2 min
"De rhododendrons sterven, de rozenstruiken zouden veel voller moeten zijn en de bomen aan de historische lanen moeten we dit jaar waarschijnlijk kappen. We gaan natuurlijk nieuwe bomen herplanten, maar dan heb je niet meer de historische laan die het was."
Aan het woord op Omroep Gelderland is Aart Jonkers. Samen met zijn vrouw Mary beheert hij landgoed De Wiersse bij Vorden en de daarbij behorende monumentale tuinen.
De afgelopen jaren horen we in de zomer over droogte in het natte Nederland. Het echte nieuws is echter dat we zelfs na het natte najaar, met extreem lage waterstanden in de bodem op de hoge zandgronden in het Oosten van het land de winter ingaan. Het nieuws is niet dat het onvoldoende regent. Er valt nog altijd ruim voldoende. Volgens het van rijkswege ingestelde Compendium voor de Leefomgeving is de regenval in ons land de afgelopen 110 jaar zelfs met een kwart gestegen. Het regenwater wordt echter onmiddellijk via verlopen, sloten en riolen afgevoerd naar de rivieren en de zee, zodat de dorst van de bodem niet wordt gelaafd. De ondergrond droogt uit, met funeste gevolgen voor gewassen en natuur.
Het vraagstuk speelt met name op de zandgronden van Overijssel en Gelderland en speelt de hoge delen van de Veluwe, het grootste natuurpark van Nederland, parten. Om het op te lossen moeten de waterstanden in de bodem omhoog. Die zijn echter omlaag gebracht omdat ons land voor zowel bewoning als boeren liever droge voeten heeft. Daar is ons land in doorgeschoten.
Het probleem is niet alleen een oostelijk vraagstuk. Ook in de veenweidegebieden in het Groene Hart spelen dergelijke vraagstukken. Daar verzakt de bodem omdat die onvoldoende nat wordt gehouden. Dat wordt gedaan om bewoning en boerenactiviteit maximaal mogelijk te maken.
Nu duidelijk wordt wat de keerzijde van het traditionele beleid zijn bij verdere opvoering van het intensieve gebruik van ons van oudsher natte lage land, voegt zich een nieuw probleem bij de grote uitdagingen waar Nederland voor staat. Nederland moet zorgen dat het ergens energie vandaan krijgt nu fossiele brandstoffen en biomassa in de ban gaan terwijl zon en wind onvoldoende kunnen leveren. Tevens moet ons land de stikstofuitstoot verlagen in het belang van onze gezondheid (fijnstof in de vorm van de stikstofverbinding NOx) en de natuur (behoud van biodiversiteit door de reductie van stikstofemissies in de vorm van NH3 afkomstig uit stallen). Daarnaast moet dus ook nog eens de waterstand omhoog. Dat heeft directe en grote consequenties voor de hoeveelheid woningen die kan worden gebouwd en de oogsten die rendabel van een hectare kunnen worden gehaald. Daarom zal het onderwerp de komende jaren vaker in de krant komen en een nieuw sterk controversieel onderwerp blijken tussen mensen- en natuurbelangen. De bodemtoestand en waterbehoefte van Nederland staan op gespannen voet met de ambitie om de boerenproductie te concentreren en mogelijk zelfs verder te intensiveren én in de komende 10 jaar een miljoen woningen bij te bouwen. Op dit moment doet de politiek nog alsof we er zijn met het oplossen van het stikstofdossier.
Dit artikel afdrukken
De afgelopen jaren horen we in de zomer over droogte in het natte Nederland. Het echte nieuws is echter dat we zelfs na het natte najaar, met extreem lage waterstanden in de bodem op de hoge zandgronden in het Oosten van het land de winter ingaan. Het nieuws is niet dat het onvoldoende regent. Er valt nog altijd ruim voldoende. Volgens het van rijkswege ingestelde Compendium voor de Leefomgeving is de regenval in ons land de afgelopen 110 jaar zelfs met een kwart gestegen. Het regenwater wordt echter onmiddellijk via verlopen, sloten en riolen afgevoerd naar de rivieren en de zee, zodat de dorst van de bodem niet wordt gelaafd. De ondergrond droogt uit, met funeste gevolgen voor gewassen en natuur.
Het vraagstuk speelt met name op de zandgronden van Overijssel en Gelderland en speelt de hoge delen van de Veluwe, het grootste natuurpark van Nederland, parten. Om het op te lossen moeten de waterstanden in de bodem omhoog. Die zijn echter omlaag gebracht omdat ons land voor zowel bewoning als boeren liever droge voeten heeft. Daar is ons land in doorgeschoten.
Het probleem is niet alleen een oostelijk vraagstuk. Ook in de veenweidegebieden in het Groene Hart spelen dergelijke vraagstukken. Daar verzakt de bodem omdat die onvoldoende nat wordt gehouden. Dat wordt gedaan om bewoning en boerenactiviteit maximaal mogelijk te maken.
Nu duidelijk wordt wat de keerzijde van het traditionele beleid zijn bij verdere opvoering van het intensieve gebruik van ons van oudsher natte lage land, voegt zich een nieuw probleem bij de grote uitdagingen waar Nederland voor staat. Nederland moet zorgen dat het ergens energie vandaan krijgt nu fossiele brandstoffen en biomassa in de ban gaan terwijl zon en wind onvoldoende kunnen leveren. Tevens moet ons land de stikstofuitstoot verlagen in het belang van onze gezondheid (fijnstof in de vorm van de stikstofverbinding NOx) en de natuur (behoud van biodiversiteit door de reductie van stikstofemissies in de vorm van NH3 afkomstig uit stallen). Daarnaast moet dus ook nog eens de waterstand omhoog. Dat heeft directe en grote consequenties voor de hoeveelheid woningen die kan worden gebouwd en de oogsten die rendabel van een hectare kunnen worden gehaald. Daarom zal het onderwerp de komende jaren vaker in de krant komen en een nieuw sterk controversieel onderwerp blijken tussen mensen- en natuurbelangen. De bodemtoestand en waterbehoefte van Nederland staan op gespannen voet met de ambitie om de boerenproductie te concentreren en mogelijk zelfs verder te intensiveren én in de komende 10 jaar een miljoen woningen bij te bouwen. Op dit moment doet de politiek nog alsof we er zijn met het oplossen van het stikstofdossier.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zo is dat. Waar je ook gaat wonen, dat houdt risico in. Als je op een berg gaat wonen heb je andere risico's. In de woestijn ook. Onder zeeniveau ook. Er is altijd een bepaald groot eigen risico. Als ik aardappelen teel heb dus een groot deel eigen risico te dragen (via bijv. een brede weersverzekering) ondanks klimaatverandering. Risicoloos leven bestaat niet.
De oldtimer vergelijking vind ik dus een goeie. Als je iets hebt, slijt dat. Als je iets hebt, kan hebt kapot gaan en gaat het dus vroeg of laat ook kapot.
Wat is dat toch met veel mensen dat deze realiteit amper aan kunnen? Zijn we (volks)collectief infantiel of debiel aan het worden als gepamperde kleuters?
Martinus Kroon,
De vraag is ook of zo'n keuring wel alleen dient om de toekomstige koper te beschermen of dat de achterliggende reden is om schadeclaims richting overheid (bijv. vanwege te lage grondwaterstand) te voorkomen of in ieder geval de claim kansloos te maken.
Maar we moeten streng zijn en rechtvaardig blijven, Brabanders betalen dus NIET mee aan het hele verzakkings- en inklinkingsprobleem in het westen.
#14 Marco wellicht even wijs de aflevering van de monitor Te kijken. Hierin zie je duidelijk het probleem, het ene huis geheid en de palen rotten weg, het andere huis niet en daar loopt het water naar binnen. Wat lopen mensen toch te janken een auto vertoont gebreken na een jaar of 10, mag een huis gewoon op zijn na 100 jaar, je woont in een doorgerotte old timer (ik ook) dat kost geld om op te knappen.
Een van de grootste vergeten oppompers is rijskwaterstaat, Al die lekke viaducten worden droog gehouden jaarrond, als ze een weg aanleggen zoals de A4 westland-rotterdam pompen ze miljarden liters weg. Niemand horen we erover. Lekke parkeerkelder in de binnenstad etc.
Geweldige foto bij het artikel, meteen een van de grootste water oppompers in beeld.
Compliment aan de foto redactie.
#17 Henric. Niet in mijn deel van Brabant, hoor. Maar dat hoorde dan ook ooit bij het Graafschap Holland. Toen de Groote of Zuidhollandse Waard verzoop in 1421 bij de St. Elisabehtsvloed was er ineen een groot water tussen Dordt-Breda-Geertruidenberg, namelijk de Biesbosch en het Hollands Diep. Geertruidenberg heeft ook de oudste stadsrechten van..... Holland. Ten zuiden lag dus altijd een stukje Holland tot Napoleon de grens logischerwijs op het Hollands Diep legde. Bij ons, aan onze kant van de rivieren lagen de vestingsteden en garnizoenen. Hier werd gevochten en in Holland feest gevierd en de macht uit geoefend. Tot op de dag van vandaag is dat eigenlijk historisch gezien het geval.
Die St. Elisabethsvloed van 1421. Dat gaan we dus volgend jaar vieren! Dat er vruchtbare landbouwgrond toen ook toeviel aan de natuur! Althans sommigen gaan dat doen. Dordt was DE stad van Holland en die polder eigenlijk de graanschuur van het graafschap. Tja...
Ons (Hollandsere) deel van Brabant heeft dus ook een wat andere kijk op Brabant, dan in het provinciehuis in Den Bosch. Kortom; Het is altijd wat.