Minister Henk Kamp van Economische Zaken steunt namens de Nederlandse overheid het voorstel van de Europese Commissie (EC) om de toelating van glyfosaat met tien jaar te verlengen. Dat zegt de minister vandaag in een brief aan de Tweede Kamer. De Commissie zal het voorstel voor verlenging van de toelating van glyfosaat vermoedelijk dit najaar in stemming brengen in het Standing Commitee for Plants, Animals, Food and Feed (SCoPAFF). Volgens tegenstanders zou het product kankerverwekkend zijn.
De Franse overheid kondigde recent aan tegen een hernieuwde toelating van glyfosaat te zullen stemmen. Kamp meent echter dat de Franse keuze onwetenschappelijk is. Hij schrijft in zijn brief dat het voorstel van de EC gestoeld is op wetenschappelijke beoordeling door de Europese voedselautoriteit EFSA in samenwerking met de rapporterende lidstaat Duitsland. Het gebruik van glyfosaat door particulieren en in stedelijke omgevingen is Nederland wel teruggedrongen. Gebruik door gemeenten is verboden. Daarom zie je gemeentelijke groenarbeiders inmiddels met branders de stoepen vrij van onkruid maken. Gebruik door particulieren is vanaf november aanstaande eveneens verboden. Bestrijdingsmiddelenbedrijven zijn bang dat het gebruik van ongunstiger middelen zal toenemen.
Rijksoverheid - Kamerbrief over EU-besluitvorming over de goedkeuring van de werkzame stof glyfosaat
De Franse overheid kondigde recent aan tegen een hernieuwde toelating van glyfosaat te zullen stemmen. Kamp meent echter dat de Franse keuze onwetenschappelijk is. Hij schrijft in zijn brief dat het voorstel van de EC gestoeld is op wetenschappelijke beoordeling door de Europese voedselautoriteit EFSA in samenwerking met de rapporterende lidstaat Duitsland. Het gebruik van glyfosaat door particulieren en in stedelijke omgevingen is Nederland wel teruggedrongen. Gebruik door gemeenten is verboden. Daarom zie je gemeentelijke groenarbeiders inmiddels met branders de stoepen vrij van onkruid maken. Gebruik door particulieren is vanaf november aanstaande eveneens verboden. Bestrijdingsmiddelenbedrijven zijn bang dat het gebruik van ongunstiger middelen zal toenemen.
Het kan nog sterker, Michel. Waar ik nu woon, in Swaziland, is het gebruikelijk om het suikerriet vlak voor de oogst een lage dosis van een herbicide te geven wat het riet wel aantast. Het gaat niet helemaal dood, maar komt zo onder stress dat het uit overlevingsreactie alle suiker die het nog in gebruik heeft snel in de stengel opslaat. Resultaat: hoge suikergehaltes. Toen glyfosaat nog onder octrooi was, en de prijs dus hoog, werden daar lage doses van grasverdelgers voor gebruikt, zoals fluazifop-butyl. Toen het octrooi was verlopen ging iedere Tom, Dick and Harry and his grandmother glyfosaat maken. De prijs kelderde, en nu spuiten alle suikerboeren dus glyfosaat als rijpingsmiddel. Met een vliegtuig. Het hele jaar, want de fabriek moet blijven draaien.
Ik heb ook ooit eens meegelopen met een technisch adviseur van Monsanto, die naar de hoofden van de plantsoenendiensten op de suikerondernemingen ging. Die waren verantwoordelijk voor de golfbanen en het openbaar groen in de dorpen op de ondernemingen. Hij probeerde ze Roundup aan te smeren voor "chemisch grasmaaien". Hetzelfde principe als met het riet: spuit een lage dosis en het gras stopt een hele tijd met groeien, maar blijft wel groen. Je moest wel eerst wat experimenteren op een hoekje uit het zicht, om de juiste dosis te vinden voor die bepaalde grassoort en variëteit... Aan dat soort waanzin is gelukkig een eind gekomen toen het "off-label" gebruik van chemicaliën strafbaar werd. Maar het was toen wél company policy, de sales manager had z'n verkopers opdracht gegeven voor die kunsten.
#11 De film gaat over het buitenland. Ik zie dat ze daar nog met vliegtuigen werken. Hier gebeurt dat al jaren niet meer. In het buitenland houden ze er andere normen en waarden op na. Ook qua regels op gebied gewasbeschermingsmiddelen. Wat hier al jaren verboden is, is in het buitenland vaak gewoon voorhanden. Zo zie je dus dat men buitenlandse (wan)zaken meeneemt in een Nederlandse discussie.
In Nederland zijn mij geen resistentiegevallen bekend.
In Nederland wordt niet jaarrond met glyfosaat gewerkt. Dat mag namelijk niet.
Hier wordt met resistentiemanagement rekening gehouden. In de advisering wordt door adviseurs (zoals mij) de gebruiker daar ook op gewezen.
#16 De discussie gaat hier over het gebruik van glyfosaat door de Nederlandse boer. Voor mij is Suriname ook buitenland. Blijkbaar gebruiken ze het daar dus jaarrond. Hier niet.
Resistentie tegen Roundup/glyfosaat: bedenk nou eens dat ALLES wat leeft, en op steeds dezelfde manier wordt doodgemaakt, resistentie ontwikkelt. OVERAL tegen. Dat heet evolutie. Wat onkruid betreft zagen we dat vóór Roundup niet zo erg (maar het gebeurde wel degelijk) omdat boeren zo vaak van middel moesten wisselen vanwege andere faktoren. Maar nu het allemaal zo lekker makkelijk is met hetzelfde middel, gaat het gewoon sneller. En echt, dat gebeurt steeds. Jopie Duijnhouwer heeft eens een prachtig voorbeeld beschreven:
In de Nickerie-polders in Suriname wordt op grote schaal rijst verbouwd. Net als in vele andere rijstgebieden heeft men er te maken met wilde rijst, een lastig onkruid wat heel erg op rijst lijkt. Alleen produceert het veel minder korrels per aar, en is de aarspil bros wat betekent dat de zaden er gemakkelijk uit vallen. Omdat wilde rijst iets langer was dan het gewas, ging men met een soort van horizontale strijkstok over het gewas heen, waaraan een soort lont van in Roundup gedrenkt schuimplastic. Dat smeerde heel mooi wat herbicide aan de wilde rijst, die daarmee dood ging.
Maar je krijgt ze natuurlijk nooit allemaal. En in de tijd van een paar jaar werd het duidelijk dat de wilde rijst steeds korter werd, en de strijkstok er niet meer bij kon. Wat nu? Wel, het zaad van die bepaalde vorm wilde rijst was rood (er zijn ook groene of witte vormen. En trouwens ook rode consumptierijst vormen, maar dit terzijde). Dus werd een kleursorteerder aangeschaft, een machine met een electronisch oog die de rode korrels eruit gooide. Nodig voor de kopers van rijst, maar ook voor het zaaizaad. En toen? Toen werd de wilde rijst steeds lichter rood... Jopie en ik zijn al lang uit Suriname weg. Benieuwd hoe het nu gaat. Maar je ziet het: alles wat doodgemaakt wordt, vindt er wat op!!! Heeft niks te maken met de manier waarop Roundup werkt, maar alles met de manier waarop de boer het gebruikt. Als je een tuinder vraagt of hij steeds hetzelfde middel kan gebruiken tegen schimmels in de tomaten, zegt hij meteen: natuurlijk niet, dan worden ze resistent! Waarom moet het dan met glyfosaat wel kunnen???
Norbert, ik ben het zeker met je eens dat steeds meer bestrijdingsmiddelen gebruiken eindig is. Ik zet alleen vraagtekens bij je opmerkingen over grond afdekken tegen onkruid, de voordelen van diep wortelende onkruiden op je land, het bezwaar van resistentie tegen een bestrijdingsmiddel dat je niet wilt gebruiken en het voorbijgaan aan normale economische principes. Maak zelf maar eens een sommetje waarbij je je (dure) land een jaar niet kunt gebruiken ten opzichte van een paar liter RoundUp. Ik kan dat nooit rond rekenen.
Met luchtfietserij kom je nergens namelijk.
#12 Je hebt kennelijk de documentaire niet bekeken. Dan zie je wat de neerwaartse spiraal van meer en meer bestrijdingsmiddelen is. Het wordt hoog tijd dat dat wordt omgebogen. Je ziet dat de landbouw- en veeteelt in Nederland inmiddels ook aan haar plafond is. Groene insectenloze steppen met Engels raaigras, maisakkers waar stront wordt uitgereden en ook geen insect meer leeft. Enfin, we moeten de realiteit niet blijven ontkennen. Trouwens, afdekken hoeft niet duur te zijn. Maak eens de sommetjes. Bedenk dat er meer en meer biologische bollentelers zijn, dus het is een kwestie van hoe je er tegenaan kijkt.