Samen met Ierland, Luxemburg, Zweden, Slovenië en Denemarken ondertekende Nederland een verklaring waarin de landen hun teleurstelling over het Europese ambitieniveau uiten. Van Veldhoven ging voor 40% minder, de norm die ook het Europees Parlement vorige week overeenkwam. Die norm is noodzakelijk om de klimaatdoelen van Parijs te kunnen halen.
Duitsland en 6 Centraal-Europese landen met een grote auto-industrie bleken niet verder te willen gaan dan 30%, conform het voorstel van de Europese Commissie. De nu overeengekomen 35% gaat verder dan de auto-lobby voor ogen had. De 40%-norm is in de ogen van de Europese autofabrikanten "totaal onrealistisch".
Volgens het Belgische blad Knack liggen de grote Europese (en vooral Duitse) automerken "op ramkoers met de politiek". De autolobby claimt dat "de Europese parlementsleden de draagwijdte en socio-economische gevolgen van hun voorstel niet inschatten." Miljoenen banen zouden op het spel staan. De Europarlementariërs zouden zich niet bewust zijn van het feit dat de cruciale batterijmarkt in handen is van de Aziatische 'Big Three' en China. En last but not least, hoe moet het met de laadpalen? Voor de 0,7% van de automarkt die uit elektrische auto's bestaat stonden er vorig jaar 100.000 laadpalen. Als dat marktaandeel conform de verwachtingen van het Europees Parlement spectaculair gaat stijgen, zijn er "minstens 2 miljoen nieuwe publieke laadpalen nodig." Volgens de autoindustrie is onduidelijk wie die nieuwe infrastructuur gaat financieren.
Sinds deze week moeten we ons afvragen of 'Parijs halen' nog wel voldoende is. Het jongste IPCC-klimaatrapport zegt dat 'Parijs' onvoldoende ingrijpend is om het klimaat te redden en stelt daarom veel grondigere maatregelen voor. Het genomen besluit over de uitstoot van auto's die op fossiele brandstof rijden, voelt nu al als achterhaald.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Duitsland een groot land? Hoe kom je daar bij? In 7 uur was ik van de oost- naar westgrens met de auto. (in 24 uur van Gdansk naar huis in West-Brabant in 1996, 's avonds weg- 's ochtends thuis.)
Als de belangen van bij de Duitse (maar ook bijv de Franse) autoindustrie zo groot zijn, zijn die dat voor ons misschien voor agrodingen. Als Duitsers ons m.b.t. agro buitenhouden via duurzaamheid om gewone platte protectionismebeleid te voeren zouden wij dat ook moeten kunnen. Duitsland hield bijv. Griekenland en andere landen in de benen, om de autofabrieken aan de praat te houden en de eigen Duitse arbeider tevreden. Zo kan de zittende macht de kiezer rustig houden. We kennen immers de geschiedenis een beetje m.b.t. onrust.
Duitsland moet een voorsprong proberen te nemen met andere soorten auto's i.p.v. blijven hangen in sjoeleldiesels en andere old-timertechniek. Wat voor de Duitsers auto's zijn qua houding met de hakken in het zand zijn dat voor ons de gevestigde belangen m.b.t. landbouw. Daarvoor is het bij ons hakken in het zand.
Wat autorijden betreft...
Je moet natuurlijk eerste de maximum snelheid voor auto's een eind naar beneden brengen, wat al direct kan worden gerealiseerd. Een groot land als Frankrijk realiseerde een verlaging van 90 naar 80 km/uur binnen 1 jaar (verkeersveiligheid was de aanleiding). Voor Duitsers komt een beperking harder aan dan voor ons, de afstanden zijn daar groter en de maximum snelheden hoger dan bij ons. Voor ons is het vervangen van het uit de hand gelopen grote aantal verkeersborden op korte termijn een belemmering.
De behoefte om snelle auto's te kopen neemt vervolgens af, zo ook de fabricage daarvan.