Het rapport, dat werd geschreven onder leiding van Henry Dimbleby, stelt voor om een heffing van £3 per kilo suiker en £6 per kilo zout in te voeren. Die heffing moet £3,4 miljard opleveren. Met dat geld moet ongeveer 1 miljoen kinderen van gratis schoolmaaltijden voorzien kunnen worden.

Voor 2032 moet de groenten- en fruitconsumptie en de inname van vezels omhoog met respectievelijk 30% en 50%. De inname van verzadigd vet, zout en suiker moet juist omlaag met 25%. Kinderen moeten voedselbewust worden en weten hoe ze moeten koken. Ouders en scholen moeten (financieel) ondersteund worden om dat hun kinderen aan te leren. Mensen met een ongezond voedingspatroon of laag inkomen moeten groenten en fruit op doktersvoorschrift krijgen. Daarnaast moet meer funding naar praktische innovatie in het Engelse voedselsysteem, in plaats van naar onderzoek.

Ook de vleesconsumptie moet tegen 2032 met 30% omlaag, stelt het rapport. De hoeveelheid vlees die Britten nu eten, is niet duurzaam. Dat blijkt volgens de experts uit het feit dat 85% van de landbouwgrond wordt ingenomen door vee, maar dat al die hectaren slechts 32% van de calorie-inname leveren. De andere 68% wordt geleverd door gewassen die slechts 15% van het grondbeslag eisen. Het vergroten van het aandeel voor gewasgrond is naast voedselsysteem-efficiënt ook nog eens meer CO2-efficiënt.

Het argument zegt met zoveel woorden dat gewassen met een groot aandeel suikers vergroot moet worden, ter vervanging van dierlijke calorieën. Op de teelt van zulke gewassen moeten vervolgens belastingen worden geheven om de consumptie daarvan te beperken.

De National Food Strategy is het eerste voorstel dat de verantwoordelijkheid voor een gezondere keuze legt bij de overheid, in plaats van bij de consument zelf. Sommige belanghebbenden, zoals de Food & Drink Federation (FDF), zijn bang dat prijzen door de suiker- en zouttaks de lucht in schieten. Juist mensen met een beperkte beurs zouden daardoor benadeeld worden. Volgens de bedenker van het plan zijn de heffingen niet bedoeld om prijzen te verhogen, maar zullen de taksen producenten aansporen hun producten te herformuleren om de taks te omzeilen.

Binnen zes maanden reageert de Engelse regering welke aanpassingen de prioriteit krijgen.

In Nederland hebben we het Nationaal Preventieakkoord. Een nationale voedselstrategie zou ook bij ons zeer welkom zijn, twittert Jaap Seidell. Zo moeilijk hoeft dat niet te zijn:
Dit artikel afdrukken