1 min
Wat is natuur en wat zouden natuurbeschermers moeten doen? Jannemarie de Jonge, een van de drie leden van het College van Rijksadviseurs, benadrukt dat natuurbeheer ook zelfzorg is, en dat 'beheer' beter past dan 'bescherming'.
Natuur is voor mij het geheel van processen waarmee de aarde zichzelf door middel van mee- en tegenkoppeling steeds weer in balans brengt. Deze processen draaien om wisselwerking tussen levende en niet levende materie. Mensen zijn onderdeel van de levende materie, net zoals allerlei micro-organismen als virussen, bacteriën, gisten en schimmels (mijn microbioom) deel uitmaken van mijn lichaam.
Natuurbeheer is ook zelfzorg
Als ik ongezond eet, giftige stoffen binnen krijg of psychische stress ervaar, verlies ik veerkracht en kan mijn lichaam zichzelf niet meer goed reguleren. Er is minder kwaliteit in mijn leven, ik ga eerder dood, zelfs voortplanting en continuïteit van de soort komt in gevaar. Zelfzorg vraagt zelfkennis, weten hoe mijn lichaam in relatie tot mijn omgeving werkt en wat nodig is om in vorm en in balans te zijn. Zelfzorg is te beschouwen als een vorm van persoonlijk natuurbeheer.
Natuurbeheer in plaats van natuurbescherming
‘Bescherming’ heeft de connotatie van het bestaande behouden. Omdat natuur voor mij niet statisch is, maar zich voortdurend ontwikkelt naar een (nieuwe) balans, geef ik de voorkeur aan natuur’beheer’. Natuurbeheer betekent dat regulerende processen hun werk kunnen doen, bijvoorbeeld dat na verstoring pioniersoorten worden opgevolgd door andere soorten en er een complex, meer stabiel ecosysteem ontstaat. Complexiteit brengt kwaliteit en continuïteit.
Natuurbeheer vraagt om naturalistische intelligentie, diepgaande kennis van de werking van natuurlijke systemen en regulerende processen, inclusief (de grenzen van) menselijk ingrijpen in die processen. Zodat we intelligent gebruik kunnen blijven maken van de rijkdom, veerkracht en schoonheid van wat de aarde voortbrengt. De aarde heeft de mens niet nodig om te blijven voortbestaan. Natuurbeheer is dus ook te beschouwen als een vorm van zelfzorg.
Dit artikel afdrukken
Natuurbeheer is ook zelfzorg
Als ik ongezond eet, giftige stoffen binnen krijg of psychische stress ervaar, verlies ik veerkracht en kan mijn lichaam zichzelf niet meer goed reguleren. Er is minder kwaliteit in mijn leven, ik ga eerder dood, zelfs voortplanting en continuïteit van de soort komt in gevaar. Zelfzorg vraagt zelfkennis, weten hoe mijn lichaam in relatie tot mijn omgeving werkt en wat nodig is om in vorm en in balans te zijn. Zelfzorg is te beschouwen als een vorm van persoonlijk natuurbeheer.
Natuurbeheer in plaats van natuurbescherming
‘Bescherming’ heeft de connotatie van het bestaande behouden. Omdat natuur voor mij niet statisch is, maar zich voortdurend ontwikkelt naar een (nieuwe) balans, geef ik de voorkeur aan natuur’beheer’. Natuurbeheer betekent dat regulerende processen hun werk kunnen doen, bijvoorbeeld dat na verstoring pioniersoorten worden opgevolgd door andere soorten en er een complex, meer stabiel ecosysteem ontstaat. Complexiteit brengt kwaliteit en continuïteit.
Natuurbeheer vraagt om naturalistische intelligentie, diepgaande kennis van de werking van natuurlijke systemen en regulerende processen, inclusief (de grenzen van) menselijk ingrijpen in die processen. Zodat we intelligent gebruik kunnen blijven maken van de rijkdom, veerkracht en schoonheid van wat de aarde voortbrengt. De aarde heeft de mens niet nodig om te blijven voortbestaan. Natuurbeheer is dus ook te beschouwen als een vorm van zelfzorg.
In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#35-#40 Ik heb het artikel van Cees Buisman gelezen, zijn boekje nog niet en ook niet het commentaar van Toon. Wel ben ik bekend met verschillende meditatie technieken en zelfreflectie en velen met mij denk ik. Zo vreselijk " hoog" hoeft je bewustzijn niet te zijn om tot gedragsverandering en inzichten te komen. Dat is wat bij mij opkomt.
Maar er blijft altijd wat te leren....dus ik ga me er wel in verdiepen :-)
Toon, ik heb je brief aan Buisman gelezen. Ik ben het echter wel met Claudia eens dat het niet stimulerend werkt om via verwijzingen / links je reactie in de draad te moeten volgen.
Je geeft aan dat je een beetje lui bent en dat zo’n ingewikkeld thema als hoger bewustzijn niet in een paar woorden weer te geven is. Eerlijk gezegd ervaar ik dat als een arrogante reactie.
Nogmaals: ik heb je brief cq reactie op het essay van buisman gelezen. Je proefschrift en je boek over Spinoza zijn wellicht niet in 4 zinnen samen te vatten, evenmin als het pad naar verlichting. Maar de directe ervaring van “hoger bewustzijn waarin een mens werkelijk ziet” kun je toch wel in beperkt aantal zinnen duiden? En in gesprek met ons Foodlog lezers van deze boeiende draad, delen?
Dank Claudia. Mijn uitdaging is dat ik zoiets als 'een hoger, integraal bewustzijn' niet zomaar 'in het kort' kan bespreken, zonder in weinig zeggende algemeenheden te vervallen. Zulke complexe begrippen vragen m.i. om meer duiding en dat doe ik in het betreffende artikel. Bovendien ben ik een beetje 'lui' en wil ik mezelf niet blijven herhalen.
#37 Toon, geen inhoudelijke, maar een praktische reactie: het noteren van links naar 'buiten' (het is al eerder aangegeven), werkt niet stimulerend op het gesprek, in mijn ogen. Kun je in plaats daarvan kort aangeven wat daar dan staat, waar je naar verwijst?
#35: Ja, mooi boek van Cees Buisman. Zie voor wat commentaar op zijn boek:
Van Eijk, T. (2018), Bespreking van: Cees Buisman, De mens is geen plaag. Over het gevaar van een onttoverde wereld. 2018. Civis Mundi Digitaal #61, juli 2018.
https://www.civismundi.nl/index.php?p=artikel&aid=4126