Moeder, een nog jonge vrouw, geveld door de kanker, ligt op een bed in de keuken, daaromheen haar man en 3 kinderen, alle drie in de twintig.

Eén voor één doen ze hun verhaal. Allemaal hebben ze een heldere toekomst voor ogen. De oudste zoon wilde al van jongs af aan boer worden en daar is iedereen blij mee. De andere twee hebben een studie gekozen in een richting waar ze hun talenten in kwijt kunnen. Vader en moeder hebben ieder jaar geld gereserveerd voor hun oude dag. Ook hebben ze de kinderen jaarlijks de belastingvrije schenking over gemaakt, waardoor er nu voor ieder kind een flinke som geld op de spaarrekening staat.

Ik vraag naar de wensen van iedereen rondom de bedrijfsovername. Dochterlief heeft maar 1 wens en dat is een hectare grond, waar ze haar paard op kan blijven weiden. De jongste zoon heeft een gelijke wens, hij wil graag een eigen boomkwekerij beginnen en zou graag de hectare grond willen die verderop van het bedrijf ligt. Vader is nog lang geen 67, maar al wel heel jong boer geworden. Hij is er aan toe om de regie over het bedrijf nu al vast in handen te geven van zijn oudste zoon, die op zijn beurt uitspreekt dat hij het fijn vind om samen met zijn vader op het bedrijf te werken. De levenservaring en vakkennis van zijn vader kan hij iedere dag benutten om zelf als ondernemer te groeien.

Moeder luistert en kijkt trots naar haar gezin. Ze vertelt dat ze het zo fijn zou vinden als iedereen straks een eigen plek heeft en vanuit die plek het ouderlijk huis als veilige haven zal blijven vinden. Zo blijken ze het allemaal te ervaren. De boerderij, daar liggen de wortels van alle drie kinderen, de ouders hebben hen de vleugels gegeven om uit te vliegen, maar ook de veiligheid geboden om het vertrouwde nest terug te vinden.

Ondanks de verdrietige omstandigheden, voel ik warmte, respect en oprechte betrokkenheid tussen deze vijf gezinsleden. Hoe triest is het dat moeder geen deel meer uit zal maken van dit mooie gezin, hoe geweldig is het dat haar levensstijl voortleeft in de levens van haar man en kinderen.

Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Dit artikel afdrukken