Al van jongs af aan ga ik graag de natuur in; vogels kijken, insecten vangen en kijken naar hun gedrag. Of langs het strand slenteren terwijl ik geniet van de golven, dreigende luchten en ik ondertussen schelpen opraap. Natuurbeleving is voor mij dan heel belangrijk. Ik kom tot rust en geniet. Hoewel ik weet dat vrijwel geen enkel stuk natuur in Nederland niet door mensenhanden is gegaan, vind ik het idee om afstand te kunnen nemen op een plek waar de natuur zijn eigen weg gaat heel fijn.

Uiteindelijk gaat het om politieke keuzes om letterlijk de ruimte te geven aan de natuur; voor de natuur maar ook voor onszelf zodat wij en toekomstige generaties kunnen blijven genieten en tot rust kunnen komen
Ecosysteem dat z'n eigen weg vindt
Voor mij is natuur dan ook het ecosysteem als geheel, dat – vaak tegen de verdrukking in - zijn eigen weg vindt en alle dieren en planten die daarbij horen. Dat kan heel klein zijn, bijvoorbeeld graafwespen die een verlaten plekje in de zon hebben gevonden voor hun holletjes, of heel groots zoals een groep vogels op de kwelder die massaal opvliegt omdat er een zeearend voorbij komt. Ik mag als observant daarvan genieten.

Natuurbescherming heeft in mijn visie dan ook als taak om ecosystemen zo goed mogelijk te laten functioneren, gegeven de (natuurlijke) condities van de betreffende plek en het betreffende landschap. In de praktijk betekent dat het verwijderen of onderdrukken van menselijke verstoringen die ervoor zorgen dat de draagkracht van het ecosysteem wordt aangetast en het natuurlijk herstel en veerkracht zoveel mogelijk faciliteren en stimuleren. Biodiversiteit hoort daarbij, want de veerkracht van ecosystemen is veel groter met grote biodiversiteit. Daarnaast vind ik dat we als mens ook ethisch verplicht zijn biodiversiteit te beschermen, want het is niet aan ons om andere organismen uit te laten sterven.

Ruimte geven aan de natuur
Rewilding initiatieven passen goed in deze visie, maar ook het stimuleren van complete ecosystemen inclusief top-predatoren zoals wolven of het laten liggen van dood hout zodat insecten daarvan kunnen profiteren. Het kan groot met aaneengesloten natuurgebieden voor optimale veerkracht, maar ook klein in de stad. Uiteindelijk gaat het om politieke keuzes om letterlijk de ruimte te geven aan de natuur; voor de natuur maar ook voor onszelf zodat wij en toekomstige generaties kunnen blijven genieten en tot rust kunnen komen. Als de lockdowns één ding hebben laten zien, dan is het wel dat voor heel veel mensen de natuur in gaan een basisbehoefte is voor ons welzijn.

In Wat is ...? gaan we met bekende en minder bekende mensen op zoek naar wat hen motiveert om te ontdekken of we elkaar van daaruit weer kunnen vinden. Waarom we dat doen lees je in De ontdekking van de ander.
Dit artikel afdrukken