaar zijn met die in tropische gebieden.
Staatsbosbeheer heeft aangekondigd in de komende editie van De Kaap te willen reageren. De organisatie noemt haar beleid transparant en duurzaam.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#18 Op 2 september 2015 stelde de Europese Commissie inderdaad vast dat terreinbeherende organisaties (TBO’s) staatssteun hebben ontvangen, maar die steun werd goedgekeurd omdat die werd verleend voor Diensten van Algemeen Economisch Belang (DAEB). Het Gerecht van de EU (onderdeel van het Hof van Justitie van de EU) heeft vorig jaar echter vastgesteld dat de Europese Commissie indertijd niet had mogen concluderen dat de economische activiteiten van de TBO’s alleen een algemeen belang dienen. Het gaat immers ook om activiteiten (de verkoop van hout en het ontvangen van inkomsten uit toerisme/horeca bijvoorbeeld) die ook door andere commerciële partijen kunnen worden uitgevoerd.
Met als direct resultaat van die uitspraak dat de Europese Commissie een formeel onderzoek moest starten naar de staatssteun aan de natuurorganisaties, omdat er twijfels zijn of die staatssteun wel kan worden goedgekeurd. Zouden organisaties als Staatsbosbeheer nu met hun activiteiten (ook) al aan het vooruitlopen zijn op de verwachte uitkomst van dit EU-onderzoek: staatssteun is niet langer toegestaan?
Of speelt een rol de procedure i.v.m. staatssteun aan het E.U.-Hof?
SBB en de landschappen kregen in het verleden de EHS-grond voor niets doorgeleverd, andere belangstellenden hadden dus geen kans om grond met omvormingssubsidie te verwerven. Uit eerdere EU-uitspraken is gebleken dat natuurbeheer een economische activiteit is, daarom gelden mededingingsregels. De omvormingssubsidie was bijv. 85% van de waarde in het economische verkeer. De gronden (resterende 15%=waarde natuurgrond) kregen SBB en de landschappen voor niets, zonder mededingingsmogelijkheid voor andere partijen en dus ongelijke behandeling. Ik meen dat er nog procedures lopen om de overheden te dwingen om deze staatssteun terug te vorderen, wellicht dat daarom de bezitters van bossen die gronden hebben gekregen in het verleden denken dat "klein geld" maken van de houtopstand verstandig is?
Misschien de invloed van verzekeraars, of aansprakelijkheden. Of gebrek aan kennis daarover (want ja, om kennis te hebben kost weer geld) bij de beslissers (bedoeld hier de gemeentes, die bomen laten omhakken), en dan het zekere voor het onzekere. Je mag straks niet eens meer een blaadje in je gezicht krijgen als je fietst bijvoorbeeld. En daar zit dan vast weer het geld achter.
Aan de andere kant snap ik dan weer totaal niet, dat ze de stint weer op de weg proberen te krijgen, heeft ook met veiligheid en aansprakelijkheid te maken, maar dan weer anders.
Wouter, ook veiligheid is een argument dat te pas en te onpas wordt gebruikt om bomen te kunnen kappen. Ik zou haast gaan denken dat het af en toe als een oneigenlijk argument wordt gebruikt. We hadden onlangs een waterschapsbestuurster in deze provincie die elke boom dichterbij een weg dan 5 meter "levensgevaarlijk" noemde. Maar deze kan dan wel weer. Maar toch weer niet, want nu moet ie toch nog weg omdat RWS niet meer wil (als we willen kan alles natuurlijk, ook wegen omleggen), kortom de wegen der bomenkap zijn volstrekt ondoorgrondelijk. Er worden namelijk nog steeds heel veel bomen aangeplant op minder dan vijf meter van een weg.
Wie zich er een beetje in wil verdiepen; kijk eens naar de verschillen op het gebied van bomenbeheer tussen bijvoorbeeld Gelderland of Limburg en Zeeland. Of neem eens een kijkje in Duitsland, of Engeland. Aanzienlijk oudere bomenbestanden daar. Ik zou graag eens cijfers zien van bomenverkeersslachtoffers in die landen in verhouding met die van Nederland.
Wouter van die kap langs snelwegen begrijp ik niet veel. Op weg naar het oosten van het land zie ik hele plukken bos verdwijnen tussen rijbanen die 50 meter uit elkaar liggen. Het wordt er niet fraaier van. Wat draagt het bij aan de veiligheid?
Een paar waaiende takken? Moet dan het bos rechts van de rijbanen dan ook niet een eind teruggedrongen worden?