2 min
Leg een echte merkscharrelkip naast je huismerknamaak. Maak de laatste goedkoper. Zorg dat die 'geladen' wordt met wat argeloze consumenten fantaseren bij het origineel en je hebt een nieuw origineel. Het is alleen goedkoper, terwijl het toch zorgt voor de juiste marge. Dat is 1.
Drie jaar geleden ontstond de Volwaardkip. Eerst zou die Boerenkip gaan heten. Dat was het helemaal niet en - mede na protest van wat aanhoudende bloggers - werd het daarom een Volwaard. Hoe het zat met die kip, beschreven we hier ooit uitgebreid. Om kort te gaan: omdat intensief gehouden schuurkippen poot- en doorligproblemen hebben, was een betere schuurkip nodig. Een diervoederman nam het initiatief omdat hij voorzag dat het maatschappelijk gevoel zich anders helemaal tegen ieder vorm van schuurkip zou keren. De Dierenbescherming deed eraan mee omdat ze daar begrijpen dat je onderaan moet beginnen. Daar kun je tenminste wat verbeteren.
Pikant is de uitloop van de Volwaard. Die zit er slechts bij voor de sier, want nodig is het niet. Het afdakje werd aan de Volwaard toegevoegd omdat het publiek anders niet zou begrijpen waarom het dier beter zou zijn. Eigenlijk is het dus gewoon een superieure schuurkip. Voor de 8-weeks Volwaard bestonden de betere binnensystemen al elders in Europa. Inmiddels heeft een Nederlander zelfs de milieuvriendelijker 6-weeks kip weten door te ontwikkelen tot een diervriendelijker binnenkip. Vanuit het oogpunt van op mensen overdraagbare dierziekten zijn dergelijke oplossingen zelfs te prefereren als verbeteringen van de intensieve agro-industriële houderij.
AH's Puur & Eerlijke 'verse scharrel' filet (doet AH ook aan vers ontdooide uit Zuid-Amerika en Thailand?) is gewone Volwaard, dat wil zeggen geoptimaliseerde schuurkip met een excuus afdak.
Door het naast echte buitenscharrelaars van 12 weken te leggen, wordt het imago door AH nog even gepimpt en eet je straks nepscharrel die bedoeld was om de 'onderkant' van de markt te doen verdwijnen. Dat is 2.
Met Puur & Eerlijk kip is niets mis. Hij krijgt alleen een rare smaak als je van de Dierenbescherming en AH moet je denken dat schuurscharrelen geen verschil maakt met buitenscharrelen.
De Dierenbeschermers hebben de ziel van hun principes verkocht om - zoals een van hun beleidsmedewerkers het me laatst zei - 'wat te bereiken' en 'dan moet je af en toe wat water bij de wijn doen'. Zeker, want de echte scharrel verdwijnt uit Nederland, terwijl het zo leuk had kunnen worden. Dat is 3.
In andere Europese landen worden ook een soort Puur & Eerlijke Volwaards gehouden. Binnen. Misschien wel onder betere omstandigheden dan de Volwaard. AH kan Volwaard zo aan de kant zetten omdat die binnenscharrels ook 'vers scharrelvlees' en 'puur & eerlijk' mogen heten. Niemand die het zal merken. Behalve dan die Volwaardhouders die in Nederland iets probeerden te verbeteren. Daar sta je dan. Als Volwaard. En als Dierenbescherming.
Puur & Eerlijke scharrelkip heeft een rare bijsmaak die hij als Volwaard niet heeft. Dat is 4.
Ik zou zeggen: naar de Jumbo en koop daar Volwaard! Jumbo heeft het nooit onder huismerk willen doen. Ook al verkopen ze er veel te weinig van naar de zin van de Dierenbescherming, het is wel hartstikke puur en eerlijk.
O ja, AH maakt z'n Volwaard net een beetje duurder dan z'n nepscharrel - check de prijzen hieronder even zoals je dat in de winkel ook zou doen. Tis knappe marketing. Tot in de details van die 2 kwartjes.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
nederlandse kip die naar brazilie gaat voor export wordt door een gangetje gereden op een kar, er komt een rek met naaldjes naar beneden die de kip een beetje inspuit met water, dit was op tv en werd toe gegeven. Zo wordt het gewicht wat opgevoerd (misschien om gewichtsverlies door transport duur en inkrimping door uitdroging te voorkomen, of meer gewicht, dus meer winst, water is goedkoper dan kippevlees, ik weet het niet).
Ik denk dat we toch een brug moeten slaan tussen de verschillende standpunten van elkaar. Ander blijft het bij ouwehoeren, vliegen afvangen en niet opschieten. De argumentatie begint zich te herhalen en draait in (klein)een kringetje rond. Als je echt iets wil veranderen zal je moeten proberen te verbinden. Zelfs hier op dit blog zie ik dat niet ontstaan en dan zijn we nog van goede wil over een goede zaak. Kan je nagaan.
Overmorgen zien we Kees Jan Vis van Unilever en ik weet ook dat bijvoorbeeld Akzo, of KLM enorm met duurzaamheid bezig is (duurzaamheid staat echt op de agenda, zelfs in een economische crisis), maar het gaat niet snel. En grote bedrijven willen niet hun winstgevendheid in gevaar brengen. Maar laten we ze de benefit of the doubt geven en er ook kritisch naar blijven kijken.
De omslag van rovers naar rentmeesters is niet 1,2,3 gemaakt. We zijn er te laat meebegonnen. Maar laten we het niet in de kiem kapot maken. Kleine hanteerbare ideeen aandragen lijkt me de enige weg. Dat betekent ophouden met wat ik noem 'intellectual snobbery' en concreet gaan helpen.
Kijk eens op http://www.innovatienetwerk.org/nl/organisatie/persoondetail/3/ waar die lui mee bezig zijn. Of het een uitweg biedt? Het zal velen misschien verbazen maar deze lui zijn buitengewoon goed op de hoogte van alle ins en outs van de onduurzaamheid van landbouwsystemen en komen met mogelijke oplossingen bv. de varkensflats. Typische oplossingen uit de koker van een ingenieur. Of stofkringlopen kunnen worden gesloten? Wanneer die systemen niet volledig gaan afwijken van bestaand, waag ik het op basis van mijn idee hoe die systemen in het verleden hebben gewerkt te betwijfelen of het haalbaar is.
Hendrik, ik ben bang dat we het erg eens zijn. 'Duurzaamheid' is maar al te vaak een keizer zonder kleren. Vaak is er zelfs helemaal geen keizer te bekennen. Naakt of niet, het is bijna triviaal.
Maar nu door, want je punt is helder. Door naar wat niet triviaal is aan het modieuze gekwaak over duurzaamheid: de noodzakelijke keuzen die mensen zullen moeten maken en die niet op een nog te ontdekken lijstje staan omdat ze altijd een keuze betekenen uit 2 of nog veel meer tegengestelde belangen.
Annechien, ik bewonder de wijze waarop je de belangen van de boerenstand voor het voetlicht brengt. Applaus daarvoor. Wat dat betreft zouden er meer moeten zijn zoals jij.
“Ik breng mijn eigen boodschap.”zeg je. Of je dan al die burgers met hun semi-religieuze wens naar duurzaamheid naar de mond moet praten, terwijl toenemende onduurzaamheid de regel is? Dat lijkt mij niets voor een rationele boerin.
Mogelijk ben ik nog meer verbaasd dat je de kern van de analyse en de boodschap van Frank niet hebt opgepikt. Maar achteraf gezien is dat misschien niet eens zo verbazingwekkend, omdat dit ook niet de analyse is van het LTO. Hier blijkt maar weer eens hoe divers de boerenstand is (was). Terwijl mijn voorouders van moederskant voor de oorlog tijdens de crisis afreisden naar Rolde voor een bijeenkomst van Landbouw en Maatschappij om daar in grote getale naar Jan Smid te luisteren, probeerden jou voorouders waarschijnlijk het percentage van het eigen graan in het bakgraan te verhogen. De leider van deze populistische beweging sprak daar in Rolde over het hoofdthema van Thomas Frank. De boerenstand waar jij uit voortkomt bleef haar liberale ideologie handhaven ook al hadden ze iets geritseld wat daar haaks opstond. “Farming is a field uniquely unsuited to the freewheeling whirl of open market”, zegt Frank, helemaal mee eens. Wanneer je de agrarische geschiedenis overziet is dat moeilijk anders te zien. Dat die ideologie niet die van de LTO is mag duidelijk wezen, immers zij draagt al jaren een andere ideologie uit, die van de vrijhandel. Dat die pseudo-liberale wereld en die pseudo-vrijhandel niet echt heeft bestaan is ook aan jullie natuurlijk niet ontgaan, maar uiteindelijk heeft deze halfslachtigheid (grootste verwijt) er wel voor gezorgd dat andere groepen hun kansen hebben gekregen en ook gegrepen. En dat is te merken in jullie portemonnaie. Inmiddels wordt een slecht functionerende profvoetballer vaak beter betaald dan onze beste boer.
Gezien het bovenstaande is het ook niet verbazingwekkend dat er door de praktijk gevoede rationele noties dwars door die uiteindelijk onhoudbare liberale theorie gaan lopen. Zie daarvoor het interview met Antoon Vermeer. Wordt het niet eens tijd die theorie eens aan te passen en wat meer praktisch te handelen?
En Dick je hebt gelijk, ik hoor mij ook wel echoën, wat dat betreft heb je volstrekt gelijk. Maar toch, die boodschap van duurzaamheid wordt overal te pas en te onpas gedebiteerd. In het lijfblad, gisteravond net gelezen, van natuurmonumenten een bijdrage over de Loonse en Drunense duinen. Geen woord over de werkelijke achtergronden van dit gebied, in plaats daarvan de wens naar duurzaamheid: Herstel Stuifzandlandschap.
Stuifzand was voor de boerenbevolking van toen rampzalig vanwege de schade die het aanbracht aan bewoning en akkers. Toch was de verschraling van de grond in de periferie en de daaruit voortkomende verstuivingen een onvermijdelijk gevolg van de “centripetal concentration”, het verzamelen van alle beschikbare nutriënten, waarbij daar zelfs de koeien het hele jaar op stal stonden om maar niets van de geproduceerde stront (nutriënten) te hoeven missen. Men kon niet anders. Dit onduurzame agrarische roofbouwsysteem kwam razendsnel ten einde toen het werd vervangen door de nog onduurzamere kunstmest landbouw. Geen woord daarover in dit blad. We kijken naar de prachtige natuur: De Loonse en Drunense duinen en die moeten duurzaam behouden blijven. Droom verder het ga jullie goed. Toen ik dat verhaaltje las kon ik mijn echo even niet laten. Opvoeden, dames en heren van Natuurmonumenten is ook een plicht, misschien.
Dick, je mag het dan wel in een zin hebben samengevat, dat is jou wel toevertrouwd, maar zo simpel ligt het echter niet. Zoals je aan bovenstaand voorbeeld wel hebt gezien.