1 min
Het is maar zo'n klein berichtje. Piepklein eigenlijk, ook al staat het in De Telegraaf: MRSA in Eindhovens Ziekenhuis. Het Catharina aldaar zou drie medewerkers en 3 patienten met MRSA herbergen. Mogelijk meer. Een onderzoek is gaande.
Het is niks om je zorgen over te maken. Lees maar: Voor gezonde mensen levert MRSA geen gevaar op, maar het genezingsproces van patiënten met wonden, infusen of een zwakke gezondheid kan worden vertraagd. Ze kunnen er ziek van worden of in het uiterste geval eraan doodgaan.
Maar dat is alleen als je ziek bent natuurlijk. Of als er in je gesneden is. Of als je aan een infuus ligt.
Laat dat nou vaak het geval zijn als je in een ziekenhuis ligt.
Het is natuurlijk heel tendentieus wat ik nu doe, maar toch. Wist je dat er rond Eindhoven heel veel varkens worden gehouden? En wist je dat varkenshouders moeten melden dat ze varkenshouder zijn voordat ze de draaideur van het ziekenhuis in mogen?
Neeneenee, dit is echt geen protest tegen varkenshouders. De vaste lezers hier weten wel beter. Het is zo'n puntje over antibiotica. Stevig gebruik daarvan zorgt ervoor dat MRSA behoorlijk resistent kan worden. Zelfs of juist in het ziekenhuis.
Geen paniek. Dit is louter, puur en alleen speculatie. De jure onzinnige. En de facto? Vandaar.
Aanloop naar de eindvraag: wist je dat antibiotica een enorm kostenbesparende factor zijn? Nee? Nou zo kan er meer kilo geknald worden. En nog een keer: ik verwijt dat de boer NIET.
Eindvraag: wie is er nou rotter? Ik met dit stukkie of Wakker Dier met die gebakken peuters?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zeker interessant en volgenswaardig. De R in MRSA betekent nl. dat het organisme gemakkelijk resistent wordt in antibiotica-intensieve omgevingen, zoals m.n. de varkenshouderij. Zo'n beestje wil je niet in je ziekenhuizen hebben.
Het zou goed zijn als het publiek wist dat kiloknallers bijdragen aan dergelijke risico's.
Goedkoop is duurkoop, heet dat. De (risico-)kosten komen alleen terecht in het Zorgstelsel in plaats van de kostprijs van vlees. Als de ziekte echt massaal uitbreekt zou een bedrijfseconoom van 'cross-subsidiëring' van varkensvlees spreken. Een beetje morbide en understated, want het gaat om echte mensenlevens en niet alleen om centen en vergoedingen voor geleden immateriële schade aan nabestaanden.
Het is al wel oud nieuws maar in augustus zou het RIVM klaar moeten zijn met
een studie onder 50 varkensboeren naar MRSA
Kijk ook op:
- rivm.nl
- minvws.nl
Leuk om te volgen
Wouter, antibiotica zijn een manier om arbeidskosten te kunnen drukken. Als je je zou informeren over de feiten zou je ontdekken dat de kosten van de varkensboer in arbeid zijn gedaald en zijn medicijnkosten zijn gestegen. De hogere medicijnkosten (=antibiotica) zijn lager dan de winst op arbeidskosten.
Kom op: feiten!!!! Geen algemene economische waarheden als koeien.
En voor ik verkeerd word verstaan. Dit is geen makkelijk verwijt aan de varkenshouder; die kan nl. weinig kanten op en heeft al zorgen zat aan z'n kop. Wel aan de druk waaronder die staat om de kiloknaller te kunnen plezieren.
Als het antibioticagebruik zou worden beperkt, zullen de kiloknallers toch niet ophouden te bestaan? De hoofdreden daarvoor lijkt mij de grote gevoeligheid voor prijsaaanbiedingen voor vlees. Die zal blijven bestaan zolang er dagelijks vlees op de borden gelegd wordt en aspecten als welzijn en kwaliteit minder belangrijk gevonden worden. Als de gezondheidsriso's inderdaad heel groot zijn, moet zo'n beperking er komen.
De analyse dat varkensboeren worden afgeknepen is maar deels waar. In tegenstelling tot bijvoorbeeld koffieboeren in sommige gebieden zijn er hier goede alternatieven om aan de kost te komen.
In een aflevering van de Keuringsdienst van Waarde kwam het een keer aan bod dat de reden voor preventieve antibiotica voornamelijk lag in het feit dat zieke dieren niet zo snel op gewicht komen. En dat verpestte de toch al erg kleine marge waarin die boer zijn centjes kon verdienen. Dat kwam, zo werd gezegd, omdat er een verschil was tussen wat "het publiek" wilde en wat "de consument" wilde. Mooi omschreven vond ik dat.